Lekker vega: Pilav-variatie

Dingen

RECEPT - Begin dit jaar heb ik eens wat recepten geplaatst, met de bedoeling daar een langere serie van te maken. Daar kwam het toen niet van, wegens dingen. Een recept schrijven beperkt zich in mijn geval niet tot de laptop. Niet alleen het schrijven vergt tijd, ik maak ook alle gerechten nog eens zelf om te checken of alles klopt en om foto’s te maken. Maar het zat nog wel in mijn achterhoofd, want koken is leuk, eten is lekker en ik heb al vaker gezien dat online-discussies over eten meestal gezellig verlopen. Maar ik was afgeleid, door dingen.

Toen had hoevrouwendenken.nl-redacteur Lou een dingetje met de school van haar dochter, waarna het in de groepsapp een tijdje over vegetarisch eten ging. Inspiratie op dat gebied bleek gauw uitgeput. Nou, daar weet ik wel raad mee. Dus ik pak de draad maar weer eens op, en zal van tijd tot tijd (no promises) een recept plaatsen.

Pilav-variatie

Pilav maak je normaal gesproken met vlees, in dit geval met rundergehakt. Nou heb ik nogal een hekel aan vleesvervangers omdat ze meestal niet te vreten zijn, maar hier kun je gerust de vegetarische variant kiezen. De structuur komt erg in de buurt van rul gebakken gehakt en de smaak wordt bepaald door de andere ingrediënten. En dat het smakelijk is. Ook je kids zullen hiervan smullen, dit kún je bijna niet niet-lekker vinden. Bovendien is deze vleesvervanger relatief goedkoop, maar iets duurder dan echt gehakt.

Ingrediënten (4 pers.)

4 eetlepels olijfolie, 200 g zilvervliesrijst, 1 gesnipperde ui, 200 g vegetarisch gehakt, 1 theelepel kaneel, 50 g rozijnen, versgemalen zwarte peper, 400 ml groentebouillon, 50 g pijnboompitten

Verdere benodigdheden: maatbeker, hapjespan, steelpan, oven, ovenschaal (en eventueel bakpapier), óf koekenpan (ipv oven), mes(je), 2 pollepels, serveerschaal

Bereiding

Zet je hapjespan met de olie op hoog vuur. Trucje om te weten wanneer de olie heet genoeg is; gooi er 1 snippertje ui in. Als dat begint te borrelen, zet je onmiddellijk het vuur laag. Pleur de ui en de rijst in de pan. Beetje roeren, tot de rijstkorrels glanzend zijn en de uisnippers wat glazig. Dat duurt maximaal 3 minuten. Gooi het gehakt erbij, zet het vuur weer hoger (niet op volle sterkte, half is genoeg). Denk erom dat je het hele zaakje goed door elkaar roert, zodat ui en rijst niet aanbranden. Nee, níet met een vork of ander metalen keukengerei in je pan rotzooien, daar kunnen de meeste pannen niet tegen. Gebruik een pollepel.

Na het doorhusselen, zet je het vuur weer laag en doe je de kaneel, de rozijnen en de bouillon erbij. Dit moet wel zo’n 20 minuten koken, om de rijst alle vocht op te laten nemen en goed gaar te laten worden. Ondertussen heb je eventueel tijd om een salade te maken (uitbesteden kan ook natuurlijk). Tippie; verwerk er een zuurtje in, bijvoorbeeld zilveruitjes of augurk, dat is lekker bij het zoetige van dit gerecht.

Proof of the pudding: Proeven! Behalve de gaarheid van de rijst, kun je ook het zoutgehalte en de pittigheid beoordelen, en naar smaak zout en peper toevoegen. Doe dat een beetje relaxt uiteraard, beetje bij beetje, want toevoegen is zo gedaan maar eruit krijg je het nooit meer. Als je kids mee-eten; chill met de peper. Ben je tevreden over het resultaat, zet dan de pan op het laagste pitje op de laagste stand om het gerecht warm te houden. Tijd voor de finishing touch.

Pijnboompitten roosteren

Je moet de pijnboompitten roosteren, anders is er niks aan, qua smaak. Dit is eigenlijk het lastigste onderdeel van het hele recept, ervan uitgaande dat je het uien snijden zonder ernstige verwondingen en dikke tranen hebt overleefd. In de oven gaat dit het makkelijkst, maar je moet er wel bij blijven. Stel de temperatuur in op 180 graden, en spreidt de pitten uit over de ovenschaal, die je eventueel bekleed met bakpapier (als je niet weet of je een goede ovenschaal hebt, gebruik gewoon uit voorzorg bakpapier). Als de oven op temperatuur is, schuif je de schaal erin en laat de pitten zo’n 8 minuten roosteren, halverwege wel een keer omscheppen of -gooien voor een gelijkmatige kleur.

Als je geen oven hebt kun je ze ook roosteren in de koekenpan. Die zet je droog op hoog vuur, je kunt de pitten er meteen in gooien. Na een halve minuut zou ik wel beginnen met het schudden van de pan, en dat moet je zeker een paar minuten volhouden. Dit is best tricky, voor je het weet zijn ze verbrand. Gebruik, zoals altijd, je ogen en je neus om het resultaat te beoordelen. Zet het vuur lager zodra je donkere plekken ontwaart. Het is niet erg als ze maar aan een kant zijn geroosterd, je kunt moeilijk elk pitje omdraaien voor gelijkmatige kleuring, en voor de smaak maakt het weinig uit.

De pijnboompitten gaan over het gerecht, niet erdoorheen. Serveer je aan tafel, doe ze dan in een kommetje zodat ze knapperig blijven. Maak je de borden op in de keuken, dan sprenkel je ze er als laatste overheen. Eet smakelijk!

 

Dit artikel verscheen eerder op hoevrouwendenken.nl