Van complottheorieën was ik altijd wars. Maar dit zijn vreemde tijden.
Niemand had kunnen bedenken dat de banken die een paar jaar geleden achter elkaar omvielen, juist de instanties zouden zijn die het meest profiteerden van de economische crisis. Maar dat is precies wat er is gebeurd. Door interstatelijke interventies konden de banken vrijwel al hun beschamende verliezen na veel pandoer ‘afschrijven’ – lees: afwentelen op de diverse lokale overheden – terwijl ze alles wat winstgevend was, uitsluitend zelf bleven opstreken.
Hun sanering werd betaald met publiek geld; de daardoor verworven gezondheid werd echter privé verzilverd. Een jaar na aanvang van de crisis deelden banken alweer dikke bonussen uit aan hun vertrekkende commissarissen.
De sanering van Griekenland? Van hetzelfde laken een pak. Bijna al het geld dat Europa nu in Griekenland stopt, wordt gebruikt als onderpand dan wel als buy-out voor de eerdere onverantwoordelijke high-risk investeringen van Europese banken en pensioenfondsen. Europa saneert Griekenland niet: Europa draait op voor de fouten van internationale investeerders. Maar zodra diezelfde investeerders winst maken, is dat plotseling ‘privaat kapitaal’ en zeuren ze dat overheden zulks niet mogen belasten, omdat zij daardoor ‘initiatief’ en ‘innovatie’ zouden tegenwerken.
Als iemand me een jaar geleden had verteld dat zestien bankiers tijdens hun dagelijkse lunches in Londen de internationale rentestand niet bepaalden op grond van feiten, maar die vaststelden op grond van wathun zakelijk gezien het beste uitkwam, had ik die persoon hartelijk uitgelachen.
Als iemand me een jaar geleden had verteld dat de man die de volgende president van de Verenigde Staten wil worden en zich daarbij beroept op zijn kennis als zakenman, vooral heeft geëxcelleerd in hetoutsourcen van werk naar het buitenland en in het wegwerken van banen in zijn eigen land, terwijl hijzelf daardoor een godsvermogen opstreek, had ik gegeneerd gegiecheld.
Want dat waren toen rare complottheorieën. Zo bot, zo simpel perfide kon de wereld toch niet in elkaar steken? Zo blatant fout kon toch niemand zijn?
In de afgelopen weken bleek dat allemaal waar te zijn. De banken die speculeerden op elkaars ondergang, zijn niet alleen gevrijwaard van verliezen en vrijgesteld van winsten, maar bleken ook (via Libor) zelf hun waarde te kunnen vaststellen. Geen toezichthouder die er iets van zei. En Mitt Romney is de zakenman van het jaar, ook al heeft hij meer mensen ontslagen dan aangenomen en vloeide alle winst alleen in zijn zak.
Je zou er goddomme Marxist van worden. Of complotdenker.
Dit stuk is ook verschenen in het Parool.
Reacties (105)
Maar ja, wat doe je er aan als betrokken burger? Ook Marxist of complotdenker worden verandert weinig aan de situatie.
Bewustwording is de eerste stap naar verandering.
De tweede stap is naar de bouwmarkt om fakkels en hooivorken te kopen.
Vergeet de pek en veren niet
Een Nederlandse journalist beschuldigt de Procureur Generaal van het OM jarenlang van de meest vreselijke dingen. Afgelopen maart wordt hij gearresteerd op Schiphol, wegens smaad en laster, huisvredebreuk en valse bommelding. Na twee weken voorarrest wordt hij vrijgelaten om in juni weer opgepakt te worden, wegens schendng van publicatieverbod en/of niet verblijven op de aangewezen verblijfplaats. Drie maanden gevangenis in (P.I. Zoetermeer), zonder veroordeling, in afwachting van zijn rechtzaak, twee dagen voor de verkiezingen in september. Niemand heeft het erover, ook Parool en Sargasso niet, maar jullie weten donders goed over wie het gaat.
Zie je wel: complotdenker worden lost ook niks op.
Waarschijnlijk zijn ze bij justitie die man zo zat met zijn valse beschuldigingen, dat ze hem zijn gaan terugpesten.
Of is het tij voor de mannen Poot van Chipshol juist pas ten goede gaan keren toen ze diezelfde hoge ambtenaar in hun publiciteit zijn gaan betrekken?
Ik heb geen idee over wie je het hebt, Maarten, en zolang je geen naam noemt vallen je beweringen niet te controleren.
Ik heb ook geen idee…
De journalist in kwestie is de roemruchte Micha Kat. De procureur-generaal is eigenlijk een secretaris-generaal (van justitie).
en Micha zit precies waar hij thuishoort: in de gevangenis met een haldol injectie in zijn bips.
Meer opvallend dan de man is de mediastilte rond een opzienbarende zaak die nu speelt.
Het is gewoon een toevallige, gelukkige samenloop van omstandigheden. Dat kan gebeuren. Je kunt natuurlijk het toeval soms wel een handje helpen, maar dat komt door het enorme professionalisme van de mensen die werken in de financiële sector. Andere mensen moeten niet denken dat het een complot is. Bovendien is het bijzonder slecht voor de beeldvorming en het draagvlak als je zulke verhalen gaat vertellen.
bhahahaha
Ach, ik heb na paar jaar ACTA-dit ACTA-dat op de interwebz dat hele ACTA-gebeuren als hoax bestempeld. Tot het in stemming werd gebracht…
Ik ben benieuwd wanneer de Amero wordt ingevoerd… :)
Hoe zou een marxist eigenlijk de internationale rentestanden vaststellen?
Een marxist zou het in ieder geval niet aan de wc eend overlaten.
Ik wordt al jaren van complotdenken hierover beschuldigd. Een oplossing? Die is niet direct voorhanden, maar zal in de richting van democratisering van de economische macht moeten gaan. De politiek zal hier immers bijna net zo weinig aan / tegen kunnen doen als wij, individuele burgers. De werkelijke macht in onze westerse maatschappij is niet in handen van de politieke, maar van de economische elite.
De werkelijke macht is altijd gebaseerd op economische (en fysieke) factoren. Niet alleen in onze Westerse samenleving.
