Uit de Sargasso redactievergaderingfiles: georganiseerd daten met vrouwen uit Oekraïne (deel II)

Crachàt, Michiel Maas, Mark, Jorn, EIEI, Carlos, S’z, Larie en ik staan een kek kwartiertje later bibberend in de grot van Marcel van Dam. Er staan twaalf tuinstoelen opgesteld in rijen van drie. Op een stenen verhoging torent een zetel boven alles uit. De zetel is bekleed met een tijgervelletje. Op een van de tuinstoelen zit Steeph, te turen naar zijn laptop op schoot. ‘Steeph, altijd bezig met nieuwe visies en artikelen die nu eens echt onderbouwd zijn. Met argumenten! Nou, dat had je niet in mijn tijd bij de VARA. Vera stond dat niet toe. Denken is niet voor mannen weggelegd, vond ze. En dan moest je bij haar in de redactiekamer komen. Iets met straf, en zo.’ Marcel maakt een wegwerpgebaar. ‘Jij, vrouwpersoon. Warm mijn tomatenbonensoep op. Daarna kan je jezelf nuttig maken door te notuleren. De rest; zit. Ik zal weldra mijn commerciële plannen voor Sargasso onthullen.’ Ik loop naar de open keuken en roer door de soep. Terwijl de donkerrode substantie langzaam begint te borrelen, gaat Marcel van Dam op de zetel zitten. Hij zet een leesbril op, schraapt zijn keel en begint van een A4 papier voor te lezen.

‘Arbeiders van Sargasso, vrouwpersoon en klapvee, welkom. Welkom op deze legendarische nacht. Ik noem het alvast de Nacht van Dam! Goed. Sinds het Duyvendakdrama zijn de arbeiders, linkse denkers en mensen met een hart voor een duurzaam en ecologisch verantwoorde samenleving verenigd in de terugneukactie. Om een daadwerkelijk vuist te kunnen maken hebben wij fondsen nodig, harde pegels. Mister Cash. Ping ping. Mark steekt enthousiast zijn hand op. ‘Meneer van Dam! U bedoelt dat wij op Sargasso de voordelen gaan benadrukken van online pokeren? Dat elk artikel van Carlos eindigt met een zogenaamde gratis chip die ingezet kan worden tijdens een toernooi?’ Marcel van Dam schudt zijn hoofd. ‘Nee, arbeider. Het kan beter. Wij verdienen zoveel meer. Elke banner en advertorial – de draaikont onder de advertenties; wat is ‘ie nou? Een mening of een advertentie? – op Sargasso zal voortaan direct doorlinken naar een reisbureau voor georganiseerd daten met vrouwpersonen uit Oekraïne. Voor elke date ontvangen we duizend dollar. Met de respons zit het snor. Welke linksdragende verzetsman valt niet voor de meelijwekkende blik van een ondervoed vrouwspersoon? Denk Hanneke Groenteman! Agnes Kant!’ Marcel van Dam knikt zijn publiek toe met een alwetende blik in zijn ogen. Larie trekt aan de arm van S’z. ‘Dat doet me denken aan die tijd…dat ik in de woestijn aan het mediteren was…op zoek naar zingeving, raison d’etre…ik zag twee gesluierde harem vrouwen, op zoek naar…mij…het was als een droom…’ S’z fluistert in het oor van Larie:’Je bedoelt de film Lawrence of Arabia? Met Peter O’Toole als Lawrence?’ Larie kijkt heel blij.

Inmiddels is de soep op eettemperatuur. Ik vul een bakje en loop naar de zetel op de verhoging. Voorzichtig zet ik de soep achter de zetel terwijl ik een zachte maar gerichte duw in mijn rug voel. Ik verlies mijn evenwicht, de soep vliegt met een fraaie boog in de schoot van Marcel van Dam en in mijn val zie ik Jorns giechelende gezicht. ‘Geaudverdeaumme!’ Marcel van Dam springt heen en weer om de toch iets te hete soep van zijn pyjamabroek te krijgen. Dan valt zijn rode kamerjas open en met een katachtige beweging sprint Steeph naar de verhoging en rukt de kamerjas uit. Iedereen stoot een verbaasde kreet uit bij het zien van het naakte witte en plakkerige lichaam van Marcel van Dam. ‘Prit…Stift?’ Larie slaakt een kreet van afschuw, de rest werpt benauwde blikken op elkaar. Steeph pakt de toespraak uit de handen van Prit en houdt het omhoog. ‘Dit zijn niets anders dan instructies van de Telegraaf aandeelhouders om het linkse bolwerk – met visie – van duurzame ecologische salonsocialisten Sargasso omver te werpen, over te nemen zodat de terugneukactie als een nachtkaars uit gaat. Gelukkig had ik middels ingewikkelde rekensommen en lijstjes van top honderd dingen dit snode plan al snel door.’ Iedereen klapt nu voor Steeph en er wordt door menig opgelucht adem gehaald. ‘Begrijp ik het nou goed, dat we dus niet op een date gaan met vrouwen uit Oekraïne?’ EIEI kijkt een beetje teleurgesteld naar Carlos die de soep begint uit te delen. ‘Zonde van zo’n lekker soepje! Kittekat, ga jij zo afwassen?’ Ik knik. ‘Ja, baas!’