(Astro) Turf Wars: wie instrueert uw lokale trol?

Dwangmatige drammers, copy-paste profeten, mensen die totaal immuun voor feiten of waarheidsvinding lijken en in discussies op het internet enkel uit zijn op het framen van hun tegenstander. Hun favoriete onderwerpen zijn: klimaatverandering, islamisering en de Linkse Kerk in het algemeen. U kent ze vast wel. Wij ook, er is er zelfs eentje die we een permanente ban hebben moeten geven omdat zijn/haar aanwezigheid iedere zinnige discussie onmogelijk maakte. Je kan zulke mensen negeren of bannen. Maar de vraag waarom deze mensen dit gedrag vertonen blijft daarmee onbeantwoord. Het fanatisme doet soms vermoeden dat ze betaald krijgen en/of dat er een organisatie achter zit. Hoe houden ze het anders vol, want het gaat vaak om duizenden reacties op tientallen blogs en fora? De film (Astro) Turf Wars nam dit fenomeen onder de loep en wat bleek: in Amerika spenderen bedrijven miljoenen dollars aan het organiseren van fake burgerbewegingen. De Australische filmmaker Taki Oldham dook in de wereld van de Tea Party, klimaatontkenners en tegenstanders van de Health Care hervormingen. Stuk voor stuk lijken ze op het eerste gezicht authentieke grassroots bewegingen: boze burgers opgestaan uit de samenleving. Maar in werkelijk zijn het strak georkesteerde protesten waar bedrijven veel geld inpompen. Geen grassroots maar kunstgras dus, oftewel in het engels: astroturf. Onlangs bleek nog dat de financiering van de klimaatontkenningslobby acht maal het budget van de milieubeweging overschrijdt. (Astro) Turf Wars laat zien hoe toekomstige trollen worden geïnstrueerd hoe ze 'polls kunnen fucken' en internetdiscussies verstoren. "We manipulate the medium … that’s how you control the online dialogue" zo stelt een van de instructeurs en zo verzuipen wij in de propaganda, wordt echte democratie praktisch onmogelijk en groeit de plutocratie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.