Nu Brinkman vertrokken is uit de PVV-fractie hebben de tot nu toe samenwerkende fracties 75 zetels. Dat is nog genoeg voor het kabinet om te blijven zitten. Als ‘het lid Brinkman’ (groep-zijn is afgeschaft voor eenlingen) bij een motie van wantrouwen mee stemt met de oppositie in een voltallige vergadering, dan staken de stemmen. De motie is dan verworpen (artikel 72 RvO II). De vertrouwensregel wordt dan dus niet geactiveerd; het kabinet kan blijven zitten.
Hetzelfde geldt echter voor de begroting. Als daarover de stemmen ook staken, dan wordt ook de begroting verworpen. Dat zou wel grote problemen opleveren, maar kan nog altijd niet worden uitgelegd als een uiting van wantrouwen van de kamer in de richting van het kabinet. Nu het in de Eerste Kamer niet veel comfortabeler ligt, zijn we dichter bij het dualisme dan ooit te voren.
Foto: Bas Bogers
Reacties (14)
Ik vrees dat het dualisme juist verder weg is dan ooit.
Rutte zal wel weer stemmen kopen. Zoals de hedwigepolder die niet meer onderwater mocht, ondanks beloftes aan België. Nu al wordt er in het Catshuis de tijd genomen om de afspraken met de coalitiepartners (en wie nog meer?) door te nemen.
Interessanter is de vraag of Wilders aangeklaagd kan worden voor landverraad wanneer blijkt dat de financiering inderdaad uit het buitenland komt…
Nationalistische bewegingen en landverraad. Hebben we dat niet al eens gehad in Nederland?
Hero en de SGP stemmen vrolijk met het kabinet mee, dus laat al die natte dromen over dualisme en nieuwe verkiezingen maar varen.
Dat is nog maar de vraag. Ze zullen een motie van wantrouwen niet steunen, maar dat betekent niet dat ze alle individuele maatregelen gaan steunen. Met hen is immers geen akkoord gesloten over die maatregelen. Gekoppeld met een hardere opstelling van de oppositie en een humeurige eerste kamer kan het wel eens erg moeilijk worden voor Rutte om zijn catshuisafspraken erdoor te krijgen.
Een paar high-profile nederlagen en Rutte zou alsnog zijn conclusie kunnen trekken. Helaas kan dat in de huidige situatie nog wel even duren.
Ik zie die high-profile nederlagen niet komen. Ik zie vooral koehandel komen. Rutte zal zijn stemmen bij de SGP kopen met dingen die hem niet zoveel waard zijn en de SGP des te meer. Weliswaar dingen die niet liberaal zijn, maar Rutte is al lang volledig ingepakt door de conservatieve vleugel van de VVD, die zich stiekem toch al heel erg thuis voelt bij veel standpunten van de christelijken (vooral als het gaat over “gij zult niet…”).
En dan is er ook altijd nog Jolande Sap.
Brrr…
Ik wel. Ik denk dan aan de wetten waar de rvs bedenkingen bij heeft die sneuvelen in de eerste kamer, een europa issue waar de pvda niet meewerkt (er is een beweging zichtbaar richting slowaakse toestanden), de sgp/lid brinkman/cda-dissidenten die plots een onderdeel van wilders’wisselgeld niet blijken te steunen.
De risico’s zijn nu vrij groot, en hoewel ik ook denk dat Rutte er meestal wel in zal slagen die meerderheid voor elkaar te krijgen, het gaat geheid ook een paar keer mis. En op een gegeven moment is daar de druppel…
Nee, geen dualisme inderdaad, de SGP en Brinkman zullen echt wel instemmen met het pakket wat straks uit het Catshuis rolt, omdat ze waarschijnlijk vooraf al gepolst zijn, en zelf her en der ook wat nuances mogen aanbrengen. Net als die ‘onafhankelijke’ knakker in de Eerste Kamer. De oppositie staat straks weer voor een voldongen feit, voor de vorm mag de CDA-fractie nog wat kleine wijzigingen aan brengen, zodat zij ook weer aan de achterban kunnen verkopen dat ze scherpe rantjes er toch maar mooi af hebben weten te krijgen.
Overigens zet de aankomende koehandel de uitspraak van Rutte “Nederland moet niet ten prooi vallen aan een verkiezingsstrijd nu ons land te maken heeft met zeer sterke economische tegenwind.” wel meteen in een ander daglicht: Moet Nederland nu dan wel ten prooi vallen aan een vleugellamme regering die (zonder maatschappelijk draagvlak) zijn zinnen doorzet door koehandel te drijven met één- en tweepersoonsfracties?
Daarbij vraag ik me af, wat vond Rutte dan van de regeringswissels in Italië en Griekenland, die in nog sterkere economische tegenwind over gingen op het vormen van regeringen van nationale eenheid, die tenminste op een heel ruime Kamermeerderheid konden steunen?
Dualisme is toch niets anders dan koehandel die ook buiten de coalitiepartijen en ‘vaste gedoogpartij’ plaatsvindt?
Goedkope roep om verkiezingen.
Het vertrek van Hero Brinkman uit de PVV rechtvaardigt de roep om verkiezingen van de parlementaire oppositie niet. Geen enkele coalitie, van welke signatuur dan ook, is namelijk in staat de grote maatschappelijke problemen adequaat aan te pakken. Logisch, omdat de aarde nu eenmaal geen religieus of ideologisch getinte nooduitgang heeft. In feite houdt dit in dat elk beleid dat op religie en/of ideologie gestoeld is, zoals het onze, uiteindelijk zal falen. Dit doet niets af aan de intrinsieke waarde van welke religie of ideologie dan ook, integendeel(!), maar impliceert wel dat de beoogde betere wereld nooit het resultaat zal kunnen(!) zijn van ons bewierookte partijpolitieke bestel.
Zolang dit inzicht niet breed maatschappelijk doorbreekt, zullen verkiezingen gezien worden als ‘de enige weg’ om problemen het hoofd te bieden, terwijl zij in werkelijkheid het tegendeel bewerkstelligen. Voor het doorbreken van deze moedeloos makende realiteit, waar wij allemaal onder gebukt gaan, zal ons bestel in alle openheid breed maatschappelijk ter discussie gesteld moeten worden. De technische mogelijkheden daartoe zijn ruimschoots aanwezig. Nu nog de politieke wil.
Frits Abrahams schreef gisteren in het NRC een treffende column over het optreden van ‘onze’ premier Mark Rutte.
Hij stelde voor dat zelfs Wilders opstapte, en hoe de conservatieve premier zou reageren. Citaat: “Ach ja. Laat ik het zo formuleren: áls dit nieuws op waarheid mocht berusten, dan kunnen we hier spreken van een majeure gebeurtenis in de geschiedenis van de PVV. Niet meer en niet minder”. Even verderop op de vraag of er nieuwe verkiezingen moeten worden uitgeschreven: “Wat is het alternatief? Kijk om u heen, dit land wankelt, het is crisis, we staan aan de rand van een economische afgrond, en u wilt verkiezingen omdat er geen draagvlak meer zou zijn?” Enz.
Nogmaals de lach en de retoriek van deze minister-president staan dus nergens voor. Een studentikoze manager, die alles weglacht, zijn denken laat gijzelen door een Wilders en de conservatieven binnen zijn partij. Wat een aanfluiting!