Dat is niet altijd zo geweest. Sinds de neoliberalisering is alles in economische termen gegoten, ook die zaken die wij daarvoor eerder als grondrechten zagen: denk met name aan onderwijs en zorg. Was onderwijs vroeger een recht op persoonlijke ontwikkeling, nu is het een investering voor een goede baan. Was zorg vroeger iets dat je voor elkaar over had, nu is jezelf verzekeren vooral een race naar de bodem geworden. Denk ook aan uitspraken als ‘ík gebruik geen zorg, waarom zou ik evenveel betalen als iemand die rookt?’. Waarom zien we ongezonde gewoontes niet als een recht dat mensen hebben?
Als je hele persoonlijke leven wordt getarifeerd en uitgedrukt als kosten/baten, kun je dan wel leven zoals je zelf wilt?
Niemand had kunnen bedenken…
Niet waar, het is allemaal al bedacht. Alleen werden die lieden weggezet als complotdenkers en complotdenken, dat mag niet. Dan tel je niet meer mee.
Maar het is naief om te denken dat dit alleen Romney betreft; of dat t zich alleen ter rechterzijde van het spectrum afspeelt.
In weze is het eenvoudig: onze economie draait op continue schaalvergroting. In ons geval, meer mensen in hetzelfde land die gemiddeld even rijk blijven. Alleen de top 1% zal daar van profiteren; zij pakken de schaalvoordelen.
Alle nadelen van die schaalvergroting zijn ten laste van de politiek; en of dat nou rechts is of links, je kunt er niets aan veranderen.
“onze economie draait op continue schaalvergroting”
Nee, onze economische theorie schrijft dat voor. Onze economie draait ook zonder schaalvergroting heus wel door. Het is onze keuze voor het kapitalistische economische model, dat er om vraagt steeds groter te groeien.
Zal nooit en te nimmer bij voorbaat complottheorieën afwijzen als zijnde quatsch (“zal onze overheid nooit doen”) en/ of me laten leiden door het Toeval tot het tegendeel bewezen is. En noem maar een handvol grote complottheorieën uit de (recente) geschiedenis die later allemaal zijn uitgekomen (b.v. Kennedy(s)). Mensen die meteen in een stuip schieten omdat e.e.a. op het eerste oog hoogst ongeloofwaardig lijkt en vervolgens onvermurwbaar en uiterst conservatief vasthouden aan hun eigen stomme gelijk als je met deugdelijke argumenten komt mogen van mij…
De complotdenker is vaak te vergelijken met de clown van Kierkegaard:
In het theater brak er brand uit achter de coulissen. De clown rent voor het voetlicht om het publiek te waarschuwen. Dit dacht dat het een grap was en begon spontaan te klappen. Maar hij herhaalt zijn waarschuwing nog klemmender. Men jubelde nog veel harder. ‘Zo’, denk ik, ‘zal de wereld ten onder gaan: onder het algemeen gejubel van al die pientere koppen die menen dat het een grap is’.
Als de waarde van Spainks ‘Conspiracy’opstel ‘Vreemde tijden’ zich laat bepalen a.d.h.v. een bestanddeel eruit, zijn we snel klaar. Ik neem ‘outsourcing van werk’, waarvan ik bij voorbaat vaststel dat het geen juridische misdaad is, maar wel een daad die je politiek-demagogisch kan worden aan aangewreven.
Dat ‘outsourcing van werk’door Romney zou zijn bedreven, is hoe dan ook rechtgezet. Het is een van de onderdelen van de totale Democratische smeercampagne gebleken.
Mevrouw Spaink, denk eraan, het nieuws van gisteren is oud, dood nieuws, of je moet het weer nieuw, giftig leven inblazen. Maar dat kan verkeerd aflopen.
En dan dat ‘outsourcing? Wat is daar tegen? Ben je bereid voor iets dat je graag wilt hebben meer te betalen, als het maar in je eigen land wordt geproduceerd? Jij misschien wel, maar die andere, armere landgenoten van je, denk je, die ook? Of pas jij dat verschil voor ze bij. Ja? En mogen de Chinezen, Koreanen niet wat verdienen?
Punt is dat ‘outsourcing van werk’ een economische wetmatigheid is, waar geen bedrijf op straffe van ondergang aan ontkomt om haar te gehoorzamen. Ook de meest sociale bedrijf-directeur niet.
Wat een geborneerde waanzin. Of zit er iets meer achter? Een soort complot? De verwe of hysterie waarvan haar opstel beschonken gaat, suggereren een ideologische vooringenomenheid tegen banken en bankiers. Alsof die mondiaal-financiële crisis niet door socialistische – en Democratische projecten en interventies zouden zijn veroorzaakt! Het begon met Carter. Overheidsregulering veroorzaakte het debacle, niet de vrije markt door ‘greed’ beheerst. Zij deed het niet, omdat zij het niet kon en kan. Want zoals Bernard de Mandeville het Anno 1705 openhartig uitdrukte: ‘Vices privées, bénéfi¬ces publics’.
Banken en bankiers kan slecht worden verweten dat zij zich te weinig tegen Overheden hebben verzet.
Dat ‘outsourcing van werk’door Romney zou zijn bedreven, is hoe dan ook rechtgezet.
Misschien op Fox News, maar in de echte wereld niet.
En dan dat ‘outsourcing? Wat is daar tegen?
Het mag, maar het is niet handig als je president van een land wil worden dat kampt met een hoge werkloosheid met als je sterke punt waar je continu op hamert dat je leiding hebt gegeven aan een succesvol bedrijf en daardoor weet hebt van hoe je de economie aan de gang kan krijgen en banen weet te scheppen, dat dan blijkt dat bedrijf banen naar het buitenland heeft verplaatst.
Alsof die mondiaal-financiële crisis niet door socialistische – en Democratische projecten en interventies zouden zijn veroorzaakt! Het begon met Carter.
Dat klopt zowaar. Carter begon met het dereguleren van de banken en zijn Democratisch opvolger Clinton heeft ook een flinke bijdrage geleverd.
Ik wijs complottheorieen helemaal niet op voorhand af, maar wel een soort magische (doorgaans op de signaturenleer gebaseerde) manier van denken die elke gebeurtenis met elke willekeurige andere verbindt, op basis van vage overeenkomsten en een onbestemd gevoel van persoonlijk slachtofferschap. Er gaat ook een alarmbelletje bij me af als de complottheorie in kwestie leidt tot haat tegen personen, fictieve groepen, of kwetsbare groepen.
Dat is het. Negen van de tien keer is een complottheorie geen juiste weergave van de werkelijkheid, maar een poging tot haatzaaien. Ik noem in deze context de protocollen van de wijzen van Zion, waarover Eco nog schreef in De begraafplaats van Praag.
