Ik zit in een kring. Als ik aan de beurt ben sta ik op en zeg: "Mijn naam is Hanedop en ik ben vijftig procent PVV”. De groep zegt "Hallo, Hanedop" en ik vertel: "Ik baseer mijn Wilders-index van vijftig procent op de website van de PVV. Daar staan hun standpunten, in de vorm van het verkiezingspamflet uit 2006. Het document omvat een korte preambule en negen min of meer concrete thema’s. In de preambule wordt de toon gezet van een beweging die zich zorgen maakt over een te grote en bemoeizuchtige overheid, te hoge criminaliteit, te lage straffen en ouderen en kwetsbaren die in mensonwaardige situaties leven. Als belangrijk probleem noemt het pamflet de toename van het aantal niet-Westerse allochtonen als gevolg van immigratie en geboorte. Het fatsoen moet terug in onze samenleving, zo eindigt de preambule. Daarna volgen negen onderwerpen met in totaal 94 actiepunten. Vermeld staan achtereenvolgens de naam van de paragraaf, het aantal vermelde actiepunten en het aantal actiepunten waar ik het eigenlijk wel mee eens ben. Belastingverlaging:7 actiepunten3 eens Keiharde aanpak criminaliteit en terrorisme:2012 eens Onderwijs en gezin:74 eens Immigratiestop/intergratie:188 eens Directe democratie: meer invloed van burgers:76 eens Zorg/Sociale zaken:64 eens Infrastructuur/Ruimtelijke ordening/Energie:63 eens Europese unie/vredesoperaties/Buitenlands beleid:113 eens Dierenrechten/dierenwelzijn:64 eens Met 47 keer ‘eens’ kom ik op precies 50 procent uit, een Wilders-index van 50 dus. Vooral waar het bestrijding van misdaad betreft zijn er een aantal punten waar ik niet tegen kan zijn. En waar het om directe democratie gaat verloochent mijn D’66 achtergrond zich niet." Goed, ik heb mijn bekentenis gedaan. Ik mag weer gaan zitten en kijk de kring rond. Zoekt u even uw Wilders-index uit en wees vooral eerlijk. We zien elkaar volgende week, zelfde plaats, zelfde tijd.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.