Eerlijk gezegd…., ik wil altijd alles weten, heb vroeger ook aan vuilnisdeksels gelikt, schrikdraad vastgehouden en bij de vliegenmepper een pijnlijke klap v/d batterij gehad.
Dus….
#3
Rene
Aan vuilnisdeksels gelikt?
#4
christinA eijkhout
Yep, midden in de winter, -15. Er werd gezegd dat je tong zou vastvriezen, maar dat is natuurlijk niet zo, en ik weet dat(uit ervaring dus)
Ik oefende ook altijd bij ijs wanneer het 1 been kon houden, en wanneer niet. Dus regelmatig een nat been.
En wel meer van die onzin die tegen mij als kind werd verteld, gewoon controleren.
#5
Rene
Het uiteindelijke drama der mensheid; ieder nieuw exemplaar moet, ter flonkerende eigenheid, om en nabij 99.998% van de fouten van alle voorgaande exemplaren herhalen, daarmede onze soortelijke snelheid van progressie degraderend tot 0.002% van wat het geweest had kunnen zijn als we simpelweg onze herseninhoud hadden kunnen downloaden naar zo’n nieuw baby-ding.
Vuilnisdeksels likken… bah!
#6
christinA eijkhout
Brugleuning klinkt beter? Ijzer blijft ijzer.
#7
Rene
En de mensheid de mensheid. Maar never mind, ik zal m’n antidepressiva trouwer innemen…
#8
larie
christinA eijkhout..u steent.
#9
christinA eijkhout
Trouwens, Rene, ik dacht dat ook, van dat herhalen, dus vroeg ik mijn (inmiddels volwassen geworden ) zoon waarom hij ook al die dingen deed die ik al proefondervindelijk had uitgezocht, en hem had verteld.
Zijn antwoord: controle en iedereen moet toch zijn eigen ervaringen maken en niet klakkeloos aannemen.
#10
qwerty
Mooi @Christina.
Doe ik ook altijd (herhalen, niet geloven wat anderen zeggen, controleren).
Zou iedereen moeten doen.
#11
gronk
Niet eens met de formulering van qwerty. Iets herhalen omdat je niets klakkeloos aanneemt neigt wat mij betreft toch wel heel erg naar een soort puberaal ‘ik moet zo nodig krities zijn’.
Iets herhalen omdat je dan beseft welke keuzes je dan moet maken, waarom je op dat resultaat uitkomt, en wat er allemaal bij komt kijken, da’s andere koek.
Het eerste is uiteindelijk alleen maar een heel erg vermoeiend maniertje, waar zo doorheen geprikt wordt. Het tweede is ook heel erg vermoeiend, maar je steekt er wel iets van op.
#12
DJ
@gronk, of, querty rephrased, je moet zelfstandig blijven willen nadenken
zou ik mijn hand in een vacuüm willen steken (nog nooit geprobeerd) … ik zou beginnen met een lucifer
#13
christinA eijkhout
@gronk
Volgens mij was het niet uitsluitend kinder/puberaal gedrag, maar ook ervaringen verzamelen om keuzes te (kunnen) maken. Anders zou het inderdaad stom zijn, niemand is toch geboren als papegaai?
#14
zmocrackpot
Driewerf hoera voor KJ’s onfeilbare geheugen! (#1)
#15
Rene
@ 9:
Ik vind die absurdistisch suboptimale kennis-overdracht één van de meer storende factoren van ons bestaan.
Op een gegeven moment bijvoorbeeld, niet zo gek ver in de toekomst, zal Stephen Hawking sterven. En al wat hij weet, inclusief al zijn daarmee verworven intuïtieve noties over welke paden te volgen zijn vanaf de huidige grens van zijn weten, sterft in principe met hem op dat moment. Natuurlijk zijn alle concrete delen van zijn verworven kennis neergeslagen in al dan niet door hem geschreven boeken en artikelen maar anderen hebben daar steeds weer een jaar of wat aan stevige studie voor nodig om via die belachelijk inefficiënte methode eerst diezelfde kennis te verwerven die al verworven was om pas daarna misschien nog eens op een punt te komen dat ze er voorbij kunnen gaan.
