Volentekriebels | Een mooie blote vrouw
COLUMN - Je kunt nog zo goed je best doen op je stukjes, maar zonder pakkende kop leest niemand het.
Twee weken geleden werd ik door de redactie van Sargasso op mijn vingers getikt. Mijn stukjes vonden ze best oké, maar er was iets mis met de koppen. Die moesten uitdagender, opdat er meer mensen op zouden klikken. Gelijk hebben ze. Als de voorgevel niet uitnodigt, dan ga je niet naar binnen.
Met name roddelbladen als Story, De Telegraaf en Elsevier waren ver voor het internettijdperk al zeer bekwaam in het gebruiken van verleidelijke koppen. Zij schreven in grote letters bijvoorbeeld: heeft Willeke Alberti een nieuwe lover? Mensen kochten het roddelblad, om er thuis achter te komen dat Willeke Alberti geen nieuwe lover had (maar wel een nieuwe hond).
Op internet zijn pakkende koppen nog belangrijker dan offline. Honderden websites brengen precies hetzelfde nieuws. Degene die dat het best weet te verpakken krijgt de meeste hits en kan dus de hoogste advertentietarieven hanteren. Het is daarom aanlokkelijk om een kop net iets prikkelender te maken dan de inhoud van het artikel rechtvaardigt. Gisteren stond er op nrc.nl bijvoorbeeld iets over 900 dode varkens in China. Ik dacht, dat is me ook wat, en ik klikte erop. Het bijbehorende artikeltje was zo leeg als een geschoren oksel, zodat ik me behoorlijk ge-rickrolled voelde. Ik word er weliswaar steeds bedrevener in – op nrc.nl negeer is steevast de rechterkolom, op volkskrant.nl de berichten van De speld – maar vrijwel dagelijks lees ik dankzij bedrieglijke koppen artikelen die de moeite van het lezen niet waard zijn.