Amerikanen gedogen nu ook. Officieel.

Wie zorgeloos high wil worden, moest tot voor kort in Amerika stalen zenuwen hebben, in San Francisco wonen of op vakantie gaan naar Amsterdam. Daar zijn nu twee mogelijkheden bijgekomen: Colorado en Washington hadden in november het gebruik en de verkoop van wiet (onder strikt voorwaarden, dat wel) al bij wet toegestaan, de vrees was dat de federale overheid hier een stokje voor zou steken. Op nationaal niveau is bezit en gebruik van en handel in soft drugs namelijk hartstikke verboden. Toch besluit het Amerikaanse ministerie van Justitie (onder leiding van Eric Holder) niet te vervolgen. Amerika gedoogt sinds gisteren dus officieel. En daarmee ontstaat een grijs gebied tussen statelijke autonomie en federale interventie. Is dat slecht? Ligt er aan aan wie u die vraag stelt. Commentatoren zijn er nog niet uit welke kant dit op kan gaan. Liberale critici zijn verheugd dat de federale overheid dit progressieve drugbeleid toelaat. Het zou een opmaat kunnen zijn om ook op federaal niveau (nationaal dus) wiet te legaliseren. Dan Riffle, van de grootste pro-legalisering lobbygroep in het land, de Marijuana Policy Project, is dan ook verheugd over deze historische stap. Het is volgens hem nu aan het Congres om het verbod op cannabisgebruik op te heffen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.