“It was quite profound, the reward-response effects seen in the fatty-food-eating mice were very similar to what we see with animals that use cocaine and heroin.”
(Paul Kenny, researcher geïnterviewd in Time)
Laboratoriumdieren die 23 uur per dag toegang hadden tot allerhande lekkernijen als worst, bacon en chocolade begonnen in vergelijking met groepen die dat niet of maar een uur per dag hadden, een reactiepatroon te vertonen waarbij het moeilijker en moeilijker voor ze werd om plezier te beleven aan voedsel. Precies hetzelfde patroon laten drugsverslaafden, of proefdieren die drugs krijgen, zien bij drugs.
Maar dit is niet het hele verhaal. In een eerdere proefnemingen namen ratten die leefden in een verrijkte sociale omgeving met veel ruimte, vriendjes, partners, nestmateriaal en speelgoed vrijwillig minder morfine tot zich dan ratten in een geïsoleerde kooien. Verrijkte omgevingen lijken allerlei soorten verslavingen te verminderen. In elk geval lijken we bij dwangmatig eten iets te kunnen leren van wat verslavingsonderzoek ons al geleerd heeft.
Reacties (12)
Is dit een bijlage bij het stuk van Daniël Hoenderdos?
Opmerkelijk: het verschil tussen mensen en ratten is hiermee aangetoond. Ratten worden geen junks in verrijkte omgevingen, mensen wel.
Ik neem nog een chocolade-eitje, jongens.
@1: Sorry, ik had niet in de gaten dat Daniel al gepost had.
Krijgt dan alsnóg zin in een Paasburger ;)
Koop vandaag zo’n paasburger en de kans is groot dat-ie goed blijft tot pasen en pinksteren op één dag vallen. Op VPRO’s Noorderlicht wordt uitgelegd wat de MacDonalds en Burger Kings onder duurzaamheid verstaan.
Peter, u is een koning :)
@1: Huh? Ik zou eerder zeggen de overeenkomst. Zie stukje Hoenderbos: “Het is onder andere bekend dat obesitas vaker voorkomt bij sociaal zwakke groepen”.
@Bismarck: Okee, dan leg ik het even uit. Ik doel op menig telg, opgegroeid in “een verrijkte sociale omgeving met veel ruimte, vriendjes, partners, nestmateriaal en speelgoed“, en stevig verslaafd geraakt aan alcohol, cocaïne, marihuana, aandelenhandel, hedgefondsen, plastische chirurgie. Ik vergeet vast nog wat dwangmatig gedrag.
@8: Menig telg? Ik denk dat je je vergist. De mensen die jij noemt hadden waarschijnlijk juist niet zo’n rijke omgeving. Iemand met veel goede vrienden, een lieve vriendin die echt van hem houdt en een leuk nestje om daarvan te profiteren wordt geen junk.
Het is inderdaad niet het hele verhaal. Time (en andere media) roepen dat de ratten verslaafd raakten aan vet, terwijl een groot deel van hun junk food, net als het onze, trouwens, bestond uit *suiker*, waarvan we al jaren weten dat het door de voortdurende opvolging van insulinepieken en -crashes die het veroorzaakt nogal verslavend is.
@9: De mensen die ik bedoelde hadden wèl die verrijkte omgeving. Ik ken ze van de tijd dat ik voor hun klas stond. Kids van zeer welgestelde ouders.
Maar goed, het is een en-en kwestie. Jij hebt gelijk, groot gelijk ook, want de meeste ernstig verslaafde mensen hebben een verarmde achtergrond. Ik zie ze dagelijks. Toch is niet gans het verarmde volk verslaafd.
Neemt niet weg dat ik ook gelijk heb. Een verrijkte achtergrond is absloluut geen garantie om welke verslaving dan ook te voorkomen.
De omgeving kan een handje helpen, maar verslaafd raken hangt niet altijd alleen van omgevingsfactoren af.
@11: Rijke ouders is nog geen verrijkte omgeving. Bij ons op school werden de verwende kinders van de Kolleberg vaak gepest. economische rijkdom, maar sociale armoede.