Ministeriële Lariekoek

Dinsdagavond 20 mei, te Amsterdam, bij de uitreiking van de jaarlijkse persprijs ‘De Tegel’ mocht minister van Defensie Eimert van Middelkoop een toespraak houden. Reden: De Nederlandse militairen in Uruzgan waren de ‘Nieuwsmaker van het jaar 2007’. In die keuze kan ik me wel vinden –Uruzgan is hot- dus daarover geen kritiek van mijn kant. Wel op de babbel van de minister. Want wat zei onze excellentie? Dit bijvoorbeeld: "Natuurlijk zijn er de nodige botsinkjes geweest – tussen de commandant, de voorlichter en de verslaggever - maar er is onmiskenbaar wederzijds begrip. Groeiend begrip. De enige eis die wij stellen is rekening te houden met de veiligheid van onze militairen en de operatie niet te compromitteren." Jaja, lees het goed …anders ontgaat het u lezer ……en let vooral op het laatste: “DE OPERATIE NIET TE COMPROMITTEREN”. Dat is nieuw! Spiksplinternieuw! Een nieuw oekaze! Bij het begin mocht de Nederlandse embed-verslaggever niets schrijven wat de operationele veiligheid van de troepen in gevaar zou kunnen brengen. Nu moet ie ook zijn kanis houden over alles wat de missie een slechte naam geeft. Ongemerkt weer een stap verder in de vervolmaking van de censuur. U en ik weten best wat dit in de praktijk inhoudt: Zwijgen over burgerslachtoffers. (Honderden zijn er door bombardementen gevallen.) Mond dicht over miskleunen bij de wederopbouw. (Miljoenen zijn al verdwenen.) Geen woord over de foute strategie. En als er dan toch kritiek moet zijn, lever dat op de Afghanen. (Domme Afghaanse politieagenten doen het erg goed in embed-artikelen. Lees uw betaalde krant er maar op na.)

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.