Economische modellen en voorspellingen zijn veelal gebaseerd op de veronderstellingen dat economische actoren rationeel handelen, kosten/baten afwegingen maken, en over ‘alle’ informatie beschikken. Dat is niet realistisch en daarom gaat het ook altijd fout met die economische voorspellingen.
Het zou ook een grove misvatting zijn te veronderstellen dat staten – en in het bijzonder Noord-Korea – altijd rationeel handelen. Noord-Korea dreigt nu met oorlog.
Op zoek naar een gepaste aanpak van Noord-Korea wordt getracht de bedoelingen van dit land te begrijpen. Zo wordt gesuggereerd dat het meest recente nucleaire wapengekletter vooral voor binnenlandse consumptie zou zijn; om de opvolging van Kim Jong il veilig te stellen.
Dan moet je namelijk – volgens deze redenatie – de militairen te vriend houden.
Daadwerkelijk een conflict starten, waar Noord-Korea nu mee dreigt, zou volgens analisten onwaarschijnlijk zijn, omdat dan, na heel veel (nucleair) wapengekletter, Noord-Korea zeker het onderspit zal delven.
Zelfmoord dus. Wie doet dat nu?
Het punt is Noord-Korea = Kim Jong il = een zieke man met een probleem.
De bevolking van Noord-Korea is er voor Kim Jong il, het omgekeerde is niet het geval. Het ontbreekt Noord-Korea aan de nodige /checks and balances/, die nog wel eens een matigend effect willen hebben op al te enthousiaste machthebbers. De dreigende uitspraken van Kim Jong il en zijn regime, zouden weleens geen grootspraak kunnen zijn. Ook Hitler vocht zich dood, en met hem vele landgenoten, in de wetenschap dat het een verloren strijd was. Het punt met Kim Jong il zijn uitspraken is, dat hij zichzelf steeds meer klem zet. De vraag is of hij zonder gezichtsverlies, nog een stap (of twee) terug kan doen. Er is zelfs een moment dat in het gesloten Stalinistische Noord-Korea gezichtsverlies een “issue” wordt.
Wat gebeurt er in geval van een Noord-Koreaanse aanval op Zuid-Korea?
Een mogelijk scenario is dat Noord-Korea zal starten met massale (nucleaire) artilleriebeschietingen, gevolgd door grootschalige infanterie aanvallen. Noord-Korea kan rekenen op felle weerstand van Zuid-Korea en de Verenigde staten. Sinds de wapenstilstand in 1953, zijn aan beide zijden de nodige voorbereidingen getroffen juist voor dit scenario. Men heeft zich goed verschanst. Probleem is dat Seoul op slechts zo’n 50 kilometer afstand ligt. De VS zullen trachten, door middel van offensieve operaties in het achterland van Noord-Korea de Noord-Koreaanse strijdkrachten te verlammen. China zal niet blij zijn; het is hun invloedssfeer.
Tijdens de Koreaanse Oorlog leverde het al te voortvarende Amerikaanse optreden een felle – en actieve – reactie van China op; zij mengden zich in de strijd. Beide landen zullen dit willen voorkomen. De VS hebben er nu ook alle belang bij China bij een gepaste oplossing te betrekken en er geen ‘exclusief’ VS-confict van te maken.
Een andere aanpak van Noord-Korea zou zijn als de Zuid-Koreaanse en Amerikaanse posities aan de grens worden ‘omzeild’, en Noord-Korea (nucleaire) subversieve activiteiten start of beschietingen in het achterland van Zuid-Korea gaat uitvoeren. Volgt dan een grootschalige Zuid-Koreaanse/amerikaanse tegenaanval? dat is niet waarschijnlijk:
China zal dat (diplomatiek) blokkeren. En dat is winst voor Noord-Korea.
Dit tweede scenario zou mijn aanpak zijn.
Een verenigd Korea, vooropgesteld dat er iets te verenigen valt en dat de uitkomst is, zal de geopolitieke verhoudingen in die regio fundamenteel veranderen. China krijgt er misschien op termijn een (nieuwe) afzetmarkt bij, maar in ieder geval ook een geduchtere economische en politieke concurrent. Wordt vervolgd.
Reacties (7)
Het ding met Noord Korea was toch altijd dat ze aan wapengekletter doen als ze weer even twee weken niet in het nieuws geweest zijn en de bodem van de schatkist komt in zicht ? Ze willen gewoon weer centen zien van de VS, en Obama doet een ‘Bush’, d.w.z. hij denkt in het begin van zijn presidentschap dat hij er onderuit kan.
Niets minder rationeel dan anders.
Het lijkt deze keer wel de kant van oorlog op te gaan:
Alert level raised on North Korea
http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/8071175.stm
Ingo, geen enkel land gaat iets nuken om gezichtsverlies te voorkomen, als je namelijk iets nuked dan garandeert dat de vernietiging van je eigen staat. En dat levert pas gezichtsverlies op.
Noord-Korea gebruikt haar nukes op twee manieren:
– Het voorkomen van een Amerikaanse aanval, ze zijn tenslotte een van de axis-of-evil en konden dus, zeker onder Bush, elk moment een aanval verwachten zolang ze nog geen nukes hadden.
– De nukes gebruiken als barter, als ruilmiddel en drukmiddel in onderhandelingen om meer voedselhulp en dergelijke te krijgen, de noord-koreaanse staat staat namelijk op instorten.
“Het zou ook een grove misvatting zijn te veronderstellen dat staten – en in het bijzonder Noord-Korea – altijd rationeel handelen. Noord-Korea dreigt nu met oorlog.”
Toch was dit wel heel voorspelbaar. Noord-Korea had immers al jaren geleden aangegeven een aansluiting van Zuid-Korea bij het Amerikaanse actieve anti-proliferatie beleid (waarvan je de inval in Irak als onderdeel kunt zien) te beschouwen als een oorlogsverklaring (en niet helemaal onterecht dus). Toen de VS enkele dagen geleden openlijk bescherming aan Zuid-Korea beloofde (dat moet diplomatiek tussen beide staten voorbereid en afgesproken zijn) en Zuid-Korea vervolgens toetreding beloofde, was dit de eerstvolgende te verwachte internationale ontwikkeling inzake.
Met andere woorden, het is wat vreemd om deze ontwikkeling in de schoenen van een irrationeel Noord-Koreaans regime te schuiven. Zuid-Korea heeft hier een extreme provocatie uitgevoerd (ongetwijfeld door de VS daartoe aangespoord), door zich aan te sluiten bij iets dat vanuit Noord-Koreaans oogpunt (bijna alleen maar) gezien kan worden als het beleid dat Bush ook uitvoerde door landen binnen te vallen waar de VS nog een appeltje mee te schillen had (het oude “axis of evil” verhaal). Ik sta paf dat Obama zich zo voor het karretje van het Pentagon heeft laten spannen.