Niet alleen de de Britse Barclays bank, die momenteel gesprekspartner is van de ABN Amro, houdt de Zimbabwaanse dictator Mugabe in het zadel (Guardian). Ook 3000 Angolese politieagenten zullen vanaf deze week hun steentje bijdragen. Ordnung muß sein, immers. Zo redeneert de minister van Binnenlandse Zaken van Angola, Roberto Monteiro, die zijn agenten stuurt om het geweld bestrijden zodat de 'vrede en veiligheid' behouden blijven. De vraag is of de Afrikaanse Unie dit gaat accepteren? In Zuid-Afrika ontstaat inmiddels steeds meer onvrede over de passieve houding tegenover het regime van Mugabe. Na de milde reacties vanwege de overheid heeft het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) scherper gereageerd in het parlement. Folteringen mogen volgens het ANC niet getolereerd worden, en verschillende oppositiepartijen eisen dat de Zuid-Afrikaanse president Thabo Mbeki een sterker publiek standpunt inneemt over Zimbabwe. (MondiaalNieuws). Dat kan nog eens behoorlijk complex worden als al die buurlanden zich gaan bemoeien met de situatie. De Zimbabwaanse blogger Radical Soldier pleitte afgelopen weekend indirect ook al voor een Britse invasie in het land: Britain, in my view, has more legal grounds to invade Zimbabwe than it did Iraq (BBC).
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Gin zit voor vier maanden in Sierra Leone om onderzoek te doen naar ex-kindsoldaten. De film Blood Diamond die gaat over de geweldadige handel in diamanten in dit West Afrikaanse land bekeek ze daar in verschillende gezelschappen en ze peilde de meningen.
De populaire Hollywood flick ‘Blood Diamond’ heeft ook het land dat centraal staat in de film, Sierra Leone, bereikt. In Freetown is de film voor 3,50 euro op bijna iedere straathoek te koop, maar het vindt geen gretige aftrek. Het aantal mensen dat gelukkig genoeg is over een generator én een televisietoestel te beschikken is waarschijnlijk minder dan het aantal films dat in omloop is in dit land. En daarbij komt dat de meesten de Nigeriaanse versie van Blood Diamond al gezien hebben. En Nigeriaanse films zijn populairder dan Hollywood-films. In de kranten is er wel veel aandacht aan de film besteed, de meningen van de recensenten zijn verdeeld tot in de extremen. Volgens de ene recensent is de film een perfecte afspiegeling van de werkelijkheid, de andere recensent vindt de hele film één grote farce. Maar de meeste recensenten zijn mierenneukers, dus besloot ik de film te kopen en met verschillende gezelschappen te bekijken. Op de binnenplaats van het guesthouse waar ik ‘woon’ verzamelde zich de eerste avond een groep van twaalf personen, mannen, vrouwen en kinderen, een gemengd gezelschap. Geen van hen heeft actief deelgenomen aan de oorlog, maar ze hebben het allen van dichtbij meegemaakt. Een panel van experts dus. Na een uur gekloot met verhuizingen van televisietoestel, DVD-speler, de generator en tig-duizend draden en verlengsnoeren kan de show beginnen.
Gin zit voor vier maanden in Sierra Leone om onderzoek te doen naar ex-kindsoldaten. Via de mail ontvingen we haar derde verslag.
Vorige week donderdag, uur of tien ’s ochtends, commander Jim aan de lijn. Samuel Hinga Norman is in coma geraakt. Een klein half uurtje later commander Jim weer aan de lijn. Hinga Norman is overleden. De schrik jaagt door mijn lichaam. De eerste opmerkingen om me heen; dit zal grote problemen veroorzaken. Ik heb het gevoel dat de aarde in één klap is omgedraaid, alles
is mogelijk. In de afgelopen weken hebben vele ex-Kamajors me verzekerd klaar te zijn de wapens op te nemen als Pa Norman iets zou overkomen. Nu is het zo ver, zal hun dreigende praat bewaarheid worden? Uur of twee. Lunch in Victoriapark, Freetown. Het nieuws heeft de BBC bereikt. De anders zo luidruchtige Sierra Leonesen luisteren aandachtig. Er gebeurt niets. Het volgende nieuwsitem. Iedereen eet gewoon door. Men lijkt onbewogen. Nog geen twee uur later hoor ik overal om me heen oorlogspraat. Men wil wraak.
