Closing Time | As Tears Go By

https://www.youtube.com/watch?v=Z0hTMERhxuU Afgelopen zaterdagochtend kwam ik van de bakker en dacht ik, kom, laat ik ‘ns een heel klassiek een Volkskrant kopen, net als vroeger. Leuk, die weekendbijlagen, en dan ook nog zo’n kleurenkatern, sorry, Magazine erbij. Cadeautje aan mezelf.  En ik haalde vast een twee euromunt uit mijn broekzak. ‘Dat is dan vier euro negen en veertig’, zei de juffrouw van de CIGO vanachter haar plexiglasscherm. En ik was gelijk weer in het heden: wat, een kleine 10 gulden voor een krant? In het Magazine slalomde ik om de ongemakkelijke fotografie, de huiselijke columns, de pagina’s met mode & lifestyle en andere spulletjes, naar het verhaal van John Schoorl over Marianne Faithfull. ‘Stem van een doorleefd oeuvre’ had dat als kop gekregen. John Schoorl (tevens ook dichter) begint zijn artikel in de tuin van het verzorgingshuis voor uitgerangeerde kunstenaars. Daar was de kwetsbare Marianne Faithfull in een rolstoel, met zuurstofmasker. De jaren van ongezond leven, drank, drugs en roken, hebben hun sporen achtergelaten. John Schoorl vraagt haar nog wel of ze As Tears Go By wil voorlezen, als was het een spoken word. Maar Marianne komt haast adem tekort hiervoor. Schoorl besluit dit al met al pijnlijke verhaal met: ‘de nog levende legende, Marianne Faithfull’. Deze versie van de tranentrekker komt van het album Negative Capability dat in 2018 werd opgenomen samen met Nick Cave en de violist/Bad Seed Warren Ellis.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.