Maar iemand als Julian Assange is ook een complottheoreticus en in zijn ideeen en definities ga ik weer wel een eind mee. Een tijdje geleden vertaalde ik (van Zunguzungu) een stuk over Assange, waarin hij de VS als autoritaire samenzwering definieert:
“hij begint met het beschrijven van een staat als de VS als een autoritaire samenzwering en beargumenteert vervolgens dat de praktische strategie om deze samenzwering te bestrijden bestaat uit de degradatie van de mogelijkheden om samen te zweren, zijn vermogen om te “denken” als samenzwerende geest te hinderen. De metafoor van een computer netwerk is vooral impliciet, maar van cruciaal belang: hij probeert de macht van de staat te bestrijden door het als een computer te behandelen en zand tussen de diodes te strooien.
Hij stelt dat samenzweringen en autoritair gedrag hand in hand gaan, omdat autoritair gedrag zijn eigen oppositie creëert. Als dit autoritaire gedrag algemeen bekend wordt, kan het alleen nog voortbestaan en functioneren door de ware bedoelingen te verbergen. Op die manier wordt het onvermijdelijk een samenzwering…
….Assange’s model om de samenzwering te verbeelden is dus allerminst het cliché dat mensen in gedachten hebben als ze iemand voor ‘samenzweringstheoreticus’ uitmaken. Uiteindelijk zijn de meeste “samenzweringen” waar we mee bekend zijn louter op fantasie gebaseerd en omdat de “Elders of Zion” of de SPECTRE organisatie uit James Bond nooit bestonden, wordt iedereen die gebruik maakt van dit concept bij voorbaat al gediskwalificeerd. Maar Assange’s beeld van een samenzwering is behoorlijk banaal; het is simpelweg een netwerk van mensen die onderling afstemmen om hun samenwerking voor buitenstaanders te verbergen, een autoriteit die voorkomt dat zijn activiteiten zichtbaar genoeg worden om een tegenreactie te provoceren. Het kan iets dramatisch zijn als een losse coalitie van samenzweerders die samenwerken om een oorlog tegen Irak te beginnen, of simpelweg de banale, alledaagse misleidingen en samenzweringen van normale diplomatieke procedures.
Daar ben ik het weer wel mee eens.
Als de waarde van Spainks ‘Conspiracy’opstel ‘Vreemde tijden’ zich laat bepalen a.d.h.v. een bestanddeel eruit, zijn we snel klaar. Ik neem ‘outsourcing van werk’, waarvan ik bij voorbaat vaststel dat het geen juridische misdaad is, maar wel een daad die je politiek-demagogisch kan worden aan aangewreven.
Dat ‘outsourcing van werk’door Romney zou zijn bedreven, is hoe dan ook rechtgezet. Het is een van de onderdelen van de totale Democratische smeercampagne gebleken.
Mevrouw Spaink, denk eraan, het nieuws van gisteren is oud, dood nieuws, of je moet het weer nieuw, giftig leven inblazen. Maar dat kan verkeerd aflopen.
En dan dat ‘outsourcing? Wat is daar tegen? Ben je bereid voor iets dat je graag wilt hebben meer te betalen, als het maar in je eigen land wordt geproduceerd? Jij misschien wel, maar die andere, armere landgenoten van je, denk je, die ook? Of pas jij dat verschil voor ze bij. Ja? En mogen de Chinezen, Koreanen niet wat verdienen?
Punt is dat ‘outsourcing van werk’ een economische wetmatigheid is, waar geen bedrijf op straffe van ondergang aan ontkomt om haar te gehoorzamen. Ook de meest sociale bedrijf-directeur niet.
Wat een geborneerde waanzin. Of zit er iets meer achter? Een soort complot? De verwe of hysterie waarvan haar opstel beschonken gaat, suggereren een ideologische vooringenomenheid tegen banken en bankiers. Alsof die mondiaal-financiële crisis niet door socialistische – en Democratische projecten en interventies zouden zijn veroorzaakt! Het begon met Carter. Overheidsregulering veroorzaakte het debacle, niet de vrije markt door ‘greed’ beheerst. Zij deed het niet, omdat zij het niet kon en kan. Want zoals Bernard de Mandeville het Anno 1705 openhartig uitdrukte: ‘Vices privées, bénéfices publics’.
Banken en bankiers kan slechts worden verweten dat zij zich te weinig tegen Overheden hebben verzet.
Vind je het goed als ik alleen reactie 17 lees? Je herhaalt je.
@ 20 Er is met de plaatsing van mijn bijdrage iets misgegaan. Dat is mij wel meer overkomen en dan pleeg ik daarvan de schuld – onhandig, gejaagd – op mij te nemen, maar nu is er iets gebeurd dat ik niet helemaal in de hand had.
Hoe ook, mijn verontschuldiging voor de verwarring. Verder geldt c 019. HPax.
Voor alle duidelijkheid HPax: die ‘onzichtbare hand’ van ene heer Smith die ging nou precies over dat outsourcen. Best geinig, niet?
Dat van Smith weet ik niet. Ik haalde Mandeville aan en dacht verder aan Turgot. Die zei:
‘Je dirai encore généralement que quiconque n’oublie pas qu’il y a des Etats politiques séparés les uns des autres, ne traitera pas aucune question d’économie politiques.’ (Dumont, Homo Aequalis, p. 60).
Vert. van Turgot: Ik zeg het nog eens in het algemeen dat wie niet vergeet dat er politieke, van elkaar gescheiden staten zijn, niet één vraag betreffende de politieke economie behandelt.
Er zijn toch ook, in andere sectoren en op andere niveaus, geslaagde en minder geslaagde complotten: mafia, omkoping, kartels, hinderlagen, aanslagen, dekmantels, uitlokking?
Eigenlijk is een complot niet meer dan “een slim plan dat succes heeft (of in ieder geval moet hebben)”, en dat alleen bij ingewijden bekend is. Gezien de aard van de mens, en vooral de mensen met macht en/of geld, hoef je niet te verwachten dat zo’n slim plan alleen maar winnaars heeft, en is het niet gek dat de verliezer soms zwaar getroffen wordt, en dat er veel verliezers kunnen zijn. Waarom is iemand die achter zijn verlies, of achter een collectief verlies een plan vermoedt dan een complotdenker, en waarom heeft “complotdenker” een slechte naam? Omdat je tegen je verlies moet kunnen? Omdat complotdenkers de apenrots-orde niet accepteren, die zeer velen wel gewoon accepteren (“american dream”, “vrije wil”, “marktwerking”)?
