Moet er een regeling komen waarmee kosten die de Nederlandse overheid maakt om Nederlandse risico nemende vakantiegangers of avonturiers uit de penarie te halen, verhaald kunnen worden op de veroorzaker?
Moet er een regeling komen waarmee kosten die de Nederlandse overheid maakt om Nederlandse risico nemende vakantiegangers of avonturiers uit de penarie te halen, verhaald kunnen worden op de veroorzaker?
Reacties (8)
Alleen als er dan ook geen belasting meer wordt geheven over de inkomsten van mensen die hun geld verdienen met het nemen van veel risico’s.
Joh, als je dit soort zever doortrekt welk nut heeft je paspoort dan nog? Sloop alle onderlinge solidariteit uit het systeem en de wereld behoort aan de niet-rokende, 200gr groente en 2 stuks fruit etende kalm-aan-dan-breekt-het-lijntje-niet soort risicomijders.
In Nederland neemt men, in een enkel geval, voorzorgsmaatregelen, om eventuele kosten te vermijden. Jonge solozeilsters worden gewoon door Jeugdzorg gegijzeld (zie het goorbeeld in het gelinkte artikel van Abby Sunderland).
De overheid kan natuurlijk duidelijk maken dat avonturierende onderdanen niet alleen een negatief reisadvies krijgen voor bepaalde gebieden, maar dat de risico’s voor eigen rekening zijn als men er toch doorreist. Zo ’n aanpak moet kunnen. Mijdt men de risicogebieden, is de wereld groot genoeg om toch allerlei interessante, avontuurlijk reisjes te maken.
Het ligt anders als je al in een gebied bent waar ineens de pleuris uitbreekt. Van opstandjes tot aardbevingen.
Interessant detail in het artikel is de opmerking over mensen die beroepshalve naar roerige gebieden afreizen, zoals journalisten en hulpverleners. Die moeten er op kunnen rekenen dat ze uit penibele situaties worden gered door de internationale gemeenschap.
Verder lijkt me, voor Nederland, een discussie de moeite niet waard. Zo vaak hoeven er geen Nederlanders gered te worden. De kosten vsn een enkle reddingsoperatie vallen, denk ik, in het niet, vergeleken met de kosten die de overheid maakt om het aantal verkeersdoden terug te dringen.
Maak gewoon formeel wat nu ook al in de praktijk gebeurt: per geval wordt bekeken of jouw specifieke penarie het gevolg is van jouw eigen riskante klotengedrag, of het simpel genoeg is om je eruit te halen, en of de premier punten kan scoren door dat te doen ja of nee.
O, en niet te vergeten: of je vrouwelijk, blond en jong (maar niet te, want dan voldoet een rechtszaak) bent, natuurlijk.
Die bedragen worden veelal ook compleet uit de duim gezogen. Waarom zou een redding van Somalische piraten nu tonnen moeten kosten? 3x een kogel en de rest was al betaald, of huren we daar speciaal die boten voor en leiden we daarom mariniers op? Reddingsbrigade kost 1.000.000 per jaar. Daarin worden 10 mensen gered, dus kosten per gered persoon zijn 100.000 euro? Laat dan wat meer mensen in de penarie raken, dan gaan de kosten pp weer wat naar beneden.
Of misschien zeggen over een aantal landen – Myanmar, Korea (Noord) en Somalie – als je daar naartoe gaat helpen we je sowieso niet.
@Chinaman; Ja, maar een boot die in Den Helder ligt, of voor de kust van Puntland, da’s toch wel eventjes een verschil – prijstechnisch. Dat gezegd zijnde, particulieren die zich nu willens en wetens in dat deel van de Indische Oceaan begeven, daarvan vind ik: laat maar zitten.
@6: Dat over die Indische Oceaan is een kwestie van smaak. Je caravan laten wegspoelen op een Franse camping aan een riviertje is ook ‘eigen schuld’.
Als we zo gaan redeneren moet er een disclaimer in je paspoort:
“De Nederlandse regering draagt geen enkele verantwoordelijkheid voor de houder dezes in geval van problemen voortvloeiend uit burgeroorlog, internationale of koloniale oorlog, invasies, oproer, rebellie, terroristische handelingen (chemisch, biologisch) en ziektes of ongevallen die direct of indirect verband houden met natuurrampen zoals aardbevingen, overstromingen, vulkaanuitbarstingen en andere seismische of meteorologische verschijnselen”.
Het is een dieper probleem: de prioriteiten van de staat liggen gewoon een beetje verkeerd. Ze ondersteunen banken waar een disclaimer voldoende zou kunnen zijn (het aloude idee van redelijk risico-loze banken die staats-steun krijgen (of gewoon een rete-goedkope verzekering)), en ze redden toeristen die gaan abseilen in de Himalaya (waar een simpele, up-to-date houdbare lijst van dingen waarvan je niet gered wordt voldoende is). Het leidt allemaal tot onduidelijkheid en geldverspilling.
Het komt allemaal omdat de staat altijd een beetje out-of-touch is: wel banken de-reguleren, niet verzinnen wat je gaat doen als het fout gaat. Wel toezien hoe mensen steeds goedkoper steeds verder weg gaan, niet bedenken wat je moet doen als het fout gaat. Zet er een trend-watcher en een actuaris op en klaar.