“The notion that the best marriages are those that bring satisfaction to the individual may seem counterintuitive. After all, isn’t marriage supposed to be about putting the relationship first? Not anymore.”
(Tara Parker-Pope in The New York Times)
Oké, school, werk – uiteindelijk is het ieder voor zich. Maar de huwelijksrelatie? Traditioneel bleven ongelukkige stellen bij elkaar voor de kinderen, vanwege geloofsovertuigingen, uit praktische noodzaak. Maar tegenwoordig, als de onvrede groot is, is het niet meer genoeg. Onderzoekers Aron en Gary Lewandowski hebben bestudeerd hoe mensen tegenwoordig relaties gebruiken om op allerlei manieren meer kennis en ervaringen te verkrijgen, een proces dat ze zelfexpansie noemen. Onderzoek wijst uit dat hoe meer zelfexpansie mensen ervaren van hun partner hoe tevredener en toegewijder ze zijn aan de relatie.
Om de zelfexpansie te meten ontwikkelden ze een quiz. De zelfexpansie is natuurlijk het grootst wanneer mensen verliefd zijn en zich opeens bewust worden van van alles wat ze vroeger niet zagen. Verder zegt Aron Lewandowski: ‘People have a fundamental motivation to improve the self and add to who they are as a person. If your partner is helping you become a better person, you become happier and more satisfied in the relationship.’ Voortbordurend: houden van lijkt zo een vaag begrip te worden, bij zelfexpansie kun je tenminste concreet aangeven hoe en wat. Je kunt jezelf dan afvragen of je wel genoeg doet voor zelfexpansie van de ander en jezelf. En uiteindelijk lijken in deze gedachtegang – al zeggen de Lewandowski’s het zo niet – het huwelijk en andere relaties neer te komen op ieder voor zich.
Reacties (2)
Vroeger, toen hielden de mensen pas echt van elkaar!
Typische non-journalistiek: Everything you thought you knew about X is wrong ! Maar dat dacht ik helemaal niet. Oh.