Brief aan Ivo Opstelten

Geachte heer Opstelten, Er is nogal wat te doen omtrent de door u in de grensgemeenten ingestelde wietpas. Als niet-blower die in het midden van het land woont, moet ik bekennen dat het pasje nog geen diepe sporen in mijn dagelijks leven heeft nagelaten, maar dat houdt natuurlijk niet in dat ik er geen mening over heb. Uw plan heeft namelijk een zweem van de niet-zo-heel-liberale politiek van het kabinet Rutte I waarover ik me al eerder boos heb gemaakt. Rare fratsen als het boerkaverbod en de wietpas konden tot voor kort worden afgeschoven op de PVV. Nu die samenwerking is geklapt en het CDA ook nog slechts een marginale rol vervult, zijn er geen geldige excuses meer. Het feit dat u dit plan niet intrekt, suggereert dat het daadwerkelijk uit de VVD-koker komt. Hoe kunt u hier als liberaal nou achter staan? We waren er toch juist trots op dat we in Nederland de vrijheid van geest hebben om in te zien dat gedogen - als tussenstap richting legaliseren - een veel slimmere manier is om met drugs om te gaan, dan verbieden? De wietpas is een stap in de verkeerde richting!

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.