In 1996 publiceerde de Amerikaanse journalist Gary Webb een serie artikelen over betrokkenheid van de CIA bij de cocaïnehandel in de VS om daarmee fondsen te genereren voor de Contra’s in Nicaragua.
Grote kranten als The New York Times, Washington Post en Los Angeles Times hielpen actief mee Webbs bevindingen te ondermijnen. Zijn eigen krant, de San Jose Mercury News, liet hem uiteindelijk vallen en met zijn professionele reputatie en carrière aan diggelen, pleegde Webb uiteindelijk, in 2004, zelfmoord.
Alles wijst er echter op dat Webb wel degelijk gelijk had. Zeker nu een enkele betrokkenen alsnog hun mond opendoen. Zo staat het bijvoorbeeld buiten kijf dat een belangrijke drugsdealer in Los Angeles tevens een financier van de Contra’s was. Maar, zo schreven de grote kranten, het was niet duidelijk hoeveel drugsgeld hij aan de Contra’s gaf en bovendien zou de leiding van de Contra’s niet hebben geweten dat het om drugswinsten ging.
Dat de vliegtuigen met door de CIA gefinancierde wapens op de terugweg uit Nicaragua cocaïne meenamen voor de Amerikaanse markt, zou ook enkel toeval zijn.
Webb zelf zag het zo:
“It’s not a situation where the government or the CIA sat down and said, ‘Okay, let’s invent crack, let’s sell it in black neighborhoods, let’s decimate black America,’” Webb says. “It was a situation where, ‘We need money for a covert operation, the quickest way to raise it is sell cocaine, you guys go sell it somewhere, we don’t want to know anything about it.'”
h/t Micowoco
Reacties (3)
En vandaag de dag heeft de Joe Es of Eeh een heroïneprobleem. Toch wel bijzonder met al die terroristische papavervelden in het midden oosten.
Ja bizar, op het eerste gezicht: er komt een enorm schandaal boven water en de kranten duiken er massaal op … om het te laten verdwijnen.
De LA Times had zelfs een team van 17 man opgericht niet om het verhaal op te volgen, maar om gaten te schieten in Webbs verslaggeving.
Overigens was het niet Gary Webb die het verhaal oorspronkelijk aan het licht bracht, maar Robert Parry die er in 1985 al over berichtte. Dat heeft toen geleid tot een erkenning (zij het onvolledig) van de regering Reagan in 1986 en tot de Commissie Kerry, die in 1989 ook een bevestiging (maar weer onvolledig) van betrokkenheid concludeerde.
De reactie van de kranten destijds: complete stilte … uiteraard.
Wat Gary Webb had dus niet de eigenlijke scoop, maar was belangrijk omdat hij 1) de smokkel direct verbond met de enorme explosie van crackgebruik onder de zwarte bevolking in de jaren tachtig, en 2) met behulp van internet (en zijn krant zelf natuurlijk) alsnog publiciteit genereerde voor een verhaal dat gewoon aandacht verdient, maar waarover de kranten een onofficieel moratorium hadden ingesteld.
Doordat er onlangs een film over Gary Webb is uitgekomen (Kill the Messenger) is er overigens weer wat aandacht aan besteed.
-Vorige week was Robert Parry bij Democracy Now!
-Hier schrijft Parry over Gary Webb en zijn eigen ervaringen.
-Hier bekijkt The Intercept een onlangs (18-9) vrijgegeven intern artikel van het CIA-huisblaadje (.pdf) over Gary Webb en hoe deze ‘publiciteitsnachtmerrie’ te behandelen. (Spoiler alert: ze erkennen veel te danken te hebben aan hun “a ground base of already productive relations” met de kranten.)