Closing Time | Arto Lindsay & Peter Scherer

Arto Lindsay & Peter Scherer vormden same Ambitious Lovers, maar onder hun eigen namen maakten ze een plaat die verscheen in de Made To Measure serie. Hoorden we gisteren al bizarre basklanken in een bed van atonaliteit, voor vandaag kan het allemaal nog atonaler. https://www.youtube.com/watch?v=V0oH_RFf0ZQ

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

https://www.youtube.com/watch?v=Pys98paJvQc[/embed

Closing Time | Ambitious Lovers

Ambitious Lovers bestond uit Arto Lindsay en Peter Scherer. Met name Lindsay was destijds (eind jaren 80) berucht vanwege z’n bijkans onluisterbare dissonante noiserock, maar met Ambitious Lovers wilden ze een poging doen om meer toegankelijk werk te leveren door hun eerdere geluidsavonturen te koppelen met pop, art-rock, funk en Braziliaanse Bossa Nova.
Zeven albums moesten er verschijnen, naar de zeven doodszonden. De band kon echter buiten de officiele muziekcritici niet rekenen op veel enthousiasme, en na drie albums (Envy, Greed en Lust) gaven ze er de brui aan. Waarna ze natuurlijk wel solo en in wisselende andere samenstellingen verder gingen, maar da’s een ander verhaal.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.