Als vrouwen eens wat meer zouden werken

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

zouden we een stuk rijker zijn…

Open artikel

Reacties (6)

#1 Yevgeny Podorkin

Vrouwen zijn bij uitstek geschikt voor monotoon fabriekswerk: klagen nooit en goedkoop. Mannen terug naar 40- urige werkweek en we hebben de zaterdag nog. Uiteindelijk zullen we de arbeidsgerechtigde leeftijd moeten terugschroeven naar 14 jaar (of 12) wil je economisch blijven meetellen…

#2 gronk

Arbowet is ook veel te duur.

#3 Johanna

Laten we dan eerst maar eens banen scheppen voor we de vrouwen ervan gaan betichten de oorzaak te zijn van het ontbreken van rijkdom.
Egypte bijvoorbeeld, koploper in de grafiek, heeft op dit moment een werkloosheidspercentage van 12,6 procent. Het laagste percentage voorafgaand aan de Arabische Lente was 8,37%. De jeugdwerkloosheid was begin 2011 circa 25%.
http://www.tradingeconomics.com/egypt/unemployment-rate
http://www.economist.com/blogs/schumpeter/2011/02/youth_unemployment
Met dat soort cijfers zou de prioriteit moeten liggen bij het scheppen van banen, met name voor jongeren, wil je voorkomen dat dat een verloren generatie wordt.

#4 zmmmoccc

Wat zijn “employment rates”? Is dat het aantal werkenden? Of kijkt men ook nog naar hoeveel men werkt?

Overigens doen we er m.i. goed aan om ervan uit te gaan dat er op termijn helemaal niet genoeg werk is voor iedereen, zo bedacht ik me laatst weer eens toen ik zag dat de biobakken in mijn buurt tegenwoordig door een robot worden opgepakt en in de vrachtauto worden geleegd.

Ik betwijfel of we ooit op niveautje Indonesie uitkomen, waar mensen zo goedkoop zijn dat je gerust 2 personeelsleden kunt neerzetten in een parfumshop waar maar 2 klanten per dag komen… en er zijn al meer dan genoeg mensen die enkel hun geld verdienen door ter decoratie naast een robot te staan, een robot vast te houden of aan te zetten, door de telefoon tegen een door een robot opgebeld persoon zeggen wat de robot ze influistert of enkel dingetjes uit een door een robot naar hen gebracht karretje pakken om het in een door een robot voor hun neus gezet doosje te stoppen. Allemaal overgangsbaantjes in de marge van werkzaamheden die NOG niet geautomatiseerd zijn of in situaties waarin we NOG niet genoeg aan robots/computers gewend zijn.

Daarom zouden we er helaas beter aan doen om niet zozeer die vrouwen aan de bak te krijgen, maar om te bedenken hoe we een maatschappij gaan inrichten waar de werkeloosheid significant hoger is dan we gewend zijn terwijl de productiecapaciteit groter is dan ooit tevoren.

#5 aynranddebiel

Ik heb al eens uitgezocht dat, ondanks al dit soort geblaat, het gemiddeld aantal gewerkte uren per hoofd van de (hele) bevolking sinds de jaren ’70 ongeveer gelijk is gebleven. Minder mannen zijn fulltime gaan werken, meer vrouwen zijn überhaupt gaan werken, en dat heft elkaar dan weer mooi op.

En los daarvan:
“We must do away with the absolutely specious notion that everybody has to earn a living. It is a fact today that one in ten thousand of us can make a technological breakthrough capable of supporting all the rest. The youth of today are absolutely right in recognizing this nonsense of earning a living. We keep inventing jobs because of this false idea that everybody has to be employed at some kind of drudgery because, according to Malthusian-Darwinian theory, he must justify his right to exist. So we have inspectors of inspectors and people making instruments for inspectors to inspect inspectors. The true business of people should be to go back to school and think about whatever it was they were thinking about before somebody came along and told them they had to earn a living.”
– Buckminster Fuller

#6 Johanna

@4 ‘De definities die gehanteerd worden, staan onderaan in de eerste link vermeld:

The unemployment rate can be defined as the number of people actively looking for a job divided by the labour force. Changes in unemployment depend mostly on inflows made up of non-employed people starting to look for jobs, of employed people who lose their jobs and look for new ones and of people who stop looking for employment. Related terms are the labour force, the participation rate and the employment rate. The labour force is defined as the number of people employed plus the number unemployed but seeking work. The non-labour force includes those who are not looking for work, those who are institutionalised such as in prisons or psychiatric wards, stay-at home spouses, children, and those serving in the military. The participation rate is the number of people in the labour force divided by the population of working age that is not institutionalised. The employment rate is defined as the number of people currently employed divided by the population of working age.

Verder ben ik het volledig met je eens, dat was ook de strekking van mijn reactie.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

| Registreren

*
*
*