Poetin wint altijd

De afgelopen weken is de wereld een nieuwe fase van de informatieoorlog ingegaan. Waar Rusland tot recent nog het ene na het andere onzinverhaal de wereld in hielp, waarna het westen daarop moest reageren, lijkt in ieder geval de VS ervoor gekozen te hebben deze verhalen pro-actief te ontzenuwen door ze zelf te openbaren. Dus werden we de afgelopen weken om de paar dagen gewaarschuwd voor een nieuwe 'false flag' die Poetin zou willen gebruiken als rechtvaardiging voor een invasie van Oekraïne. Op zich is daar wat voor te zeggen, want in plaats van achter de feiten aan te lopen ben je de onzin vóór. Als je een geplande false flag-operatie publiek maakt vóórdat deze is uitgevoerd maak je hem in feite zinloos. Sterker nog, je maakt jezelf belachelijk als je hem dan toch uitvoert. De enige logische reactie voor Rusland is dan ook de false flag niet uit te voeren, met als voordeel dat er mogelijk een oorlog voorkomen wordt. Het nadeel is echter dat de false flag niet wordt uitgevoerd (of dat er niet op geacteerd wordt), waardoor het lijkt alsof de oorspronkelijke waarschuwing onzin was. Een soort van preventieparadox, zeg maar. Op zijn beurt kan Rusland dat ook weer prima gebruiken om twijfel te zaaien en de VS als fantast neer te zetten. En het bullshit-asymmetry principle blijft onverminderd van kracht: een nieuwe smoes om Oekraïne binnen te vallen is sneller bedacht dan ontkracht. Ook in de reactiepanelen van Sargasso zie je dat gebeuren, waarbij 'nuttige idioten' twijfel zaaien over de rol van de VS, en daarmee in ultimo Rusland als slachtoffer neerzetten. Zo wint Poetin rechts- of linksom altijd. Maar mensen die iets verder kijken zien aan de ene kant een dictator die een enorme troepenmacht aan de grens van Oekraïne parkeert en de ene na de andere belachelijke claim doet, en aan de andere kant een (weliswaar gemankeerde) democratie die die claims ontkracht. En ja, de VS heeft in het verleden dingen geroepen die niet waar bleken. Het verschil is dat de claims nu ook door onafhankelijke onderzoeksgroepen worden weerlegt. Helaas weten we echter maar al te goed dat het dominante verhaal al lang niet meer wordt bepaald door de mensen die weten waar ze het over hebben...

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.