De regisseur Terry Gilliam heeft een moeizame relatie met Hollywood. Een interview uit de NY Times vat het goed samen: “Hollywood dominates the world so much it’s scary. And it’s just a village with a few people. It’s very small and very provincial.” […] “And there’s always this accepted knowledge: ‘Oh, we can’t make a movie with him, because his last movie tanked.’ There’s no long-term plan or view – nothing.” He sighed, then added: “But I need their money.”
Gilliam ergert zich mateloos aan de druk op filmmakers om hun films te voorzien van een happy ending. Een eenvoudig einde voor een complex verhaal, mensen willen met een tevreden en voldaan gevoel de bioscoop verlaten. Gilliam niet, in het onderstaande fragment (1m56) illustreert hij zijn ergernis door Stanley Kubrick te vergelijken met Steven Spielberg.
(via Openculture)
Reacties (9)
Kubrick had ook z’n flaws. Ergerlijke zelfs, en Eyes Wide Shut was een van de vele op het laatst. Herinner je dat hij Spielberg A.I. heeft gegeven – en die heeft er een monsterlijke draak van gemaakt – maar misschien was het nog minder erg dan wat Kubrick er van had gebakken.
De ergste van allemaal, en daar kan ik Gilliam gelijk in geven, was Schindlers List. Hoe die valse tvfilm het schopt tot zulke hoge ratings kan echt enkel maar liggen aan: Spielberg + Holocaust + Schuldgevoel + Een Hero = Goede film.
De tijden zijn er inderdaad niet gunstiger op geworden om controversiële films voor een breder publiek toegankelijk te maken…
Ga i.i.g. weer eens Fear and loathing in las Vegas kijken…
Meh. Spielberg infantielberg.
Alsof een film die inspeelt op (schuld)gevoelens geen goede film kan zijn. Juist prachtig om te zien hoe dwingend beelden kunnen zijn.
Alsof alleen weirde arthousefilms goed kunnen zijn. Bah.
Verder, Gilliam is natuurlijk een superregisseur (die ook wel eens een prutfilm heeft gemaakt).
Ik hou van film. Omdat er goede en slechte films zijn. En er zijn goede en slechte arthousefilms, en goede en slechte blockbusters.
Er zijn erg overroepen films, en Schwinder’s is veruit de overroependste.
Als het niet Holocaust + Spielberg was, dan had elk zinnig mens de Kindje In Het Rode Rode Jasje-truc neergesabeld. Kleverige kitsch 2.0
Dat er jongeren zouden van leren, is – naast erg droevig natuurlijk – een goede zaak, maar maakt het nog geen goede film.
Achja, een beetje flauw om het te vergelijken. Het is het aloude verschil tussen entertainment en kunst ofwel zoethouden en eyeopenen. Geweldige filmmaker trouwens Gilliam.. dat hij zijn pensioen nog maar lang uit mag stellen.
Tja, kijk eens naar de Oscars. Tranentrekkers, en liefst met een fijne handicap, scoren nu eenmaal goed. Gilliam is stronteigenwijs – gelukkig, maar dat maakt wel dat hij meer moeite moet doen om zijn films te maken. Dat leverde dan wel mijn favo film Brazil op, dus mij hoor je niet klagen. Ik vind het wel nog steeds jammer dat hij destijds niet de eerste Harry Potterfilm mocht verfilmen, zoals J.K. Rowling wilde. Ik denk dat de studio zeven films lang uit de klauwen lopende budgetten voorzag….
Het is zoals met alle vormen van entertainment heden ten dage: de best verdienende bovenlaag is pure handel, waar nog maar weinig échte inspiratie en inventiviteit te vinden is. Daaronder zit een grote laag die met moeite rondkomt, simpelweg omdat ze niet de makkelijke route kiezen en wel maken wat ze zelf willen. Aan ons, publiek, om te zorgen dat we hun werk aanschaffen en het hen mogelijk maken dat prachtige werk te blijven maken.
Ik koop me nog steeds blind aan cd’s, maar koop ze tegelijkertijd liefst bij de artiest zelf. Zeker bij nieuwe cd’s zul je zien dat dat zelden duurder is, of maar heel weinig, dan bij allerlei grote online winkels. Het is mooi om te klagen dat het betere werk nog amper te vinden is, maar wie alleen downloadt werkt dat zelf in de hand….
Hollywood mag dan de grootste geldmachine hebben; het is zeker niet de grootste filmindustrie. Uit “Bollywood” (ze haten dat daar, als je het zo noemt) komen meer films van de lopende band dan uit LA. Zijn het grotendeels wel musicals. Verder is ons land erg US geörienteerd, waarschijnlijk omdat we zelf een tamelijk kleine (weliswaar groeiende) filmindustrie hebben. In tegenstelling tot Duitsland dat al veel langer met grote regelmaat (televisie)films uitbrengt. Of Frankrijk, dat het presteert schokkendere horrorfilms te maken dan Hollywood. Ik hemel het horrorgenre nog maar eens op: men schuwt daar een slecht eind niet.
Der Mann ist ein Lügner. Da stimmt wörklich gar nichts von der Geschichte dieser Mann erzählt über mich. Das ist ja ganz Hollywood quatsch.