Wat een verspilling toch steeds weer. 10 stappen vooruit, 9 stappen terug, 10 stappen vooruit, 9 stappen terug, 10 stappen vooruit, 9 stappen terug, 10 stapp…
Algemeen zit er enige troost in het gegeven dat een groot aantal mensen die boeken en artikelen kunnen lezen terwijl die kennis voorheen voor slechts één persoon beschikbaar was maar specifiek op de rand van het menselijk weten is die spreiding maar een schrale troost omdat er toch maar bijzonder weinigen zijn die ooit een volgende stap zullen kunnen zetten.
Het is ongetwijfeld een naïef beeld om een biologisch geheugen te bezien als een discrete component, als iets dat als een computer geheugen in principe loskoppelbaar is van het wezen zelf, maar als ik me gewoon even voorstel dat we alle kennis van Stephen Hawking downloaden in een pasgeboren baby, die daarna kan beginnen aan z’n leven zonder de noodzaak eerst z’n jeugdige energie en enthousiasme in dat absurdistisch inefficiënte proces van “leren” van wat allemaal al bekend is te stoppen… dan ween ik over de werkelijke stand der zaken.
Progressie op gletsjer-snelheid…
#16
Share
@6 De originele werkende variant is met een lantaarnpaal.
En babypijltjes tussen je tanden uit laten vuurwerken hoort ook in die reeks.
Goh raar. Ik heb wel aan een lantaarnpaal vastgevroren gezeten in de kou. Wellicht niet lang genoeg gelikt? Vuil deksel?
#20
Taco Zip
@15: Ik vrees dat je een baby met de kennis van een hyper-intelligente bejaarde direct alle levenslust ontnomen hebt.
#21
Rene
@ Niels, Taco Zip:
Ja, zo was mijn “naïef beeld” opmerking ook een beetje bedoeld; als zou “kennis”, ook droge feitenkennis, te zien zijn als een losse, van de rest van een mens losstaande component.
Maar goed ook, het was sowieso maar een zaterdag-nacht manier om de moeizame, frustrerende echte situatie te benadrukken :-/
Reacties (21)
Er was toch dat verhaal van die gozer die niet zijn hand, maar zijn hoofd in een particle accelerator stopte ?
http://www.wired.com/wired/archive/5.12/science.html
Eerlijk gezegd…., ik wil altijd alles weten, heb vroeger ook aan vuilnisdeksels gelikt, schrikdraad vastgehouden en bij de vliegenmepper een pijnlijke klap v/d batterij gehad.
Dus….
Aan vuilnisdeksels gelikt?
Yep, midden in de winter, -15. Er werd gezegd dat je tong zou vastvriezen, maar dat is natuurlijk niet zo, en ik weet dat(uit ervaring dus)
Ik oefende ook altijd bij ijs wanneer het 1 been kon houden, en wanneer niet. Dus regelmatig een nat been.
En wel meer van die onzin die tegen mij als kind werd verteld, gewoon controleren.
Het uiteindelijke drama der mensheid; ieder nieuw exemplaar moet, ter flonkerende eigenheid, om en nabij 99.998% van de fouten van alle voorgaande exemplaren herhalen, daarmede onze soortelijke snelheid van progressie degraderend tot 0.002% van wat het geweest had kunnen zijn als we simpelweg onze herseninhoud hadden kunnen downloaden naar zo’n nieuw baby-ding.
Vuilnisdeksels likken… bah!
Brugleuning klinkt beter? Ijzer blijft ijzer.
En de mensheid de mensheid. Maar never mind, ik zal m’n antidepressiva trouwer innemen…
christinA eijkhout..u steent.
Trouwens, Rene, ik dacht dat ook, van dat herhalen, dus vroeg ik mijn (inmiddels volwassen geworden ) zoon waarom hij ook al die dingen deed die ik al proefondervindelijk had uitgezocht, en hem had verteld.
Zijn antwoord: controle en iedereen moet toch zijn eigen ervaringen maken en niet klakkeloos aannemen.
Mooi @Christina.
Doe ik ook altijd (herhalen, niet geloven wat anderen zeggen, controleren).
Zou iedereen moeten doen.