“Omdat complotdenkers de apenrots-orde niet accepteren, die zeer velen wel gewoon accepteren (“american dream”, “vrije wil”, “marktwerking”)?”
Op zich vind ik dit best wel een mooie (retorische) vraag, maar de voorbeelden tussen de haakjes erachter vind ik al wat minder. En wat die “vrije wil” ertussen doet is me zelfs een godsraadsel.
Iedereen met een beetje nieuwsgierigheid en gezond verstand snapt dat niet iedereen “de top” van de apenrots kan bereiken, hoe hard hij of zij ook werkt, omdat er nou eenmaal niet veel plek is op de top. Als iedereen de baas zou zijn, zou er niemand meer zijn om de baas over te zijn. Veel mensen leggen zich er zonder meer bij neer. De american dream, marktwerking en vrije wil zijn mythes die helpen om de apenrots-orde acceptabel te maken als mensen daar over gaan twijfelen. Allerlei factoren houden die orde in stand (heel simpel: kijk maar eens vandaag op Sargasso), mensen zijn er allemaal niet zo bewust mee bezig. Maar sommige politici en journalisten geloven zo sterk in die mythes dat ze ook nog eens vinden dat mensen die lager op de rots staan dat alleen aan zichzelf te wijten hebben. Die mensen hebben er geen moeite mee dat zij zelf of anderen lijden als mensen hoger op de rots elkaar helpen in die positie te blijven of ruzieën om een nog hoger plekje.
@35 Okee, wat de american dream en marktwerking betreft heb je het voldoende verhelderd/verduidelijkt maar nog steeds zie ik die vrije wil (op die plek in de door jou geschreven zin) niet zo zitten. Vrije wil heeft namelijk niets te maken met de eerste twee (en ook niets met de zgn “vrije markt”).
Een “wil” (in het algemeen) heeft iets te maken met dingen je wilt verwezenlijken die er nu (nog) niet zijn. Een vrije wil betekent in de filosofie juist, dat je in de bepaling van de dingen die je wilt gaan verwezenlijken (je moet je wil namelijk eerst zelf maken, je moet de richting van je wil zelf bepalen en je moet ook zelf bepalen wat het onderwerp van die wil is), niet afhankelijk bent van de dingen die al bestaan, die er nu al wél zijn (waaronder ook die american dream en de vrije-markt ideologie etc.) want dat is nou net precies datgene waar je vrij van bent. Je hebt juist een vrije wil nodig om standpunten in te kunnen nemen als die van jou.
Zo filosofisch had ik het niet bekeken en ik zag “vrije wil” ook niet als neuro-psychologisch verhaal. “Vrije wil” bedoel ik hier als een verhaal dat je hoort als je “je kansen niet grijpt” en je verschuilt achter slechte omstandigheden of als je een misdaad hebt begaan en niet “het goede” hebt willen doen. Mensen die de “vrije wil” voorstaan hebben gedeeltelijk gelijk, maar vergeten dat de persoon in kwestie zich ook meestal niet bewust is van de invloed van de omgeving op zijn perceptie van zijn situatie en de keuzes die hij meent te hebben.
Omdat complotdenkers de apenrots-orde niet accepteren, die zeer velen wel gewoon accepteren (“american dream”, “vrije wil”, “marktwerking”)?
Nee hoor, het verschil is dat tussen gezonde achterdocht en paranoia.
Wat maakt dat uit? Het gaat om de kwalificatie die anderen aan jou geven. Als je achterdocht niet op prijs wordt gesteld, word je gewoon paranoide of complotdenker genoemd. Een soort complement van een deep throat of klokkenluider. Die worden ook overal uitgekotst, ook al klopt hun informatie.
Neem nou inderdaad de Poots van Chipshol. Die hebben jarenlang volgehouden dat ze werden dwarsgezeten en dat er van corrupte rechtspraak sprake was. Waarschijnlijk werden ze door niemand geloofd en vonden veel mensen ze paranoide. Nu blijkt hun achterdocht gezond en terecht te zijn geweest.
Ja, maar met de Bilderbergers, Joden, illuminati of aliens ligt dat weer heel anders dan bij Chipshol. Of dat er nu gedacht wordt dat er een zionistisch complot gaande is om een bomaanslag op de Olympische spelen te organiseren en daar aliens de schuld van te geven.
Dat vind ik toch best wel paranoia.
Er gaat bij mij een alarmbelletje af op het moment dat oppervlakkige, kosmetische overeenkomsten gepresenteerd worden als causale verbanden. Hierboven koppelde ik die manier van denken al aan de middeleeuwse signaturenleer: van een alruinwortel werd bijvoorbeeld gesteld dat die de potentie zou verhogen, omdat hij de vorm van een penis heeft.
Normale mensen geloven niet meer in de logica daarvan, maar conspiracy gekkies dus wel. Vandaar dat het dan ook “gekkies” zijn.
Heb je er wel eens bij stilgestaan dat sinds de uitvinding van de pil de immigratie naar Nederland is toegenomen? En kort daarna is het drugsprobleem in Amsterdam ontstaan. Dat verband wordt nooit gelegd!
Zelfs een stilstaande klok loopt twee keer per dag gelijk.
Karin, stemadvies? Wat kunnen we er anders aan doen?
Ik heb een idee! …
Jongens, geef me al jullie geld!
Met dat fortuin infiltreer ik in de globale jet set, baad pootje met de machtigen der aarde, en verkondig vervolgens het heilzame woord van het socialisme! …
(no givesies-backsies)
Als je infiltreert, hou je socialisme dan stil, maar probeer hun geheime complot te ontdekken en maak het openbaar. Wizard of Oz en zo. Daar hebben we tenminste wat aan.
Uiteraard houd ik mijn egalitaire sentimenten voor mijzelf … in het begin! Ik pas me aanvankelijk gewoon aan en zorg ervoor dat ze me aardig gaan vinden, jeweetwel, cool & zo … te vertrouwen zelfs. Tot ik het punt heb bereikt waarop ze mijn mening gaan waarderen, mijn film- en leestips kritiekloos ter harte nemen & cetera. Als ik zeg, Ik vind dit of dat hiervan of daarvan, dan vindt vervolgens iederéén dat.
