Geen bal op tv | Made in Europe

Dimitri Verhulst trok door Europa. Hij nam mee: een flinke stapel propere onderbroeken en een boekje van Pieter Steinz. In de hoop dat de kunst ons kon vertellen wat ons bij elkaar houdt. Wat hebben wij gemeenschappelijk? De eerste grote gemene deler die Made in Europa behandelde: de rebel. Verhulst trok een lijn van Socrates naar Pussy Riot. Daartussen zaten Jacques Brel, Gavin Friday en Pipi Langkous. Nu ben ik zelf van mening dat Socrates die gifbeker terecht kreeg toegediend. Uit alles wat ik over hem heb gelezen, kon ik opmaken dat het een zuigende zeur was. Een trol die argeloze mensen lastigviel met betweterige vragen. Voor de andere rebellen van Verhulst heb ik wel een zwak. Maar wie heeft geen zwak voor Pipi Langkous? De enige die ik ken, is mij vijfjarige dochter. Die wil niks met Pipi Langkous te maken hebben. Ze vindt het een stom kind. Maar ja, mijn dochter is dan ook zelf een rebel. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.