Het Magnum verbond

Het waren geen makkelijke tijden voor het Magnum foto-agentschap in 1956. Uit Egypte kwam het bericht dat de tweede president van het agentschap, David "Chim" Seymour om het leven was gekomen in een kogelregen terwijl hij bezig was de Suez crisis te portretteren. Twee jaar eerder al was Robert Capa, initiatiefnemer van Magnum al op een landmijn in Indochina getrapt en zo bleven er in minder dan tien jaar tijd nog maar twee oprichters van het roemruchte agentschap over, Henri Cartier-Bresson (1908 - 2004) en George Rodger (1908 - 1995). Daar staat dan wel tegenover dat laatstgenoemde heren wel een hoge leeftijd hebben mogen bereiken. De vier fotografen waren gelouterd teruggekeerd uit de Tweede Wereldoorlog; Capa stond bekend als de grote oorlogsfotograaf die mee ging in de frontlijnen, Cartier-Bresson speelde een grote rol in het Franse verzet en zat een aantal keren vast in Duitse krijgsgevangenissen, Rodger had veel in Duitsland gefotografeerd en moest op de vlucht voor de Japanners in Birma en Seymour was fotograaf voor het Amerikaanse leger in Europa geweest. Na de oorlog voorzagen ze de grote veranderingen in de machtsverhoudingen en deze wilden ze vastleggen in een soort documentaire-achtige reportages, maar dan wel onder eigen voorwaarden. Daartoe werd in 1947 het viermanspact gesloten, genoemd naar Capa's favoriete champagne, dat ondertussen is uitgegroeid tot 58 leden en nog eens een twintigtal aspirant-leden kent die een paar jaar de kans krijgen om zich te bewijzen voor een volwaardig lidmaatschap. In 2007 werd het zestig jarig bestaan gevierd in de vorm van een overzichtstentoonstelling die nu in het Stedelijk te zien is. Het is een overzicht uit een archief waaruit een enorm collectief geheugen spreekt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.