De zogenaamde oorlog tegen het terrorisme is een asymmetrische. Dat betekent dat de verschillende partijen heel verschillende middelen en een heel verschillende aanpak hebben bij het voeren van de strijd. Nu geloof ik persoonlijk niet dat je dit als een oorlog moet aanpakken, maar laten we voor deze discussie even aannemen dat dit een oorlog is en dat we kijken vanuit de positie van de partij met het leger. De "tegenstander" werkt in deze oorlog relatief kleinschalig en heeft als grootste kracht het element van verrassing. Om dit te bestrijden kan je proberen de "vijand" aan te vallen daar waar hij zijn voorbereidingen doet, zie bijvoorbeeld het Afghanistan verhaal. Maar je moet je tevens proberen te verdedigen tegen grote aanslagen. Dat is lastig. In al haar onmetelijke wijsheid is de NAVO tot de conclusie gekomen dat in dit verband de capaciteit voor het mijnenjagen en mijnenvegen van de marine onvoldoende is. Deze capaciteit is in de loop der jaren langzaam afgebouwd (verouderd) en nu nauwelijks meer aanwezig. Maar, wordt geredeneerd, internationaal gezien is de mijnenlegcapaciteit en de technologische kennis daarover, wel toegenomen. En daarmee de mogelijkheid voor terroristische organisaties om hiervan gebruik te maken om bijvoorbeeld de toegang tot de haven van Rotterdam te blokkeren en daarmee enorme economische schade toe te dienen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
