Detailpolitiek (27): Controle over het weer

Een van de problemen met de bestaande controle door de Tweede Kamer is het impliciete idee van sommige Tweede Kamerleden dat de wereld voorspelbaar moet zijn. Voorspelbaarheid is namelijk iets moois omdat burgers dan weten waar ze aan toe zijn: welke pensioenen ze krijgen, welke uitkeringen en subsidies bestaan en hoe lang het duurt voordat de overheid reageert op een vraag of klacht. Tot hier zullen velen voorspelbaarheid wenselijk vinden. Maar we kunnen het ook overdrijven. Moet de weersvoorspelling ook kloppen? Moet het zeker zijn dat als er regen wordt voorspeld, dat er ook echt regen komt? Afhakers in Nijmegen Volgens Kamerlid Holtackers van het CDA is het antwoord ja. Zo was er een ongekend aantal afhakers bij de Nijmeegse vierdaagse vanwege de weersvoorspelling, terwijl het weer uiteindelijk mee bleek te vallen. Het KNMI had een te negatieve voorspelling gegeven, en ook de directeur van de Efteling heeft hierover via Twitter geklaagd. Is het niet zo, vraagt Holtackers zich af, dat negatieve weersverwachtingen mensen laten afzien van het bezoeken van de Efteling of het meelopen met de vierdaagse?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.