Van de werkvloer – onderwijs | Heldenstatus door dood vogeltje

Serie:

COLUMN - Woensdag 5 februari, eerste lesuur. Een hele horde leerlingen van een brugklas HAVO/VWO komt enthousiast en bijna struikelend over elkaar én elkaars woorden het tekenlokaal binnen. Met hun smartphones in de aanslag staan ze voor me. Er wordt opgewonden door elkaar heen geschreeuwd. Voor mij is er geen touw aan vast te knopen. Enkele kreten die ik tijdens deze onverwachte overval kan ontcijferen, zijn ‘fleppie’, ‘record’, ‘spelen’ en ‘kent u..?’ Langzaam krijg ik het vermoeden van een nieuwe hype, een digitale rage. Terwijl ik de druktemakers enigszins probeer te kalmeren, vraag ik of er één iemand mij rustig kan uitleggen wat er aan de hand is.

De leerling met het record van de klas in zijn bezit, inmiddels een status van jewelste, laat mij uiteindelijk zien waar het allemaal om gaat. Op het schermpje van zijn smartphone zie ik een soort van geel bolletje voor een blauwe achtergrond bewegen. Het blijkt een vogeltje te moeten voorstellen. Het vogeltje moet tussen buizen door vliegen, iets wat enkel lukt door als een dolle op het schermpje te tikken. Vliegt het vogeltje tegen een buis aan, dan ben je af. Niet meer en niet minder. Het spelletje blijkt Flappy Bird te heten. De enige Flappie die ik tot voor het begin van deze les ken, is die van Youp van ’t Hek en mijn eigen Flappie. Het konijn dat ik kreeg toen ik naar groep 3 ging.

Gelukkig wordt de les, ondanks de spontaan uitgebroken Flappyhysterie aan het begin, toch een succes. Die dag word ik, tot mijn verbijstering, nog talloze keren geconfronteerd met het succes van dit uiterst simpele spelletje. Langzaam slaat mijn verbazing om in respect. Respect voor de maker van dit smartphone-spelletje, dat niet zou hebben misstaan in de vroege jaren tachtig, toen hele volksstammen zwoeren bij Pacman en Donkey Kong. Hij heeft het voor elkaar gekregen dat de hedendaagse jeugd zich massaal op zijn infantiele vogeltje werpt, in plaats van op het bloederige geweld dat veel real-life games tegenwoordig met zich meebrengen. Die ontwikkeling is absoluut het prijzen waard.

Op weg naar huis overdenk ik de dag en zie ik het vliegende en zwevende vogeltje meermaals te pletter slaan tegen de buizen. Zo simpel kan een spelletje dus zijn om grote triomfen te vieren. Maar dat idee wordt enkele dagen later weer snel teniet gedaan door de media. Dong Nguyen heeft namelijk besloten om zijn vliegende geesteskindje uit de Playstore te halen. Hij kan niet meer tegen de enorme aandacht rondom zijn game en de bedreigingen die het hem, naast veel geld, heeft opgeleverd. Een triest gegeven voor de man die met zijn spelletje de wereld leek te veroveren en nu spreekt over de “Satan” in zijn leven. De kinderen op school kunnen er echter niet mee zitten. Zij zweren immers bij hun Flappy Bird. En de mogelijke bijbehorende heldenstatus die een high-score met zich meebrengt.

Reacties (11)

#1 Joost

Dong Nguyen heeft namelijk besloten om zijn vliegende geesteskindje uit de Playstore te halen. Hij kan niet meer tegen de enorme aandacht rondom zijn game en de bedreigingen die het hem, naast veel geld, heeft opgeleverd.

Dat is zijn lezing. Een aannemelijker is dat hij door Nintendo te verstaan gegeven is Flappy Bird uit de app store te halen omdat hij inbreuk maakte op de rechten van het bedrijf. Het vogeltje beweegt zich namelijk nogal door een Super Mario-wereld.

Ikzelf had na twee keer spelen al niet echt veel respect meer voor de maker, aangezien hij keihard misleidende reclames in zijn spel zet. “Your whatsapp is expired! Click here to reactivate!”. Totale bullshit die alleen maar poogt geld uit de zakken te kloppen van niet al te snuggere gebruikers.

Meneer is overigens niet zo zielig, hij heeft nog twee immens populaire spelletjes in de app store.

  • Volgende discussie
#2 Daan van der Keur

Gamen is voor achterlijke, zielige en zwaar zwakzinnige mensen die echt helemaal niets beters te doen hebben met hun leven. Ha, ha wat ben je dan triest zeg.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Joost

Je bent een idioot, @Daan.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Sjoefke

@2: met autootjes zinloos rondrijden en ze dan ‘keuren’ is dan zeker voor mensen met een zinnig leven?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 De echte Rob

@2

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Johan A.N.

@2:
Waar maak je je druk om, Daan?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Nels van Toor

Daan kwam zelf nooit verder dan het openingsscherm van FlappyBird?….

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 P.J. Cokema

Ik persifleer even een stukje uit het artikel:
Op weg naar huis overdenk ik de dag en zie ik Daan meermaals te pletter slaan tegen de reaguurders. Zo simpel kan een reactie dus zijn om grote triomfen te vieren

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 P.J. Cokema

Maar nu even serieus:
Gelukkig wordt de les, ondanks de spontaan uitgebroken Flappyhysterie aan het begin, toch een succes.

Hoe dan? Gezien de locatie neem ik aan dat het om een tekenles ging. Waar zat ‘m het succes in?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Reinaert

Goh, en …………? Wat een inhoudsloos flut stukje.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Noortje

@1 dat verhaal van Nintendo is niet bevestigd. Even waar kan zijn dat het een Indie developer is die graag een Indie identiteit wilde houden (voor de mensen die de gameindustrie niet goed kennen: Indie, of onafhankelijke (en vaak brodeloze) gameontwikkelaar is een geuzetitel waar mensen trots op zijn. Beetje vergelijkbaar met Indie films. Veelal klein budget, en soms veel hogere kwaliteit of uniciteit qua games). Zijn andere games zijn lang niet zo succesvol als Flappy Bird. Overigens is de in app advertising omzet ook speculatief.

Blog van Jeff Vogel, een van de veteranen in die industrie:
http://gamasutra.com/blogs/JeffVogel/20140210/210455/Why_Indie_Developers_Go_Insane.php

@2 je hebt geen idee waar je over praat. Nog even en onderdelen van jouw vakgebied, laborant toch?, worden via een game geleerd. Recent is in Leeuwarden een game gemaakt die chirurgen fijnmotorisch leert opereren. Onderzocht en zeer effectief verklaard door Stanford. Daarnaast beleven veel mensen gewoon plezier aan games. Geen mindere activiteit dan een potje voetbal of een goed boek lezen. Met verschillende positieve gevolgen waar je met zevenmijls laarsen aan voorbij stampt, eenvoudigweg omdat het jouw lol niet is.

  • Vorige discussie