Speculaties over een op handen zijnde nieuwe burgeroorlog. Anderen bagatelliseren het hele gebeuren. Het land is in shock. Deels althans. De volgende dag bereikt me het nieuws dat in Bo heel wat minder mild gereageerd is. Gewelddadige protesten zijn in de kiem gesmoord, maar er borrelt iets in de stad. Onvrede. Woede. ‘Disgruntlement’ noemt men het hier. Bo is een voormalig Kamajor bolwerk. Pa Norman heeft er vele aanhangers. En het is in Bo waar men me steeds vertelt problemen te zullen veroorzaken tijdens de verkiezingen, wraak te willen voor de vervolging van hun voormalige baas Samuel Hinga Norman. Bo, waar ik twee dagen later weer naar zal afreizen.
Twijfel. Bo is vijf uur van Freetown verwijderd. En ik ga naar de buluitreiking van één van de universiteiten, een happening waar ook president Kabbah aanwezig zal zijn. Áls men iets uit wil halen, is dat de perfecte gelegenheid. Van ex-Kamajors krijg ik te horen dat men voorlopig niets van plan is. Ik besluit te gaan, maar met slappe benen. Neem ik teveel risico? Schat ik de situatie juist in? In de kranten heeft immers weken geleden al gestaan dat men klaar is voor oorlog, als men zou willen. En de vorige burgeroorlog werd ook van tevoren aangekondigd en niet serieus genomen. Maar de meeste Sierra Leonesen zijn oorlogsmoe. En vele ex-Kamajors nemen voor geen goud meer een wapen in de hand. Een storm in een glas water?
Het blijft een gok. Er borrelt iets. Al een tijdje. En het is duidelijk voelbaar. Naarmate de verkiezingen dichterbij komen, neemt de angst en de spanning onder de bevolking toe. Als er een dag voorbij gaat zonder dat de opmerking dat ‘de verkiezingen bloedig zullen verlopen’ valt, geef ik een feestje. En als klap op de vuurpijl het overlijden van Pa Norman, die door velen als een nationale held werd beschouwd.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Op Valentijnsdag was het nog hosanna voor de Afrikaanse bloementelers toen de Britse regering in de persoon van haar minister voor Ontwikkelingssamenwerking Hilary Benn pleitte voor importen van Afrikaanse rozen.
Maar naar nu blijkt pakken de donkere wolken zich inmiddels samen boven de Afrikaanse bloemenvelden. De Britse supermarkt Tesco maakte onlangs namelijk bekend dat zij de hoeveelheid ingevlogen voedsel gaat beperken. Reden: het klimaat!
Als bedrijf wil Tesco haar bijdrage leveren aan het verminderen van de uitstoot van koolstofdioxide. Britse supermarkten gaan GROEN!
Aangezien 65% van de export van een land als Kenia gericht zijn op de Europese Unie (fruit, groenten en bloemen). Tesco bezweerd dat ze rekening zal houden met de belangen van Afrikaanse boeren, maar in Kenia is men niet overtuigd De belangenbehartiger van de Keniaanse exporteurs stelt dat de stap van Tesco, onderdeel van het zogenaamde ‘groene’ bewustzijn wat misschien progressief is in het buitenland, maar een drama zal zijn voor de Keniaanse exporten.
Benieuwd wat Hilary Benn hierop te zeggen heeft…
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
I would like to recommend that instead of wasting our time and wringing our hands in helplessness while the rest of the world slowly but surely gets numb to our pain and leaves us behind even faster, we should let these good white folk come back to actually and effectively run our African countries and affairs.
Oeganda kent zijn eigen equivalent van de Dutch Bloggies, The 2006 Uganda Best of Blogs. In de categorie Best Post is “A Call for Re-Colonization” van Dennis Matanda voorgedragen.
Dennis komt tot deze oproep na het lezen van The Birth of Plenty van William J. Berstein. Het vermogen van “witte mensen” om instituten te stichten en gaande te houden, zou een belangrijke grondslag zijn voor het westerse “succes”. Dit vermogen ontbreekt, volgens hem, in Afrika. Daarom doet hij een oproep om Afrika maar weer opnieuw te koloniseren en het continent in de vaart der volkeren mee te slepen.
Een intrigerend stuk.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.