“Het is moeilijk te meten of het in Nederland ooit gezelliger was dan nu. Belangrijker is het om te constateren dat we steeds gevoeliger lijken te worden. We zijn snel geprikkeld over misverstanden, kunnen niet tegen pesten en vinden het moeilijk om met tegenslagen om te gaan.”
Valentijn Byvanck, directeur van het Nationaal Historisch Museum, analyseert de Nederlandse ziel in de Pietje Bell lezing 2009.
Reacties (1)
“(…) dat we steeds gevoeliger lijken te worden”.
Ik zou het woordje “lijken” willen onderstrepen.
Worden gevoeliger voor wat-dan-ook, omdat er meer wordt gewat-dan-ookt, of omdat er meer aandacht is voor “whatever”?
Misverstanden, pesten en tegenslagen, nou daar stonden de boekjes over Pietje Bell bol van.
Is er verschil met vandaag? Jawel, de kids lezen geen boekjes meer waarin bengels met humor het gezag nuanceerden en elke tegenslag onvermoeid pareerden met een haast naïef te noemen optimisme, het liefst in de vorm van alweer een schelmenstreek. En, je gelooft het of niet, zonder een onvertogen woord te bezigen.
Nu kenden we in die tijd veel van dat soort woorden niet, dus vielen ze ook niet te bezigen. Waar de omslag op dit gebied zich volttrok? Geen idee.
Tcoh vind ik het vandaag even gezellig en ongezellig als zo’n 45 jaar geleden, toen Pietje Bell mijn opvoedende peetoom leek te zijn.