Wat is een echte voetbalfan?

Voor Sargasso snoep ik af en toe wat tijd af van mijn werkgever. Dit is een goedmakertje. Zeg maar een mini-advertorial. Zelf ben ik geen echte voetbalfan. Alleen als Oranje een eindronde van een groot toernooi nadert, begint het wat te kriebelen. In mijn privé omgeving ken ik ook maar weinig echte voetbalfans. Je zou bijna kunnen zeggen dat mijn beeld van voetbalfans daardoor gedomineerd werd door de relschoppers die de TV halen. Geheel onterecht natuurlijk. Maar het leven neemt vreemde wendingen. Zo zijn ze op mijn werk de laatste anderhalf jaar keihard aan het bouwen aan een online gemeenschap speciaal voor die voetbalfans. In het begin vroeg ik me nog af wat die stenengooiers online in hemelsnaam zouden moeten doen. Maar allengs ging er een nieuwe wereld voor me open. Blijken er toch wereldwijd enorm veel echte voetbalfans te zijn. Niet het soort waarbij een wedstrijd een kortstondige emotionele opleving is, gefaciliteerd door grote hoeveelheden drank. Maar het soort dat met liefde en passie alle wedstrijden van zijn of haar club volgt en het soort dat ongeacht de club zoveel mogelijk mooie, belangrijke en interessante wedstrijden all over the world probeert te bezoeken. En om de openbaring voor mij compleet te maken, bleken deze echte fans er ook nog eens heel veel tijd en energie in te steken om al die bezoekjes te documenteren en met elkaar te delen. Zeg maar een soort verzamelaars in wedstrijden. Bleek zelfs een apart woord voor te bestaan: Groundhoppers.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.