Vertrouwen in werelddominantie daalt

Al minstens sinds 1776 is een groep mensen bezig om volledige heerschappij over de wereld te krijgen. Gestart als geheim genootschap de Illuminati nemen ze steeds een nieuwe vorm aan. Lang waren ze vooral de New World Order, maar snel gingen ze slingeren via onder andere de Bilderbergconferentie en nu het World Economic Forum. Tussendoor hebben ze ook nog de VN opgericht als dekmantel en allerlei geheime clubs neergezet zoals Skull and Bones. Daar waar in het verleden het toch vooral over macht achter de schermen ging om uiteindelijk iedereen onder controle te krijgen, grepen ze de laatste decennia naar steeds extremere en ingewikkeldere middelen. Hypnotiserende symbolen op bankbiljetten. Chemtrails om iedereen van de juiste verzwakkende stofjes te voorzien. Tot nu recent het inzetten van een gemanipuleerd virus om uiteindelijk iedereen direct (door het virus) of indirect (door de chips het vaccin) dociel te maken, of gewoon dood te laten gaan. En op twee punten begint het vertrouwen van De Mense in de kracht van deze samenzwering af te brokkelen. Als eerste natuurlijk dat constante rebranding. Mensen zijn merkentrouw. Waarom niet gewoon bij Illuminati blijven en dat merk uitbouwen. Dat werkt minder verwarrend en vooral veel meer intimiderend. Want voor je het weet denkt iemand dat al die zaken als WEF en Bilderberg verschillende, elkaar bestrijdende groepen zijn. Maar de tweede en belangrijkste reden voor het dalende vertrouwen is dat er verdorie gewoon niet geleverd wordt. Al die geheime plannen zijn tegenwoordig zo ondoordacht en ook nog eens slecht uitgevoerd! Die symbolen op het geld hadden alleen maar als effect dat ze er zelf zoveel mogelijk van gingen sparen in hun eigen kluis. Bij de chemtrails hebben ze het vliegverkeer maximaal goedkoop gemaakt want er waren veel vliegbewegingen nodig voor het beste effect. Maar daardoor zaten er uiteindelijk meer mensen in de vliegtuigen dan onder de chemtrails. En neem de laatste poging, met dat virus. Halve wereld in rep en roer en lockdown. Optimale situatie om macht over te nemen. Maar vervolgens verzanden ze in verwarrende boodschappen en ondersteunen van verkeerde wetten die ze in de meeste gevallen er niet eens doorheen krijgen. En nou loopt nog steeds iedereen 's avonds vrij over straat, zijn onvoldoende mensen voorzien van een chip voor totale controle en heeft niemand meer een muilkorf op. Dan ben je toch een waardeloos geheim genootschap? Maak je de halve wereld ziek en angstig, doe je er vervolgens niets mee. Moeten we weer wachten tot "iets" in de toekomst waarmee "alles" anders wordt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat peilingen aangeven dat het vertrouwen in de mensen achter het geheime genootschap ter werelddominantie nog sneller daalt dan dat in politici. En nu ze bezig zijn om grip te krijgen via de digitale identiteit en de manipuleerbare digitale betaaleenheid treedt een cruciale fase aan. Maar dit zijn digitale projecten, en mislukkingen zijn eerder regel dan uitzondering bij centrale (geheime) aansturing Ze moeten nu toch echt aan de slag en resultaten leveren, anders breekt er een revolutie uit en worden ze vervangen. Door wie? Daar gaat mijn volgende boek over....

Door: Foto: Jonathan Urch (cc)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.