Pak nu ook de universiteit aan

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor H.W. von der Dunk, emeritus hoogleraar geschiedenis. Deze opinie verscheen eerder in de Volkskrant. De commissie-Dijsselbloem heeft in het hele land de noodklok over het onderwijs geluid. Of de zeer vernietigende conclusies van deze commissie tot daadwerkelijke verbeteringen zullen leiden, moet nog worden afgewacht. Vooralsnog is enige scepsis gerechtvaardigd. De prompte reactie 'broddelwerk' van één van de voormalige topapparatsjiks Roel in 't Veld was een te verwachten verweer uit de hoek van het management-denken dat zich inmiddels met professorale titels kan tooien, dankzij de inflatie van bijzondere leerstoelen waar de nieuwe kleren van de keizer worden verkocht.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Om zeep helpen

De boodschapper om zeep helpen, lost het probleem niet op.

Onderzoeker Bart Jacobs is niet blij met Staatssecretaris Tineke Huizinga. Zij wil de Radbouduniversiteit op haar maatschappelijke verantwoordelijkheid wijzen. Ze is bang dat derden misbruik kunnen maken van de gepubliceerde gegevens over de gekraakte chipkaarten.

Ze krijgt blijkbaar haar zin, want de universiteit heeft besloten tot een “strakkere regie”.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Academisch onderwijs is gebakken lucht

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Anton Loonen, arts en buitengewoon hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen. Deze opinie verscheen eerder in de Volkskrant.

Universiteit (Foto:Flickr/mollyali)

De kwaliteit van de universiteit holt achteruit. Gelukkig zijn er nog buitengewoon hoogleraren. Berry Tholen heeft volkomen gelijk: De privaat betaalde prof is als een nep – Rolex. Het is mijns inziens nog veel erger: het academische onderwijs en onderzoek is meestal niet veel meer dan gebakken lucht.

Ik heb inmiddels driemaal intensief contact gehad met de academische wereld. Ik studeerde eerst farmacie aan de Universiteit van Amsterdam van 1972 tot 1978 en was eerst kandidaatsassistent en van 1975 tot 1980 wetenschappelijk medewerker.

Ik studeerde van 1991 tot 1996 geneeskunde aan de ? toen nog gewoon Katholieke ? Universiteit te Nijmegen. Sinds 2004 ben ik als ? inderdaad buitengewoon ? hoogleraar verbonden aan de Rijksuniversiteit te Groningen.

Ik heb dus wat te vergelijken en ik word daar niet vrolijk van. Het is allemaal bijzonder schools geworden. De vroegere alma mater moet zich tegenwoordig gedragen als een soort goedkope onderwijshoer, die grote aantallen studenten tot helemaal niets opleidt.

Studenten worden beschouwd als klanten en zij gedragen zich ook als gasten die vooral geamuseerd willen worden. Van de academische vorming, waarbij de studerende jongeling zelf zijn weg moet zoeken in de wetenschap en waar docenten hen inspireren om op de zelf ingeslagen weg voort te gaan, is helemaal geen sprake meer.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige