De man achter de Iraakse martelcentra

Wie dacht dat Abu Ghraib de enige gevangenis was in Irak, waar de Amerikanen gevangenen martelden, is nogal naïef. Onderzoek van de Guardian en de BBC naar aanleiding van bepaalde documenten die in de openbaarheid gebracht werden door Wikileaks, laat zien dat onder de supervisie van Donald Rumsfeld doelbewust een netwerk van martelcentra werd opgezet om informatie in te winnen over de soennitische opstand. Rumsfeld stelde daar een militair ondervrager voor aan met ruime ervaring: kolonel James Steele, die in Salvador in de jaren tachtig 'adviseur' was voor de Contra's en de doodseskaders mee hielp opzetten. De kolonel wierf in Irak mensen uit de sji'itische milities en Saddams Republikeinse Garde voor zijn speciale politiecommando, de Wolfsbrigade, en overzag persoonlijk de opzet van martelcentra, trainde hen in het winnen van informatie, overzag de uitvoering en analyseerde de resultaten. Steele werkte nauw samen met kolonel James H. Coffman (lid van de Centrale Overgangsraad) die direct aan generaal Petraeus rapporteerde. En zo wordt er weer een nieuwe, smerige bladzijde toegevoegd aan de lange geschiedenis van het Amerikaans imperialisme.

Door:

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.