sjoera dikkers Archives

Detailpolitiek (20): Sollicitanten met Hiv

Onlangs had ik een sollicitatiegesprek. We spraken over de baan, mijn motivatie en mijn werkervaring. Nu is mijn ervaring met sollicitatiegesprekken beperkt, maar het leek me een gewoon gesprek. Zo gaan de meeste sollicitaties, denk ik. Werkgevers willen weten wat je kunt, wat je wilt en wat voor persoon je bent. Hoe zal het zijn om met jou te gaan werken? Dat maakt in de meeste gevallen de hoofdmoot van het gesprek uit, en is ook de belangrijkste reden om iemand aan te nemen. Ziekten en infecties Ik heb nog nooit bij een sollicitatiegesprek gezeten waar de werkgever mij vroeg of ik Hiv heb, of een andere ziekte. Als een werkgever dit onderwerp goed aan de orde wil laten komen, moet hij veel ziektes laten passeren. Want je kunt nogal wat klachten, kwalen, infecties en ziekten hebben die je niet direct bij iemand opmerkt. Voor je het weet, heb je als werkgever iemand aangenomen die meteen weer de ziektewet in kan. Al is het maar vanwege psychische klachten die niet zijn opgemerkt bij het gesprek. Zie hier de kloof tussen theorie en praktijk. In de praktijk wil je als werkgever de sollicitant leren kennen, in theorie wil je ook alle medische gegevens hebben. Maar die heb je niet. Een zichtbare handicap kun je niet verzwijgen, maar heel veel andere zaken wel.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.