Tussen Hemel & Zaan V

De een vindt dat iets alleen bestaat als je het kunt zien en aanraken, de ander denkt dat er meer is tussen hemel en aarde. GeenCommentaar dook het alternatieve circuit in en sprak met tien spirituele Nederlanders. Vandaag: paragnost Monique de Graaf.

De toekomst kent ze meestal al, maar toch vindt paragnost Monique de Graaf niet dat ze een gave heeft. “Alsof het ook een gave is om een brood te kunnen bakken, want voor mij is dat precies hetzelfde.” Maar ondertussen weet ze wel wanneer Willem-Alexander koning wordt.

“Ik krijg informatie door in gedachten, of beelden. Je kunt het noemen dat ik een telepathisch contact heb met de andere kant. Wat die andere kant is? Ik beschouw het als een doorzichtig gordijntje waar ik doorheen kijk naar een andere kamer.”

Ze praat chaotisch, alsof haar mond nauwelijks kan bijhouden wat ze allemaal wilt zeggen. “Ik zie of droom de toekomst. Zo droomde ik over de vriendin van mijn broer die 36 weken zwanger was van een tweeling. En ik wist: die kinderen moeten eruit. Omdat ze toch al veel last had van die zwangerschap, is in overleg met de arts de tweeling toen gehaald. Bleek dat het ene kind teveel bloed in het lijf had en het andere juist te weinig. Als de tweeling langer in de buik had gezeten, hadden ze het niet overleefd.”

Het gaat ook over grotere dingen. Stellig: “Binnen achttien maanden hebben we een koning vanwege gezondheidsklachten van Beatrix. En dit jaar krijgt Nederland te maken met een zware windhoos die veel schade veroorzaakt.” Toch weet ze op het moment van het interview (juni) niet wie de Amerikaanse presidentsverkiezingen zal winnen. “Als ik me ergens niet voldoende voor interesseer, krijg ik het ook niet door.”

Na verschillende televisieoptredens stond Moniques telefoon roodgloeiend. Per dag bellen zo’n veertig mensen, maar ze beantwoordt er zes. “Ik ga niet vijf minuten met iemand praten. Bovendien kost het veel energie en als ik moe ben, stop ik, omdat ik er dan niet meer op kan vertrouwen wat er doorkomt.” Ook per mail komen er vragen en dan doet ze ook nog tien huisconsulten per week.

Soms gaat het iemand om contact met een overledene. “Dan nemen mensen een foto mee en zoek ik op die manier contact. Maar een naam is vaak ook al voldoende.” Vaker helpt ze mensen bij het maken van levenskeuzes. “Ik kan zien wat er bij iemand op het pad komt, maar ik vind niet dat mensen afhankelijk moeten zijn van voorspellingen. Ik probeer ze mee te geven dat ze moeten luisteren naar hun intuïtie. Tenslotte zit wat ik kan, in iedereen. Je kunt mij niet wijsmaken dat Balkenende nooit een voorgevoel heeft.”

Dit artikel verscheen eerder in Dagblad Zaanstreek.