Turkije te onvolwassen voor de EU

Een klein incident in Turkije: PVV-Europarlementarier Barry Madlener eist excuses van de Turkse minister van Europese Zaken Egemen Bagis. Deze zou hem een racist hebben genoemd. Bagis moet zijn woorden nu terugnemen van Madlener: "Of hij moet bewijzen dat ik een racist ben, en dat kan hij niet, want dat ben ik niet." Of de PVV'er een racist is laat ik graag in het midden en eigenlijk is het totaal irrelevant. Waar het om gaat is dat Turkije zich keer op keer laat provoceren door de PVV en de partij daarmee een stok geeft om haar te slaan. Zo overwoog het land ook al Wilders de toegang te ontzeggen naar aanleiding van zijn uitspraken. Dit gedrag getuigt van een democratische onvolwassenheid van Ankara. Laat Wilders roepen wat hij wil roepen, ook al noemt hij de Turkse premier Erdogan een 'total freak'. Om lid te kunnen worden van de EU moet je als land ook om kunnen gaan met een democratisch gekozen luis in de pels. Wat mij betreft wederom een teken dat Turkije nog een lange weg te gaan heeft voordat het opgenomen kan worden door de Europese Unie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.