En dan, op een zomeravond bij het kampvuur in Bohemian Grove, sta ik op en roep ik: Heidaar, WASP-dudes, luister even naar wat ik te zeggen heb! Did I ever tell you ‘bout a dude called Jesus? I mean Kropotkin.
En dan praat ik en praat ik en praat ik, urenlang, en iedereen luistert geboeid naar alle hartverscheurende verhalen over het lot van arbeider die ik uit mijn duim zuig, en was het niet Adam Smith zelf die zich afvroeg in wat voor wrede wereld we leven waarin de arbeider die de wereld voedt en kleedt en huist, zelf nauwelijks recht heeft op voeding en kleding en behuizing? En dan, als iedereen na een nacht van ontroerd luisteren de tranen droogt, en als de zon de hemel in het oosten reeds opnieuw doet gloren, dan omhelzen wij elkander, als Kameraden! … en de wereld zal als herboren zijn!
(geef dus gul, kameraden!)
Is al eerder geprobeerd, alleen lopen onze infiltranten om een of andere reden altijd over naar de Dark Side..
Dat is omdat mensen die geen fuk te besteden hebben links zijn, zodat ze een morele rechtvaardiging hebben om het van iemand te stelen die er wel voor werkte, onder het mom van “solidariteit” ofzow. Als je ervoor werkt kijk je daar al snel anders tegenaan.
Verkeerd voorbeeld. Het gaat hier om bankiers. Die werken niet voor hun geld. We brengen ze dagelijks geld, en we betalen er ook nog voor om het te mogen uitgeven. Rente geven ze ook al nauwelijks meer.
En zo’n Mitt Romney: noem je wat hij doet werken?
Ach, wat is zo fout aan een bestolene die zijn gram komt halen? Solidariteit is maar niks voor de raven van de werkgeversklasse, daar heb je gelijk in.
Wat ik ook heel raar vind, is dat ik als zelfstandige de hele tijd maar solidair moet zijn met initiatiefloze minvermogenden, terwijl als ik het moeilijk heb ik echt dood kan vallen (ja, dat overkwam me). Dan is er geen vangnet voor me tenzij ik me failliet laat verklaren ofzo. Waarom zou ik solidair zijn met een samenleving die niet solidair is met mij?
Solidariteit -best belangrijk- (tot aan de voordeur)
@052 Van wie moet je dat? Jij lijkt me niet het type dat zich daar iets van aantrekt.
@053 Had jij niet iets van een sympathie met de kibboets, de oude socialistische vorm? Is dat voorbij?
@52: Er is helemaal geen solidariteitsverplichting voor een zelfstandige., voor wie moet je immers afdracht doen? Kun je mooi dat niet-afgedragen deel in een potje stoppen voor de magere tijden. Of vorm lekker een coöperatief met meerdere zelfstandigen, samen sta je sterk! Of word lekker arbeider, wat houdt je tegen?
Hier nog een handige link voor je. Zie je wel dat dat solidariteit best meevalt. Kost je maar 15 pop per maand, en je krijgt zelfs kortingsbonnen!
@Ernest
Toen ik 17, 18 was hing ik het socialisme aan ja. Vooral uit opstandigheid, want ik mocht van mijn ouders niet met “arbeiderskindjes’ omgaan enzo, het standsbewustzijn werd er letterlijk bij me ingestampt. Als we bijvoorbeeld met de hele familie in een hotel zaten en mijn enige leeftijdsgenoten personeelsleden en stagiaires waren, werd het me ten strengste verboden om met ze te gaan stappen of anderszins te verbroederen, omdat ze dan te amicaal aan onze tafel kwamen doen. Of vriendjes met een raar (arbeideresk) accent, die kwamen er bij ons niet in.
Dus dan ging ik maar de hele dag met mijn zusje de internationale zingen en stukken uit het communistisch manifest declameren. Toen meer dan driekwart van mijn vriendenkring uit krakers bestond werd ik naar een kostschool verbannen.
Dus ik socialist. Het Joegoslavische en het Kibboets model leken me het ideaalst en die laatste nog het allerbest, omdat je daar ook directe democratie hebt.
Daar ben ik (zoals ik al eerder schreef) erg van teruggekomen, na een dik half jaar deelgenomen te hebben aan dat kibboetsleven. Inkomens waren bijvoorbeeld collectief, maar al snel kwam ik erachter dat mensen die buiten de kibboets werkten hun salaris op allerlei manieren stiekem wegsluisden. Ook ontdekte ik dat er helemaal geen verantwoordelijkheidsgevoel was voor collectieve eigendommen. Zo had de kibboets een heel aantal Volkswagen transporters en Volvo 740’s staan, die zonder uitzondering na twee jaar volkomen afgreragd waren. Rijp voor de sloop. Terwijl mijn vader met precies dezelfde auto echt jaren deed.
Dus op mij komt socialisme over als een vorm van kapitaalvernietiging.
Nu ben ik weer een paar fases verder en interesseer me niet echt voor geld (ik wil er eigenlijk alleen geen last van hebben), maar merk dat ik als iemand die dingen maakt en nog gratis aanbiedt ook, alleen maar tegen de stroom moet inzwemmen. Er is geen hulp voor starters met goede ideeen.
Ik wil gewoon de gelegenheid hebben om mooie dingen te maken en binnen het socialisme kan dat niet.
@60 Dat is een heel verhaal en wel begrijpelijk.
Bankiers werken niet voor hun geld? I beg to differ. Ik ben preferred supplier bij een grote coöperatieve bank en de bankiers die ik daar ken hebben zonder uitzondering werkweken van 80 uur.
Wat doen ze dan allemaal in die 80 uur, naast goed boekhouden? Overschrijvingen en bijschrijvingen zijn al geautomatiseerd.
Sorry hoor, maar met die vraag kan ik even niets. Denk je nou werkelijk dat er geld verdiend wordt met niets uitvoeren?
Wat ik bedoel: ze zijn geen ondernemer in de zin dat ze iets nieuws op de markt brengen, of moeite moeten doen om iets te delven of fabriceren, zoals olie of auto’s. Het zegt toch wel wat als iemand kan zeggen dat het meest innovatieve in de financiele sector de pinautomaat is geweest. Banken zijn een bewaakte kast met geld, en bankiers zeggen wie er bij mag of gaan spelen met dat geld, dat niet eens van hen is.
