Er zijn nog schitterende chaps in de wereld. Al surfend in die 10 minuten vrije tijd sinds pakweg 3 maanden kwam ik hem toevallig tegen: ‘Pennyfarthing crazyguyonabike Joff Summerfield’!!!
Gratis en voor nix plempt de man een bijzondere reeks foto’s neer van zijn meer dan waanzinnige tocht op een wiel spaken. De man heeft er op dit ogenblik precies 24,188 km opzitten – en thuis van zijn wereldreis is hij nog niet. Hier een top-middelpuntpagina waar bovenstaande foto uitkomt (inclusief collegagek Flip van Dyke!), hier zijn, nogal, eerste pagina, en hier die van vandaag ….
De (overigens schreeuwlelijke) site zelf is de host van vele nutcases, maar zoals dat gaat, Joff heeft mijn hart gestolen. Een Bitse tropenhelm en massieve cohones – het mag weer oorlog worden, Brittannia Rules The Monty Spokes.
Reacties (13)
Aw fuck man, dat is goed!
Doet me denken aan Sargasso in haar beginjaren.
Zijn tijd, zijn plaats from out of time, indedraad allemaal erg prachtig, Crachat.
En het is godvergeven hard werken op zo’n fiets. +1 voor Joff!
afzien
Te gek. +1.
Lijkt me keilijp om met zo’n fiets bergaf te gaan, met zo’n hoog zwaartepunt.
Ahnee Bismarck, had je BIJNA een volkomen GOEIE reactie doe je na de komma NOG IETS WAT GEWOON WEGGELATEN HAD KUNNEN WOORDEN. HET GAAT HIER TOCH FOKKIN NIET OM HET ZWAARTEPUNT?!!1
@7: Kweenie, als ervaringsdeskundige heb ik het gevoel dat een hoog zwaartepunt best wel lijp is om een bocht door te komen als je zo’n bergje met dalingspercentage 20 ofzo af gaat. Ik zou het niet doen denk ik nu. Maarja als je met zo’n fiets eenmaal boven bent… Laat ik het er maar op houden dat ik blij was dat ik een “gewone” fiets had.
ergens in zijn beeldverslag toont ie de De Helm, met een rubberstreep erop. Aan de Turkse grens gevallen over een stoeprand, en de vrachtwagenwiel schampte af op z’n helm…
Het vallen bij zulke een Pennyfarther is notoir, en heeft eigen koosnaampjes.
Golddiggin’ @Crachat!
Doet me trouwens denken aan een Duitser die ik op een van mijn eigen wandeltochten tegenkwam. Hij liep van Zuid-Frankrijk naar Duitsland (naar huis dus) in het wandelkostuum van zijn grootvader uit ongeveer 1900 (schoenen, kleding en rugzak, het echte spul dus). Waarom hij dat deed is me nog een raadsel. Ik kwam hem tegen toen hij net was gestart en ruim een week rust had gehad opdat zijn blaren en voeten hem opspeelden. Technische vooruitgang heeft ook zijn oorzaken dacht ik toen. Moet daar weer aan denken bij de foto’s van deze biker.
Prachtig ja, die ludieke wereldreizigers de wereld rond..op skeelers, allerlei fietsen, met een roeiboot..en: vaak Nederlanders..
@ 8 Ik wil mij niet opwerpen als ervaringsdeskundige, maar ik heb zelf nog zo’n fiets gehad en bereden. Bij een ‘scherpe bocht’ (zo’n hoge-bi heeft een tamelijk grote draaicirkel) sleept het wiel tegen de binnenkant van je been. Remmen (met een zogenaamde ‘lepel-rem’) door middel van een stuk metaal dat bovenop de band afremd; is zo goed als onbruikbaar (‘met zo’n hoog zwaartepunt’ keil je zo voorover).
Op en afstappen vereist wat oefening …
En vallen … Hoort erbij.
Maar net vanwege de hoge zit (uitzicht) is dit een heel mooie fiets.
Toch raad ik de fiets af voor woon-werk-verkeer.
@12: Hou op man, krijg steeds engere gevoelens bij de afdaling (ik ben meer ervaringsdeskundige afdalen, dan grotevoorwielfietsen). Lijkt me een uiterst geschikte methode voor mensen die eigenlijk niet langer willen leven, maar moeite hebben met actieve zelfmoord.