As the Left glumly folds away its flags, Silvio Berlusconi, Gianfranco Fini and above all Umberto Bossi smile triumphantly in the background among the celebrating workers that the Left can no longer reach.
Gian Antonio Stella fileert in de Corriere met haarscherpe precisie de verpulvering van links in Italië. Een hard verhaal omtrent een arbeidersklasse die de facto niet meer bestaat. Het hek lijkt van de dam in Berluscanië, met nog niet zo lang geleden de sterkste communistische partij van Italië Europa, die altijd weigerde om deel te nemen aan de macht. De landslide elections wijzen er op dat het niet enkel een rechtse overwinning is, maar ook, en misschien vooral, een instorting van het linkse kamp. Je zal maar durven, zeggen dat je geen belastingen zal verlagen omdat er een gigàntische schuldenberg is.
De gewoonte, die van het kamp een kramp maakte zal men nu moeten achterlaten, gedwongen. En een nieuwe noodzaak zal zich aandienen om een heel ander vorm van ‘niet rechts’ te doen ontstaan. Op die noodzaak mag met tegelijk hopen en voor vrezen, paradoxaal genoeg.
Reacties (8)
Berlusconi, de man die onlangs een meisje adviseerde uit de financiële problemen te komen door te trouwen met een zoon van Berlusconi, is misschien ook zo populair omdat zijn logica bijkans kunst is:
Berlusconi favors the kind of democracy in which the supreme leader is anointed by the electorate every several years, and faithfully interprets what he sees as the popular will. He once said that “there is something divine in having been chosen by the people” and this causes him to regard the checks and balances of democratic practice—rule of law, parliamentary votes, and commissions of inquiry—as annoying encumbrances. At one point, Berlusconi announced that because polls (taken by his own polling company) showed that most Italians did not consider the acts of which he was accused to be crimes, they were not, in fact, crimes. If he were to be convicted, he has said, it would ipso facto prove that Italy was not a democracy.”
http://www.nybooks.com/articles/16596
Ja, rare jongens die Italianen. Heethoofden laten er tenminste geen gras over groeien. In tijden van onrust, angst en dreiging eet zweverig besluiteloos links gewauwel geen brood. Verpulveren die hap. Daadkracht & Actie is het devies. Gisteren nog bij P & W Kristien Hemmerechts: of Links in België nog wel bestónd, wie volleg…tendens in Europa. Nog een paar zetjes in de goede richting en Links staat in heel Europa op het derde plan. Een paar weekjes narrig in de file voor de benzinepomp of voor lege schappen rijst e/o brood…
Heeft u geheel vrijblijvend keus uit Christelijke melkmuilen of rechtsdragende ferme jongens stoere knaapen…
Hoera.
@1: Er was er nog eentje die er zo over dacht. Die hebben ze anderhalf jaar geleden opgehangen.
hm… vorige week (1 mei) was er toch een flinke opkomst bij de vakbonds demonstratie in Rome.
Heb nog een stukje megelopen (met pet en vlag) ookal wist ik niet echt waar ze voor staan :-P.
Verpulvering van links? Met Italië heb ik sowieso altijd het idee dat de politiek gesaboteerd is.
Kent iemand P2 nog (Propaganda Due)… Berlusconi was er bij!
Italianen; verdediging is de beste aanval..? We gaan het zien deze zomer, hopelijk met veel fijn bijgewerkte bakkebaarden en glimmende broekjes!
Jazeker, “Silvio Berlusconi, Gianfranco Fini and above all Umberto Bossi smile triumphantly in the background among the workers that the Left can no longer reach”.
Maar misschien niet zozeer “As the Left glumly folds away its flags”.
Dito qua “Op die noodzaak mag men tegelijk hopen en voor vrezen” … Mijn reactie is “?”. De noodzaak is er al langer. Te vrezen valt dat de traditionele sociaaldemocraten nog langer gaan blijven steken in inertie.
Hoe lang hoop je al niet op een hergroepering : ex-sociaaldemocraten en ex-groenen centrumlinks met een agenda qua “armoede & koopkracht” en “red de planeet” en “noord zuid”, en ex-communisten en andersglobalisten links daarvan met daarbovenop “herdenk het westers systeem nog radicaler”. Je kunt het fort niet verdedigen met vlaggen, meer nog het ging om de stad, niet om het fort bij de stad.
Dat weet ik niet S’z, zomaar.
De dynamiek waar zogenaamd links uit ontstaan is, is woede tegen onrecht, al dan niet zelf aangedaan.
Als Putin de rus 6x maar welvaart heeft bezorgd, als Berlucico de Italiaan kan doen geloven dat je echt niet hoeft in te zitten wanneer je op gigantische overheidsschuld nòg gaan bijlenen, wanneer armoede ten allen tijde verdoken moet blijven omdat iedereen in de magazines drukdrukdruk is maar het toch zo goed heeft, – waar is die noodzaak?
Wat je noemt is edel, oprecht, alle moois – maar secundair in de opwaardering van kleuter en primaat – en dat is een omschrijving van de huidige fopspeentijd.
Men kan zich niet voorstellen, denk ik, hoe abstract een “armoede & koopkracht” en “red de planeet” en “noord zuid” overkomt bij een onwelvoeglijk groot gros van het mensdom.
Maar Sargasso, die ploegde voort!
Eh oui. Maar het ging over de partijen en hun hergroeperingen, cf. de pogingen van wijlen Coppieters Maurits.