Geen bal op tv | Donald Trump, Biff Tannen en Jeff Tweedy

“Let’s go to John King at the magic wall”, zei de presentator van CNN tegen me. Ik ging mee. We hadden net een KEY RACE ALERT gehad met de MAJOR PROJECTIONS IN THE BALANCE OF POWER in de staten die TOO EARLY TOO CALL waren. Het nieuws was dus dat het te vroeg was om er iets over te zeggen. De KEY RACE ALERT had een eigen bumper inclusief gezwollen voice-over die vertelde dat we ontzettend belangrijke informatie zouden krijgen over deze dag der dagen. Ik begon zelf ook tegen mevrouw Molovich te schreeuwen dat ik EVEN NAAR DE KEUKEN ging om EEN KOP LIFE CHANGING KOFFIE te zetten. Ik zei het al eerder: we zijn onszelf kapot aan het amuseren. Ik zag nu aan de gezichten van de presentatoren dat ze willoze passagiers waren in de achtbaan die ze zelf hadden gebouwd. Ze konden niks anders dan meebewegen. Op en neer en heen en weer. Rechtstreeks de afgrond in. De rem was zoek. John King kon op zijn magic wall precies zien welke kleur de staten kregen. In real time. Bloedstollend. En terwijl de presentator steeds stevige conclusies trok, hield John King voortdurend een flinke slag om de arm. Want ja, heel Florida kleurde rood, echter: in Palm Beach en in Miami County waren nog maar 25% van de stemmen geteld en percentueel gezien had Clinton daar een flinke voorsprong. Dus als ze die percentuele voorsprong kon vasthouden, dan zou Florida ongetwijfeld naar Clinton gaan. In de veronderstelling dat het allemaal nog goed kon komen, ging ik om een uur of half drie naar bed. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Closing Time | Moonshiner

, door

Toen de band Uncle Tupelo stopte, leverde dat eigenlijk twee nieuwe bands op: Wilco en Son Volt. Alleen maar winst toch? Mwah, gedeeltelijk. Jeff Tweedy die van Wilco, is een goed singer songwriter, en Jay Farrar van Son Volt is dat ook. Ze hebben mooie platen gemaakt, ook al leken de bands steeds verder van de americana af te drijven naar de rock. En dat was te merken bij live optredens. Horen verging je haast, zo hard speelden ze. En dat terwijl ik de kleine akoestische liedjes van hen juist zo sterk vond. Zoals bijvoorbeeld Black Eye. Maar die stond niet meer op het repertoire. Moonshiner ook niet. Moonshiner is het verhaal van een illegale sterke drank stoker (en gebruiker) die nogal misnoegd de leegte van zijn leven overziet. Hij hoopt dat er uiteindelijk, behalve een laatste lege fles,  enkele Bijbelwoorden voor hem zijn als zijn tijd gekomen is.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Jesus etc.

, door

Deze week heb ik de Kersteditie van OOR gekocht. Voor de lijstjes. Daar was ik nieuwsgierig naar. En ook omdat het al jaren geleden was dat ik een OOR had gekocht.

Het is die OOR met Eefje de Visser op de cover. Er staat een groot interview met haar in en dat is omdat haar plaat, Bitterzoet tot de favoriet van alle lijstenmakers werd gekozen. Gefeliciteerd! Wat staat er nog meer in? Een stuk over SAULT, over Puscifer, een niet onaardige column van Hooijer, Klaas Knooihuizen gelukkig, de overleden muzikanten van 2020 op volgorde gezet, een interessant stuk over de cancelcultuur in de popmuziek, en de recensies van de nieuwe platen, en, daar wilde ik eigenlijk heen: een stuk over Jeff Tweedy van Wilco. Wilco, ik heb er wel platen van, maar het is niet mijn favoriete band. Ik was een keer bij een concert van hen en toen leek het hen een goed idee om hun repertoire zo hard mogelijk te spelen. Of ze toen ook Jesus etc. hebben gespeeld, dat weet ik niet eens meer. Ik ken wel iemand van wie dit zijn favoriete liedje is. Daarom dus.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.