Helter Skelter Holocaust
Eind november 1968 brengen de Beatles hun negende studioalbum uit. Vanwege de smetteloos witte hoes staat de dubbel-LP (die officieel de naam ‘The Beatles’ draagt) al gauw bekend als The White Album. Hoewel de verkopen in het Verenigd Koninkrijk achter blijven bij Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band uit 1967, is The White Album in de VS een doorslaand succes en staat daar tot op de dag van vandaag in de top 10 van best verkopende albums ooit.
De nieuwe Beatles-LP slaat helemaal in als een bom in een kleine, merendeels uit jonge vrouwen bestaande woongemeenschap die is neergestreken op Spahn Ranch, aan de noordwestelijke rand van Los Angeles. De onbetwiste leider van de groep, een 34-jarige man die meer dan de helft van zijn leven in kostscholen en gevangenissen heeft doorgebracht, raakt er al gauw van overtuigd dat The White Album tal van speciaal voor hem bestemde gecodeerde boodschappen bevat. De boodschappen zouden stuk voor stuk verwijzen naar een op handen zijnde grootschalige rassenoorlog in de VS, door de groep Helter Skelter genoemd, naar een nummer op de dubbel-LP.
Het door overmatig LSD-gebruik gekleurde gedachtegoed van de sekteleden radicaliseert zienderogen en in de zomer van 1969 doet men van zich spreken door een reeks afschuwelijke moorden, bekend geworden als de Tate-LaBianca murders. Het is voor Amerika de schokkende eerste kennismaking met Charles Manson & The Family.