Waarom ook liefhebbers van kiloknallers zich druk mogen maken om een doodgeschoten leeuw

Mogen vleeseters zich druk maken om één doodgeschoten leeuw? Thijs den Otter vindt van wel. Graag zelfs Wie net als ik veel linkse vriendjes heeft, zal de afgelopen dagen de plaatjes voorbij hebben zien komen van Cecil de leeuw en een naamloze koe. Bij dat plaatje staat dan een tekst waarin wordt gewezen op het feit dat er een hausse aan verontwaardiging is over één leeuw, maar dat er met geen woord wordt gerept over de miljoenen koeien en andere dieren die dagelijks het leven laten in de bio-industrie. De makers van het als plaatje verpakte verwijt hebben natuurlijk gelijk. En de mensen die er op wijzen dat Zimbabwe al jaren lang wordt bestierd door een foute man ook, net als degenen die roepen dat het veel van deze mensen geen fluit interesseert dat er intussen in Afrika weer vele mensen zijn vermoord. Of commentatoren die schrijven dat er mensen zijn die het heel erg vinden als er een leeuw wordt doodgeschoten door een geflipte tandarts, maar zich niets aantrekken van de teloorgang van vele amfibieën omdat die nu eenmaal minder fotogeniek zijn dan een prachtige grote kat. Het is waar: heel veel mensen die nu boos zijn vanwege een doodgeschoten leeuw stemmen over twee jaar weer gewoon op het CDA, eten wel eens een slavink, zappen naar Ivo Niehe op het moment dat het journaal over de misdaden van Boko Haram begint, en interesseren zich niet voor de manier waarop Robert Mugabe opereert. Dus welk geluid komt er uit de linkerhoek? Verwijten natuurlijk, want het is hypocriet dat iemand zich wel druk maakt om een dooie leeuw en niet om de kwaliteit van de stal waar zijn karbonade werd gekweekt! Enzovoorts. Ik snap de reflex, maar hij stoort me enorm. Want door zo te opereren krijgen mensen die niet per se van de geitenwollen sok zijn alle reden om met een grote boog om de Linkse Kerk heen te lopen. Blijkbaar hebben we nog altijd geen idee hoe we ons verhaal moeten verkopen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.