Closing Time | Rockbitch

Rock heeft altijd al geflirt met sex, maar de band die dit tot het uiterste doorvoerde was natuurlijk Rockbitch. Rockbitch kun je met recht de meest controversiele band uit de geschiedenis van de rock noemen: optredens waren half of geheel naakt, nummers als fist fuck werden live uitgebeeld op het podium, en hoogtepunt was het moment dat het gouden condoom het publiek in gegooid werd: de gelukkige vanger mocht sex bedrijven met verscheidene van de bandleden. Dat punkers of hardrockers al zwaaiend met hun piemels op het podium van duistere concertzaaltjes stonden, daar keek niemand meer van op. Maar voor vrouwen kan dat natuurlijk niet – laten we wel wezen. Dat is dan ook de houding die Rockbitch gedurende hun hele bestaan tegen kwam. Leden van punkbands die net een potje stoer hadden staan schreeuwen over sex en schijt aan alles, maar die hen nu woedend toebeten of hun mammies wel wisten wat ze uitvraten, zaaleigenaren die enkel het geld aan de enige man in de band wilde overhandigen, tot aan autoriteiten die concerten of hele tours verboden. Nederland was een van de weinige landen waar ze redelijk normaal hun tours af konden maken, met slechts hier een daar een concertverbod door een locale burgemeester. Volgens de band zelf gebruikten ze het “rock clichee” als vehikel om hun boodschap van de bevrijding van met name vrouwelijke sexualiteit te promoten, en te ageren tegen hypocriete dubbele moralen en het sexisme. De muziek voldeed inderdaad helemaal aan het hardrock-clichee, maar binnen de begrenzingen van dat genre deden ze het muzikaal gezien behoorlijk goed, met een krachtige zangeres en talentvolle muzikanten. Op het laatst waren de bandleden de continue tegenwerking en mislukte tours omdat vrijwel alle concerten verboden werden helemaal zat, en in 2002 werd de band opgeheven. (Dit filmpje is nog ongeschonden door de censuur van youtube gekomen; het meeste materiaal kan alleen via hun eigen website bekeken worden) https://youtu.be/3PXdiocLu1I?list=PLQ_G6R-0BS_tPRdu75k8a5vHoY_JFSkUU

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.