@52: Er is helemaal geen solidariteitsverplichting voor een zelfstandige., voor wie moet je immers afdracht doen? Kun je mooi dat niet-afgedragen deel in een potje stoppen voor de magere tijden.
Ehh inkomstenbelasting, afdrachten voor personeel, doorbetalen bij ziekte, stagiaires die niet met goed fatsoen voor productie inzetbaar zijn maar wel betaald moeten worden, BTW, de kamer van koophandel, Ga. Maar.Door. En wat je overhoudt investeer je vooral, terwijl je zelf op water en brood staat.
Ondernemerschap is solidariteit.
Ehh inkomstenbelasting
Betalen wij allemaal.
afdrachten voor personeel
Dat gaat af van de bruto salaris van je personeel, is ’t niet? Ah, je wil je personeel gewoon minder betalen..
doorbetalen bij ziekte
My heart bleeds..
stagiaires die niet met goed fatsoen voor productie inzetbaar zijn maar wel betaald moeten worden
Stagaires zijn dan ook niet voor productiewerk, krent.
Yadda.. yadda.. yadda.. yadda..
Maar goed, je houd er knaken aan over. Dus wat zeur je nou?
Jouw samenleving is er eentje van gelijkgeschakelde en initiatiefloze zombies die leegbloedt door zijn eigen gebrek aan innovatie en creativiteit. Geen enkele incentive blijft er over.
Dat is jouw mening.
Dat gaat af van de bruto salaris van je personeel, is ‘t niet? Ah, je wil je personeel gewoon minder betalen..
Enig idee hoeveel geld het me scheelt als ik development outsource naar India, Rusland of Roemenië? Pure solidariteit, om van die onzorgvuldig werkende en strontverwende Nederlandse codebakkers in te huren. Maar het moet niet te gek worden.
Wat je spaart verlies je weer in de snijafval. En wat let je? Het zijn toch alleen maar kudtarrebeiers?
Wat bedoel je met “snijafval”? Een paar jaar geleden was outsourcen nog wat lastiger en had je inderdaad veel extra ellende vanwege cultuurverschillen en communicatieproblemen (veel snijafval in de zin van extra uren), maar tegenwoordig zijn die al stukken beter aan te sturen en kan je zelfs agile met ze werken. Het is echt veel goedkoper met hetzelfde of een beter eindresultaat.
Hoor het riedeltje al twintig jaar aan: ze komen je banen inpikken.. Ik geloof het wel.
@068
Neen, dat zijn mensen met een ambacht.
En je Hollandse codekloppers niet? Je lijkt mij een verschrikkelijke baas.
Begin ik een Limited vanaf het eiland Man, huur alleen nog maar Russen per project in en kan Nederland gewoon de tiefus krijgen.
Heb je trouwens nog argumenten? Want ik zie alleen maar rancuneuze kwalificaties. Blijkbaar is een ondernemer voor jou wat een islamiet is voor een PVV’er.
Argumenten tegen de stelling dat armen allemaal linkse uitvreters zijn zeker? Of dat arbeiders alleen maar op uit zijn om je te bestelen en geen creatief botje in hun lijf hebben? Of.. Nah, ik vind het wel best zo.
Argumenten tegen de stelling dat armen allemaal linkse uitvreters zijn zeker? Of dat arbeiders alleen maar op uit zijn om je te bestelen en geen creatief botje in hun lijf hebben?
Nee dat zeg ik niet, maar wel dat jouw *kuch* idealen een walgelijk soort samenleving tot gevolg hebben. Innovatie, initiatief en creativiteit worden gesmoord in de grote gelijkmaker, er is geen enkele prikkel meer over; je maakt zelfs een doodnormaal streven naar winst verdacht.
Heel bizar, om werkgevers en ondernemers alleen vanuit een soort vijandsbeeld te bekijken. Of wil je dat de staat nog de enige werkgever is? Hoe zie je dat voor je? Je zit alweer op een domme en negatieve manier te discussiëren, maar het valt me op dat je eigenlijk niets voorstaat.
Je hebt in ondernemers blijkbaar een zondebok gevonden voor alle leed in de wereld, maar ik heb niet de indruk dat daar verder nog iets inhoudelijks achterzit. Een alternatief waaruit blijkt dat er nog steeds volop geïnnoveerd wordt zonder streven naar winst bijvoorbeeld.
Overigens kan je hierboven van mij geen kwaad woord over “arbeiders” terugvinden. Integendeel. Dus waarom je me op die manier probeert te framen ontgaat me. Je hebt het daarnaast ook maar de hele tijd over “de arbeider” in 2012, haalt ambachtslieden en arbeiders door elkaar, je maakt er een potje van. Dat doe je dan ook nog eens op een heel negatieve manier.
Het is inderdaad best zo.
Overigens kan je hierboven van mij geen kwaad woord over “arbeiders” terugvinden.
[..]
Dat is omdat mensen die geen fuk te besteden hebben links zijn, zodat ze een morele rechtvaardiging hebben om het van iemand te stelen die er wel voor werkte, onder het mom van “solidariteit” ofzow.
En su, waar zie je het woordje “arbeider” staan in je citaatje van me? Juist. Nergens. Die horen ook helemaal niet bij de doelgroep van “arme mensen”, want bijvoorbeeld een procesoperator verdient zich zes slagen in de rondte.
Domme, domme su.
Volgens jou is solidariteit een vies woord, een woord voor dieven. Waar zou solidariteit anders op moeten slaan dan op arbeidrs? Je doet maar lekker eromheen dansen, het is wel duidelijk hoe je er tegenaan kijkt.
Rot toch op met je “arbeiders” man. Het is 2012, we leven in een economie waarin de tertiaire en kwartaire sector het grootste aandeel van de economie innemen. Bovendien verdienen die arbeiders tegenwoordig heel behoorlijk.
Waar ik het bijvoorbeeld over heb ik menselijk occupy afval die geen poot uitsteken, alleen in staat zijn negatief te lullen, niets bijdragen en dat leventje gefinancierd willen krijgen door de staat. Die moet je geen uitkering, maar een schop onder hun hol geven.
Waar ik het in het algemeen over had, is dat als je weinig te besteden hebt, dat je sneller geneigd bent om links te zijn, zodat je tenminste een hoge uitkering krijgt. Heet eigenbelang, want dat is wat mensen drijft. Solidariteit eisen is makkelijk, solidariteit geven: not so much.
