Gemeenten moeten passende ondersteuning bieden aan mensen die niet zelf of met hulp van hun netwerk kunnen meedoen of zelfredzaam zijn. De bui van de Wmo-consulent mag geen invloed hebben op deze wettelijke taak. Daarom staan in de wet regels voor een juiste behandeling van cliënten. Bijvoorbeeld hoe gemeenten het onderzoek moeten uitvoeren. En dat cliënten zich kunnen laten helpen door een cliëntondersteuner. En dat een cliënt bezwaar en beroep kan aantekenen als hij het aanbod van de gemeente niet passend vindt.
Gisteren verraste het Rijk de gemeenten door ineens een publiekscampagne te beginnen over de wijzigingen in de zorg, die vanaf 1 januari gedecentraliseerd wordt. U mag zelf oordelen: blijkt uit de site dat het Rijk veel vertrouwen heeft in de gemeenten of probeert het zichzelf te positioneren als de enige waarborg dat het geen zootje wordt?
Nog een juweeltje uit de ‘misverstanden’ op de site:
Als het geld bij de gemeente op is, krijg ik geen ondersteuning meer
In de wet staat dat de gemeente maatschappelijke ondersteuning moet bieden als iemand niet zelf of met hulp van zijn netwerk kan meedoen in de samenleving of zelfredzaam kan zijn. Gemeenten moeten altijd aan deze wettelijke plicht voldoen. Ook als het geld op is.
Reacties (1)
Je zou bijna wensen dat de bedenkers van deze bezuinigingsporno zèlf volledig afhankelijk zouden worden van hun eigen mensonterende, technocratische creaties. Men is kennelijk op een punt aangekomen dat andere mensen niet meer hoeven worden gezien als medemensen, die ook verlangen naar een volwaardig bestaan. Psychopathie als basis van beleid, opdat de wereld keurig ingedeeld kan worden in wij en zij, c.q. ik en de rest. Het is een eenzame wereld.