Eénstaatoplossing kan kolonisten redden
Gedurfd plan kolonisten om nederzettingen te redden: Palestina opnemen in Israel. (Tip van Erik)
Eénstaatoplossing kan kolonisten redden
Gedurfd plan kolonisten om nederzettingen te redden: Palestina opnemen in Israel. (Tip van Erik)
Reacties (9)
Het gaat volgens mij simpelweg om de annexatie van de Westbank, terwijl Gaza aan haar lot over wordt gelaten, en waarbij later nog bepaald zal worden welke Palestijnen van de Westbank (volledige) burgerrechten zullen krijgen.
Maar ik geef toe: voor kolonisten is het gedurfd om kanttekeningen bij Eretz Israel te plaatsen.
@1: Tuurlijk gaat ’t die kolonisten er niet om de palestijnen te helpen, maar lijkt me dat er al heel wat gewonnen is bij hun besef dat de huidige situatie niet eeuwig vol te houden is. Ze zullen zichzelf niet snel als onderdeel van ’t probleem zien (cognitieve dissonantie), maar zien wel dat er een probleem is. En zijn bereid over echte oplossingen na te denken -even los van de vraag of dit nou dé oplossing zou zijn.
Je zou ’t annexatie kunnen noemen, maar dan wel met ’t besef dat die palestijnen d’r nou eenmaal zitten. Eén van de belangrijkste argumenten die voor deze nieuwe politiek worden gegeven is de internationale positie van Israël, als je die niet verder wilt verslechteren betekent dat ook dat Israël niet zomaar opnieuw de palestijnse reservaten kan binnentrekken en de eenwording met geweld afdwingen.
De status van de nieuwe -palestijnse- israëliërs en ’t lot van Gaza zijn wat hen betreft natuurlijk bijzaak, maar ik ben benieuwd hoever Betar op die punten zou willen gaan in onderhandelingen met de palestijnen.
Overigens zetten ze geen kanttekening bij Erets Israël, ’t gaat ze juist om Erets Israël, in hun visie niet kompleet zonder de Westelijke Jordaanoever.
Voor veel nationalistische conservatieve Israëliërs, sterk vertegenwoordigd onder de kolonisten, is de acceptatie van meer Arabische burgers in Israël een aantasting van het idee van Eretz Israel, omdat dat idee voor hen niet simpelweg een natiestaat Israël binnen bijbelse grenzen inhoudt, maar vooral een staat binnen die grenzen, waarvan het joodse karakter verzekerd is en waarin het judaïsme de staatsgodsdienst is.
Op politiek gebied vind ik overigens een één staat oplossing op basis van de grenzen van het voormalige Engelse protectoraat het beste, maar deze oplossing wordt vooral door de Israëliërs afgewezen, omdat zij dan een minderheid in ‘eigen’ land zouden kunnen worden. Daarom is een twee staten oplossing vooralsnog het meest realistisch. Dat idee ligt bij de Palestijnen veel moeilijker (argument: waarom moeten zij een deel van ‘hun’ staat af staan?) en heeft al meerdere oorlogen veroorzaakt, maar zij staan daar na vele jaren van ellende wel enigszins voor open, mits er van de hen in 1947 beloofde stukken maar niet (te) veel verdwijnt aan nederzettingen, veiligheidsmuren, en wat dies meer zij.
Ik had geloof ik al aangegeven dat ik er nog niet van overtuigd ben dat dit dé oplossing is, hoewel als ’t wel de eerlijkste zou zijn in mijn ogen.
Ik denk dat wat jij zegt over nationalistische israëliërs over ’t algemeen wel zal kloppen, en Betar lijkt niet alleen maar uit kolonisten te bestaan. Maar mijn laatste opmerking sloeg specifiek op kolonisten (als reaktie op jouw laatste opmerking in #1) en juist de kolonisten zitten vaak in bezet gebied, omdat dat in hun ogen onlosmakelijk bij Israël hoort.
Er wordt in elk geval geschoven. Het is een opmerkelijk plan vanuit een hoek waar je het niet uit verwacht.
Het zou een beetje neerkomen op terug naar het VN-plan van 1947(?), maar dan met voor joden veel gunstiger binnengrenzen. Tenzij je het federalistische idee helemaal weggooit en denkt aan een centralistische staat (een beetje zoals Nederland).
De vraag is dan wel wat je gaat doen met het religieuze karakter van Israël (dat tegenwoordig ontegenzeglijk bestaat). Wil het een beetje goed gaan, denk ik dat je naar een nogal strikt seculiere staat toe moet en daar zie ik de kolonisten dan weer niet zo voor open staan.
@5: Vind ’t dan ook vooral om die reden hoopgevend. Wat meer werkelijkheidszin bij de extremen (aan beide kanten) lijkt me een belangrijke voorwaarde voor er echt aan een oplossing gewerkt kan worden.
We noemen het land Semitië met 2 deelstaten Israël en Palestina of zoiets?
Ik ben bang dat dat niet voldoende is voor de islamisten onder de Palestijnen en derhalve weinig oplost.
@8: Het artikel maakt duidelijk dat Betar er niet over peinst het land een ander land dan Israël te laten zijn. Hoewel ‘Palestina’ historisch gezien (terugkijkend voorbij 1948) toch voor beide partijen akseptabel zou moeten zijn.
Aan beide zijden zal dit plan voorlopig nog wel niet algemeen omarmd worden, en ik weet ook niet of de oplossing deze vorm moet krijgen. Waar ’t om gaat is dat sommige ‘extreme’ groepen bereid lijken te zijn na te denken over een oplossing voor de langere termijn, da’s in dit konflikt al een enorme winst.