Brief aan Ivo Opstelten

Geachte heer Opstelten, Er is nogal wat te doen omtrent de door u in de grensgemeenten ingestelde wietpas. Als niet-blower die in het midden van het land woont, moet ik bekennen dat het pasje nog geen diepe sporen in mijn dagelijks leven heeft nagelaten, maar dat houdt natuurlijk niet in dat ik er geen mening over heb. Uw plan heeft namelijk een zweem van de niet-zo-heel-liberale politiek van het kabinet Rutte I waarover ik me al eerder boos heb gemaakt. Rare fratsen als het boerkaverbod en de wietpas konden tot voor kort worden afgeschoven op de PVV. Nu die samenwerking is geklapt en het CDA ook nog slechts een marginale rol vervult, zijn er geen geldige excuses meer. Het feit dat u dit plan niet intrekt, suggereert dat het daadwerkelijk uit de VVD-koker komt. Hoe kunt u hier als liberaal nou achter staan? We waren er toch juist trots op dat we in Nederland de vrijheid van geest hebben om in te zien dat gedogen - als tussenstap richting legaliseren - een veel slimmere manier is om met drugs om te gaan, dan verbieden? De wietpas is een stap in de verkeerde richting!

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.