@083 “Solidariteit eisen is makkelijk, solidariteit geven: not so much.”
Solidariteit op klein gebied zie je gelukkig wel voortdurend om je heen. Dus niet de grote woorden van solidaire samenlevingen etc, maar de buurman even helpen met de zware vuilniscontainer, of een boodcschappenpakket samenstellen met kerst voor de allerarmsten. Zodra iets heel direct is, dichtbij komt, zijn mensen tot veel meer bereid dan wanneer het om de grote dingen gaat. De vraag moet ze alleen wel bereiken, en iedereen leeft in een soort cocon en ziet de hulpvraag van een arm gezin drie straten verderop niet. Een degelijk vorm van solidariteit is voor zover ik kan zien niet voorbehouden aan links of rechts, of arm of rijk.
Wat een beetje door je posts heenklinkt is dat armoede een keuze is (“initiatiefloze minvermogenden”. Dat zal in sommige gevallen zo zijn, maar professioneel kom ik juist ook veel mensen tegen die iets te veel botte pech hebben gehad en niet de veerbaarheid hebben om er makkelijk mee te dealen.
Ik word overigens af en toe zo boos om de posts van @su dat ik er accuut rechts van zou worden haha (gelukkig duurt die waanzin maar 2 seconden).
@085
Inderdaad. Hoe kleiner de schaal, hoe communistischer ik word.
Dank voor je aanvulling. Mijn pijlen richtten zich eerder op een soort van anonieme makro “solidariteit”, niet op het persoonlijke niveau. Dat maakte ik niet duidelijk genoeg. Als ik al hebzuchtig ben, is het vooral om dat waar te kunnen blijven maken.
Maar op die manier ben ik geloof ik wel solidair: voor dat arme gezin hoef ik nog niet eens drie straten verderop te kijken, want die woont in dezelfde straat en helpen we al. Mijn zoontje ging naar een basisschool waar kinderen vaak zonder ontbijt in de klas zitten en daar wordt nu geluncht; niet dankzij de overheid. Werknemers die extra scholing willen die nog niet eens direct werkgerelateerd is kunnen dat krijgen (nouja, geen cursus bloemschikken ofzo). Damn. ik hielp Tibetaanse geestelijken nog aan politiek asiel in België. Of die stagiaires: komen van het grafisch lyceum en zijn vaak van die scooterjongetjes met wie geen land te bezeilen is. Tot je ze een passie geeft. Ik kan vaak goed met ze opschieten omdat ik ook asociaal ben en sgijt heb enzo, dus dat werkt wel.
Op dat niveau is solidariteit mijn bestaansreden.
Maar als een ondernemer solidair is, wordt dat al snel paternalisme genoemd door iemand als su, of krijg je een nare sneer over compassionate conservatism naar je hoofd.
Wat een beetje door je posts heenklinkt is dat armoede een keuze is (“initiatiefloze minvermogenden”.
Heh. dat was wel een kwallerige trollopmerking van me ja. Maar su vroeg er ook een beetje om. Stiekem was het vooral een verwijzing naar een van mijn favoriete Bommels, De Bovenbazen. Want als su er een schematische karikatuur van maakt, kan ik dat ook :-)
“Heer Ollie wordt door AWS uitgenodigd om lid te worden van de bovenbazenclub en wordt daarom vanaf dat moment met OBB aangesproken en geconfronteerd met de geboden van de bovenbazen. Geef nooit geld weg, bevorder slijtage en verveling, roei de natuur uit en ga niet om met minvermogenden. Ongelukkigerwijze behoort ook Tom Poes tot de minvermogenden.”
professioneel kom ik juist ook veel mensen tegen die iets te veel botte pech hebben gehad en niet de veerbaarheid hebben om er makkelijk mee te dealen.
Ja en die moeten ook geholpen worden. Met name in het ontwikkelen van hun zelfredzaamheid. En als dat helemaal niet lukt moeten we maar voor ze zorgen. vind ik ook hoor.
Ik word overigens af en toe zo boos om de posts van @su dat ik er accuut rechts van zou worden haha (gelukkig duurt die waanzin maar 2 seconden).
Dat ja. Je krijgt gewoon zin om zijn vooroordelen te bevestigen.
@85: Je moet solidariteit niet verwarren met hulpvaardigheid of chariteit. Solidariteit, ten minste zoals wij het hier bedoelen, speelt zich af binnen de economische machtsverhoudingen tussen de werkgeversklasse en de werknemersklasse. De werknemersklasse heeft solidariteit nodig om hun economische macht te kunnen uitoefenen. De werkgeversklasse heeft juist het tegenovergestelde, verdeel en heers, om hun economische macht te kunnen uitoefenen.
Dat jij zo’n eendimensionale definitie van “solidariteit” hebt betekent niet dat die klopt, su en al helemaal niet dat “we” het daarover hebben. Het is de manier waarop jij dat begrip in je onjuiste en volkomen gedateerde schema past. De arbeidersklasse bestaat ook helemaal niet zoals jij die weergeeft en je snapt het onderscheid tussen mechanische en organische solidariteit al evenmin.
Leg me nou eerst dat verschil op een heldere manier uit en hoe het kan dat jij die solidariteit nog als een mechanisch gegeven ziet, dan is er een basis om wat verder te kijken naar dat woord.
Als ik Durkheim lees denk ik dat je de vormen van solidariteit omwisselt. Mijn solidariteit is gebasseerd op verdeling van arbeid, organisch dus.
Nee su, die is mechanisch bij jou en niet zo’n beetje ook. Er is weinig sociale differentiatie in je verhaal te vinden en in zoverre die er is bestrijd je het en beschrijf je het op een vijandige manier; je wilt die differentiatie gelijkschakelen. Ook de sociale pressie tot conformisme is nogal prominent aanwezig bij jou. Dat zijn de twee wezenlijke kenmerken van mechanische solidariteit.
Mechanisch dus. Simplistisch en achterhaald, want inderdaad is de samenleving veel te complex geworden voor jouw vorm van solidariteit.
@jabir: Ik baseer mij op de beschrijving die hier te vinden is.
Die link gaf ik je mee ja. Je begreep alleen niet wat er stond.
Beg to differ. Maargoed, daar gaan wij niet uit komen.