Niet eens met de formulering van qwerty. Iets herhalen omdat je niets klakkeloos aanneemt neigt wat mij betreft toch wel heel erg naar een soort puberaal ‘ik moet zo nodig krities zijn’.
Iets herhalen omdat je dan beseft welke keuzes je dan moet maken, waarom je op dat resultaat uitkomt, en wat er allemaal bij komt kijken, da’s andere koek.
Het eerste is uiteindelijk alleen maar een heel erg vermoeiend maniertje, waar zo doorheen geprikt wordt. Het tweede is ook heel erg vermoeiend, maar je steekt er wel iets van op.
@gronk, of, querty rephrased, je moet zelfstandig blijven willen nadenken
zou ik mijn hand in een vacuüm willen steken (nog nooit geprobeerd) … ik zou beginnen met een lucifer
@gronk
Volgens mij was het niet uitsluitend kinder/puberaal gedrag, maar ook ervaringen verzamelen om keuzes te (kunnen) maken. Anders zou het inderdaad stom zijn, niemand is toch geboren als papegaai?
Driewerf hoera voor KJ’s onfeilbare geheugen! (#1)
@ 9:
Ik vind die absurdistisch suboptimale kennis-overdracht één van de meer storende factoren van ons bestaan.
Op een gegeven moment bijvoorbeeld, niet zo gek ver in de toekomst, zal Stephen Hawking sterven. En al wat hij weet, inclusief al zijn daarmee verworven intuïtieve noties over welke paden te volgen zijn vanaf de huidige grens van zijn weten, sterft in principe met hem op dat moment. Natuurlijk zijn alle concrete delen van zijn verworven kennis neergeslagen in al dan niet door hem geschreven boeken en artikelen maar anderen hebben daar steeds weer een jaar of wat aan stevige studie voor nodig om via die belachelijk inefficiënte methode eerst diezelfde kennis te verwerven die al verworven was om pas daarna misschien nog eens op een punt te komen dat ze er voorbij kunnen gaan.
Wat een verspilling toch steeds weer. 10 stappen vooruit, 9 stappen terug, 10 stappen vooruit, 9 stappen terug, 10 stappen vooruit, 9 stappen terug, 10 stapp…
Algemeen zit er enige troost in het gegeven dat een groot aantal mensen die boeken en artikelen kunnen lezen terwijl die kennis voorheen voor slechts één persoon beschikbaar was maar specifiek op de rand van het menselijk weten is die spreiding maar een schrale troost omdat er toch maar bijzonder weinigen zijn die ooit een volgende stap zullen kunnen zetten.
Het is ongetwijfeld een naïef beeld om een biologisch geheugen te bezien als een discrete component, als iets dat als een computer geheugen in principe loskoppelbaar is van het wezen zelf, maar als ik me gewoon even voorstel dat we alle kennis van Stephen Hawking downloaden in een pasgeboren baby, die daarna kan beginnen aan z’n leven zonder de noodzaak eerst z’n jeugdige energie en enthousiasme in dat absurdistisch inefficiënte proces van “leren” van wat allemaal al bekend is te stoppen… dan ween ik over de werkelijke stand der zaken.
Progressie op gletsjer-snelheid…
@6 De originele werkende variant is met een lantaarnpaal.
En babypijltjes tussen je tanden uit laten vuurwerken hoort ook in die reeks.
Een woord: Mythbusters!
#15, René er is een verschil tussen kennis en informatie. Kan het niet zo mooi uitleggen als het hier staat beschreven:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Informatie#Gegevens.2C_informatie_en_kennis
Het gaat dus mede om de betekenis voor degene die ervaart.
Goh raar. Ik heb wel aan een lantaarnpaal vastgevroren gezeten in de kou. Wellicht niet lang genoeg gelikt? Vuil deksel?
@15: Ik vrees dat je een baby met de kennis van een hyper-intelligente bejaarde direct alle levenslust ontnomen hebt.
@ Niels, Taco Zip:
Ja, zo was mijn “naïef beeld” opmerking ook een beetje bedoeld; als zou “kennis”, ook droge feitenkennis, te zien zijn als een losse, van de rest van een mens losstaande component.
Maar goed ook, het was sowieso maar een zaterdag-nacht manier om de moeizame, frustrerende echte situatie te benadrukken :-/