Tom van Doormaal ervaart een aardig staaltje van medemenselijk vertrouwen. Vertrouwen is van belang, maar in de ander, in je oordeel en ervaring? Het was in Montbron, een klein dorp in La Charante in Frankrijk, vorige week. Op het pleintje stond een blauw race-monster met wulpse vormen. Er om heen bewoog zich aandachtig een volwassen kleine jongen. Ik moest even kijken, want z volwassen ben ik nu ook weer niet. “Parlez vous francais?”. “ ’Un peu’. “C’est un vrai Ferrari?” Ik dacht het wel want het logo zat overal. Toen mijn vrouw iets in het Nederlands zei, bleek hij ook onze taal machtig. Hij wist alles: dit moest een 250 GT st (of zoiets) zijn, waarvan maar 37 exemplaren gebouwd waren. Maar waarom was hij knalblauw en niet Ferrari-rood? Dan verschijnt een wat lompe Brit: hij slaat op het dak met vlakk hand en schopt tegen een wiel: “these things are made to use, not to love”. Wij geloven onze ogen niet: “are you the owner?”, vraagt de grote kleine jongen, hetgeen zo blijkt te zijn.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.