Supportersfeest in Accra

Gemist op televisie? Niet in het Nieuws? de beleving van de eerste wedstrijd van Ghana op de African Cup of Nations. Andre van der Stouwe en Marc Broere zaten tijdens de openingswedstrijd niet in het stadion, maar zaten er bewust buiten: “Het was een overgetelijke ervaring om hier getuige van te kunnen zijn”. Marc Broere legt uit op de website roadto2010.

Wat mij opviel waren verschillende dingen. Het is in Nederland ondenkbaar dat er bij een voetbalwedstrijd buiten het stadion meer mensen zijn dan binnen het stadion. Het is in Nederland niet voor te stellen dat er tijdens bijvoorbeeld Feyenoord-Ajax aan de poorten van de Kuip nog eens tienduizenden mensen aan het feestvieren zijn. Verder konden de enkele duizenden supporters van Guinee gewoon in een lange optocht richting het stadion lopen, dwars door de haag van uitzinnige supporters van Ghana heen. En dat zonder politiebewaking. Stel je dat eens voor bij bijvoorbeeld Nederland-Engeland of FC Utrecht-Feyenoord.
Buiten het stadion ontmoette ik een Braziliaanse verslaggever van Reuters die al vele jaren lang iedere Afrika Cup verslaat. Hij was uit het stadion weer naar buiten gelopen. ‘Binnen is het stiller dan buiten’, zei hij. ‘ Dit hierbuiten is het echte Afrikaanse voetbal. Niet dat wat er in het stadion gebeurt.’ Het scoreverloop van de wedstrijd kon niet beter voor ons item. Tijdens de aftrap zaten we in een stampvol poolcafe vol uitzinnige supporters. Daarna reden we door uitgestorven straten . Vooral in de armere wijken van Accra zaten grote groepen mensen met z’n allen voor een televisie buiten te kijken. Wat opviel was het gemengde publiek: net zoveel meisjes als jongens. Toen het eerste doelpunt uit een penalty van Ghana viel reden we midden op een uitgestorven weg. Het was opvallend hoe snel het nieuws van het doelpunt als een lopend vuurtje rondging. Binnen enkele seconde kwamen mensen naar buiten om het doelpunt te vieren.

Toen het 1-1 werd waren we net weer bij het stadion aangekomen. Het was opvallend dat je aan de poorten van het stadion eigenlijk niet meekreeg wat er binnen op het veld gebeurde. Het geluid van de fans in het stadion werd overstemd door de muziek en de dansende menigte buiten het stadion. Het leek wel alsof er binnen in het stadion iets anders plaatsvond dan weer de mensen buiten de poort voor aan het feestvieren waren. Toen eigenlijk er niemand meer op gerekend had werd het alsnog 2-1 voor Ghana. Het feest begon, maar ik vroeg me ook af wat er gebeurd zou zijn als het 1-1 was gebleven of Guinee uiteindelijk zelfs gewonnen had. Want immense vreugde had ook zo kunnen overslaan in een negatieve sfeer of desillusie. Maar gelukkig is het nu feest in Ghana.

Lees meer over de African Cup of Nations op de website roadto2010.nl.