Madagascar: Democratie als klucht
Het dak gaat er af in Madagascar. Het eiland in de Indische Oceaan is een democratie, maar dreigt bij voortduring richting dictatuur af te glijden. De ontwikkelingen zijn interessant, omdat veel van wat er gebeurd bijna een parodie lijkt op wat zich zoal in westerse staten voordoet. De presidents- verkiezingen van 2001 zijn een mooi voorbeeld. Een jaar eerder waren de Amerikaanse verkiezingen in het bekende ‘recount scandal’ geëindigd. De twee kandidaten ontliepen elkaar in Florida maar een paar honderd stemmen, en dus ontstond er onzekerheid over de telling van de stemmen. In december 2001 vonden er verkiezingen plaats in Madagascar, waarbij uitdager Marc Ravalomanana 46% van de stemmen won, hetgeen een tweede ronde noodzakelijk maakte. Ravalomanana toog echter naar het Hooggerechtshof om een hertelling te eisen. De hertelling bracht zijn percentage (in een land met meer inwoners dan Nederland) van 46 naar 51,5 procent van de stemmen.
Nu de volgende akte in deze tragikomedie. Verkiezingen zijn in Madagascar een wassen neus, dus een politicus die zich daar nog van probeert te bedienen is een idioot. De populaire burgemeester van hoofdstad Antananarivo, radio-dj Andry Rajoelina, heeft nu, met de volgende verkiezingen pas over twee jaar (Ravalo- manana werd in 2006 herkozen), verklaard dat het volk hem als president wil, en daarom eist hij nu het hoogste ambt gewoon maar op. Het zou toch wat zijn als Job Cohen of Ruud de Wild dat zou proberen, denkt een Nederlander dan.