Ome Joop-week

Joop den Uyl (echte naam: Joop den Uijl) is volgende week weer even hot. Dan verschijnt namelijk Den Uyls biografie Dromer, Drammer, Dwarsligger van Anet Bleich, die op 21 februari ook op het boek promoveert aan de UvA. De komende week zult u wijlen "Ome Joop" daarom regelmatig gaan tegenkomen op radio, televisie, in kranten en tijdschriften en op internet. Met daarbij veel stokoude verhalen over de man die ons zinnetjes schonk als: "Het wordt nooit meer zoals het geweest is." Andere Tijden komt zelfs met een extra lange aflevering over de meest linkse premier van Nederland ooit. Bleich heeft trouwens ook enkele onthullingen voor ons in petto. Onthuld wordt onder meer dat Den Uyl als (zeer) jonge man uiterst rechtse sympathieën koesterde! Behalve de biografie komt er ook nog een speelfilm over Den Uyl en de Lockheed-affaire. "De 7 Dagen Van Den Uyl", gemaakt door scenarist Ger Beukenkamp en regisseur Hans Hylkema, zo gaat de film heten. Releasedatum: nog onbekend. Op dit weblog leest u verder nog een mooi verhaal over hoe het kabinet Den Uyl in maart 1977 viel over een gecastreerde diepvrieshaan... Ja, echt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.