Nou nog even beargumenteren waarom :-)
Ik zet even een citaat neer zodat we scherp hebben wat de definities voorstellen:
In a society exhibiting mechanical solidarity, its cohesion and integration comes from the homogeneity of individuals—people feel connected through similar work, educational and religious training, and lifestyle. Mechanical solidarity normally operates in “traditional” and small scale societies.[1] In simpler societies (e.g., tribal), solidarity is usually based on kinship ties of familial networks. Organic solidarity comes from the interdependence that arises from specialization of work and the complementarities between people—a development which occurs in “modern” and “industrial” societies.[1] Definition: it is social cohesion based upon the dependence individuals have on each other in more advanced societies. Although individuals perform different tasks and often have different values and interest, the order and very solidarity of society depends on their reliance on each other to perform their specified tasks. Organic here is referring to the interdependence of the component parts. Thus, social solidarity is maintained in more complex societies through the interdependence of its component parts (e.g., farmers produce the food to feed the factory workers who produce the tractors that allow the farmer to produce the food).
Nu, waarom schaar ik mijn perspectief van solidariteit onder de organische vorm? Om te beginnen geloof ik in industriële organisatie. Dat wil zeggen dat ik geloof dat arbeiders zich zo moeten organiseren volgens hun industriële indeling, en niet volgens de vak die zij uitoefenen. Als de kassiëres bij een grootgrutter gaan staken, dan moeten ook de toeleveraciers, distributiecentra, vakkenvullers, administratie en verder daarin meegaan. Zonder zou betekenen dat de kans op slaging minimaal is. Verder zie ik het als een internationale aangelegenheid. In een geglobaliseerde wereld moet werkplaatsverzet zich daar ook op richten. Staken de Starbucks mederwerkers in de VS, dan dienen solidariteitsacties te volgen over de gehele wereld waar Starbucks opereert.
Dan een citaat van Noortje waar je het roerend mee eens was:
Dus niet de grote woorden van solidaire samenlevingen etc, maar de buurman even helpen met de zware vuilniscontainer, of een boodcschappenpakket samenstellen met kerst voor de allerarmsten. Zodra iets heel direct is, dichtbij komt, zijn mensen tot veel meer bereid dan wanneer het om de grote dingen gaat. De vraag moet ze alleen wel bereiken, en iedereen leeft in een soort cocon en ziet de hulpvraag van een arm gezin drie straten verderop niet.
Kleinschalig, op de buurman gericht, de ‘grote’ solidariteit vermijdend. Op de bekende gezichten gericht in plaats van de anonieme gezichten van occupy. Een onvermogen of onwil om op de complexe maatschapij te richtten, maar eerder de kleine dingen die nog een feelgood factor geven. En dat is nou juist wat er bij dynamische solidariteit wordt benoemd.
@su in jouw ogen zijn werkgevers en zelfstandigen allemaal bloedzuigers die de samenleving kapot maken. Waar je aan voorbij gaat is dat inderdaad elke burger in Nederland meebetaalt aan de solidariteitspot (en voor jouw info, als ondernemer doe ik dat graag, niet iedereen blijkt in staat in de maatschappij zich staande te houden), maar dat die solidariteitspot niet geldt voor zelfstandiger. Geen ww bij werkloosheid (lees: geen inkomsten meer) en geen wia als je ziek wordt. ik heb je al eens eerder gewezen op het feit dat veel zelfstandigen onder bestaansminimum leven.
Je mening dat iedereen die ondernemer is een klootzak is, ongeacht hoe die persoon in het leven staat, zal wel nooit wijzigen, maar redeneer dan in elk geval zuiver en baseer je op de juiste feiten.
Over zelfstandigen heb ik dat zeker niet gesteld. En over werkgevers zelf is mijn mening zeker genuanceerder. Maar als een werkgever begint over de parasieten die hem beroven, dan kunnen ze het terugkrijgen. We betalen in Nederland aan vele dingen collectief mee, ook zaken die werkgevers alleen ten goede komen. Dus de eenzijdig verontwaardiging is ongepast en rancuneus. Je hoeft alleen maar naar de banken bail-outs te kijken om te zien dat solidariteit naar boven niet onbestaand is, doorgeschoten zelfs.
Je hoeft alleen maar naar de banken bail-outs te kijken om te zien dat solidariteit naar boven niet onbestaand is, doorgeschoten zelfs.
Wat een onzin. Die bailouts hebben te maken met het overeind houden van het financiële systeem in het algemeen, niet met persoonlijke belangen van “de Bovenbazen”. De instorting van dat systeem had iedereen geraakt.
Ongetwijfeld. Maar nu raakt het vooral iedereen behalve de bankiers die doorgaan met zichzelf te verrijken. Waar zit daar de solidariteit kun je je afvragen?
Dat ben ik weer wel met je eens.
@90 Onzin. Je hebt me al eerder voor rotte vis uitgemaakt. En niet n.a.v. Een post over parasieten.
@90 “Je hoeft alleen maar naar de banken bail-outs te kijken om te zien dat solidariteit naar boven niet onbestaand is, doorgeschoten zelfs.”
De solidariteit van de bailouts schaar ik niet onder solidariteit, maar zuiver eigenbelang. De overheden om een systeem in stand te houden en de banken varen er wel bij. De Grieken zien weinig terug van de euros die erheen gezonden worden, de ING etc des te meer. Geld gaat voor een groot deel terug naar de uitstaande leningen.
Als reactie op eerdere posts van je: Dat er bij grote bedrijven aan de top ook niet altijd ethisch gehandeld wordt ben ik ook nog mee eens. Vrij Nederland poneert naast het Peters Principle deze week het Staal Principe. Eigen belang eerst (dus boven bedrijfs en daarmee werknemersbelang). Vestia is een mooi voorbeeld.
Ik hou meer van het rentmeesterschap / solidariteit dat m.n. Bij kleinere bedrijven en vooral heel sterk in familiebedrijven te vinden is.
@103: Solidariteit is eigenbelang. Vandaar ook dat het zich meer afspeelt in het horizontale vlak dan de verticale. De bailouts waren een pure gijzelneming van de maatschappij: als jullie ons niet helpen, dan staat er veel ellende te wachtten. Het is als een werkgever die zijn personeel in het gareel houdt met: voor jouw tien anderen.
Ach jabir , jouw comments kan ik ook makkelijk outsourcen en niemand die het verschil merkt.
If you pay peanuts you get monkeys.
Haha, boer Harms…
http://youtu.be/TN4g5MFoUJY