"Als jonge vrouw vond ik de wereld geweldig. Toen heb ik me voorgenomen: aan dit gevoel moet je terugdenken als je ooit wanhopig bent. En dat heb ik gedaan. Maar daarom ben ik nog geen eeuwige optimist. Ik behoud mezelf het recht voor om te klagen, te zagen en te piekeren".
Zie hier het realistisch optimisme van Nigella Lawson: de Queen of Food Porn. Ze is dik, ze is 50, ze is mooi. Humo sprak met haar voor het extradikke(?) kerstnummer. Hardnekkig optimisme sleept ons door deze donkere dagen vol culinaire aberraties. Maar piekeren mag dus ook, zo stelt sexy culiqueen Nigella. Piekeren over hoe je de chocoladerisotto met truffel niet tot pap kookt en of je dat kant-en-klare kerstmenu van Jamie Oliver voor €2,99 wel moet downloaden ..en of dat je problemen echt oplost? Klagen mag ook van Nigella, zeker als je wanhopig bent. Klagen over de kinderen die deze dagen weer 24/7 om je heen zijn. Dan ben je tegen vieren (plus of min 2 uur) wel weer toe aan een borrel: cointreau, citroensap en gin en shake your white lady. Problem(s) solved. Nog zo'n fnuikend kerstdilemma: voelt u zich voor het kerstdiner onzeker over uw wijnkennis? Bedenk dan dat wijnproeven één grote doorgestoken kaart is. Wijn is immers niet om te proeven, maar om te drinken, om door te drinken. Luister maar naar Mister Amsterdam en de waarheid over wijn. U ziet: voor alles is een oplossing en ook kerst gaat vanzelf weer voorbij. Dat is realistisch positivisme! Uw gemarginaliseerde margeblogger wenst u in de geest van de Queen of Food Porn en Mister Amsterdam een soepele kerst en een hardnekkig optimistisch 2011, met op z'n tijd veel geklaag en gepieker. Hap, slurp, lik, smak, proost! *doet heel uitdagend een tongue in cheek*
