KORT | Liegkunstenaar

Andy Kaufman was bekend om z'n praktische grappen: fucken met z'n publiek, spanning genereren en kijken hoe ver je die spanning op kon voeren, daar ging het om. Zijn publiek verwacht een komische show, en hij presteert het om urenlang uit The Great Gatsby voor te lezen; hij vertelt op TV dat hij Jezus heeft omarmd en met een gospelzangeres gaat trouwen. Zelfs zijn collega's houdt hij voor de mal: hij doet tijdens opnamen van een sitcom net alsof hij ruzie maakt over het script. Wie daar meer van wil weten, moet Man on the Moon (1999) maar eens bekijken; een van de weinige films waarin Jim Carrey wel te verteren valt. Volgens mij wil Nelle Boer de Andy Kaufman uithangen. Eerder al hield hij de media voor de gek met de creatie van een nazikunstenaar die een naaktportret van Eva Braun zou hebben vervaardigd. Deze week onthulde hij dat hij een veelgevraagd Marokkaans-Nederlandse commentator, Nizar Mourabit, bij elkaar had geboetseerd. 'Mourabit' schreef opiniestuk op opiniestuk in landelijke dagbladen (Trouw, Volkskrant) zonder dat iemand doorhad dat Mourabit helemaal niet bestond.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.