De overheid gaat de put pas dempen als het kalf al dik verdronken is. Dat is zonde van het geld dat daarmee gemoeid is. Een pro-actieve overheid had natuurlijk haar geld gestoken in het voorkomen van dat ongeluk. De econome Mariana Mazzucato is erg optimistisch over de rol die de overheid zou moeten spelen als voortrekker en regisseur van vernieuwingen die in samenwerking met publieke en private bedrijven de grote vaagstukken van vandaag de wereld uit helpen. Hoe dan? We kunnen alleen een begin maken met het vinden van antwoorden als we het kapitalisme fundamenteel herstructureren om het inclusief, duurzaam en gedreven door innovatie te maken die concrete problemen aanpakt. Dat betekent het veranderen van overheidsinstrumenten en -cultuur, het creëren van nieuwe kenmerken van corporate governance en ervoor zorgen dat bedrijven, de samenleving en de overheid samenwerken om een gemeenschappelijk doel te delen. Citaat uit synopsis ‘Mission Economy A moonshot guide to changing capitalism’. Mooi voorbeeld vindt Mazzucato bijvoorbeeld hoe vlot overheid en farmaceutische industrie aan de slag gingen om Covid-19 te tackelen. Daar ontbreekt wel één belangrijk element aan: de overheid, wij dus, zien maar bar weinig terug van het geld dat er in is gestoken. Dat moet anders, stelt Mazzucato. De overheid moet een groter deel van de winsten die met publieke investeringen gegeneerd worden, terug krijgen. Nu blijft teveel in de in de zakken van bedrijven en beleggers zitten. Kijk en luister naar Mariana Mazzucato in dit interview bij Google Talks (46 minuten, Engelstalig). https://www.youtube.com/watch?v=-uTNPSCaMmU Meer weten over Mariana Mazzucato ? Bezoek haar website en de website van het door haar opgerichte IIPP (Instituut voor Innovatie en Publieke Doeleinden). Dit artikel verscheen in de Sargasso serie Een ander kapitalisme.
Onder meer omdat banken hun krakkemikkige Griekse staatsobligaties aan publieke instituties hebben verpatst.
Kortom: dit was aflevering zus en zoveel in de serie ‘private winsten, publieke verliezen’.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Uiteraard geen nieuws, maar niettemin opnieuw mooi verwoord:
Socialism lives in Britain, but only for the rich: the rules of capitalism are for the rest of us. […] […] when the financial system went into meltdown in 2008, it was not expected to stand on its own two feet, or to pull itself up by its bootstraps. Instead, it was saved by the state, becoming Britain’s most lavished benefit claimant. More than £1tn of public money was poured into the banks following the financial collapse. […]
Glyn, a former gas fitter from Manchester, was sanctioned three weeks before Christmas 2013, and received no money. He had missed a signing-on day because he was completing a job search at Seetec, one of the government’s corporate welfare-to-work clients. Then there’s Sandra, a disabled Glaswegian who lives with her daughter. She was sent a form asking to declare whether she lived with someone; assuming it meant a partner, she said no, and was called in to a “compliance interview”. Because her daughter was not in full-time education, Sandra was stripped of her entitlement to her £50 per week severe-disability allowance. While the financial elite could depend on the state to swoop to their rescue, those who suffered because of their greed felt the chill winds of laissez-faire.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Zo betogen Rens Knegt en Rochus van der Weg op Follow the Money:
Liberalisering en verzelfstandiging zijn in Brussel en Den Haag veelal gemotiveerd vanuit het belang van de consument. Na bijna dertig jaar liberalisering kunnen we niet anders dan constateren dan het niet heeft gebracht wat we hoopten; betere en goedkopere dienstverlening en meer tevreden klanten. Integendeel, de overheid krijgt in toenemende mate weer een grotere rol in de financiële sector en in de energievoorziening. […] Publieke dienstverlening staat geen terugtrekkende overheid toe. Burgers houden politici terecht verantwoordelijk, ook al is er geliberaliseerd, verzelfstandigd en geprivatiseerd.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.